အစိမ္းေသ - ေမာင္ေအာင္ပြင့္

အိမ္ေရွ႕ေရေျမာင္းမွာ တဲ့
ေျမာင္းမွာ ... ။
ကြန္ပစ္တယ္ တဲ့
ပစ္တယ္ ... ။
အိက်ေနတဲ့ ဓာတ္ၾကိဳးမွာ ကြန္ျငိတယ္ တဲ့
ျငိ္တယ္ ... ။
ျဖဳတ္ဖို႔ လုပ္တယ္ တဲ့
လုပ္တယ္ ... ။
ဝါယာေပါက္တဲ့ေနရာကိုမွ ကိုင္မိတယ္ တဲ့
ကိုင္မိတယ္ ... ။
ဓာတ္ၾကိဳးကို ဆုပ္လ်က္သားနဲ႔
အားခနဲ
တစ္ခ်က္ပဲ ေအာ္လိုက္ႏိုင္တယ္။
ေရေျမာင္းထဲ ျပဳတ္က်တယ္ တဲ့
က်တယ္ ... ။
လူေတြ
ဝိုင္းအံုလာၾက
ဝါးလံုးထိုးေပးတယ္။
မေပးနဲ႔ မေပးနဲ႔
ဓာတ္လိုက္မယ္
တားၾကတယ္ ၊ တားၾကတယ္ ။
ဓာတ္ၾကိဳးကို ဓားနဲ႔ ခုတ္ျဖတ္ဖို႔လုပ္တယ္
မခုတ္နဲ႔
ဓာတ္လိုက္မယ္
တားၾကတယ္ ၊ တားၾကတယ္ ။
ေအာင္မ်ိဳးေက်ာ္
ခမ်ားေလး ေကာက္ေကြး တြန္႔လိမ္
ထြန္႔ထြန္႔လူးရာက ျငိမ္ျပီ တဲ့
ျငိမ္ျပီ ... ။
ေသေနေစ့လို႔ တဲ့
ေစ့လို႔ တဲ့
မွတ္ခ်က္ခ်သံ ၾကားရတယ္၊ ၾကားရတယ္။
ဟုတ္လိုက္ေလ
ေသတဲ့ေန႔
ေသေန႔ေစ့တာ
ေသေန႔ေစ့လို႔ ေသတာ။
ေသၾက
ေသၾက ။

ေမာင္ေအာင္ပြင့္

ၾကက္တစ္ပိႆာ ကုိးေထာင္တဲ့ ငါကဗ်ာမေရးႏုိင္ေတာ့ဘူးမသီတာ (ေမာင္ျမတ္သူ)

အလုပ္လက္မဲ့ေလျပင္းေတြ တိုက္ခက္တဲ့ ငါ့ဝန္းက်င္မွာ
ၾကက္တစ္ပိႆာ ကုိးေထာင္ျဖစ္သြားပီ
ၾကက္ဝယ္ရမလား၊ ၾကက္ေရာင္းရမလား၊ ၾကက္စားခ်င္လို႔ ၾကက္ျဖစ္ေပးရမလား
အဟာရဆုိတာ စာလံုးေပါင္းမမွန္ႏုိင္မယ့္ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္မွာ
ငါဘယ္လုိမွ ကဗ်ာမေရးႏုိင္ေတာ့ဘူး မသီတာ
မသီတာေရ ငါ့ဆီမွာ ပါလီမန္ရွိတယ္ ခါဂ်ာသာမရွိတာ
မသီတာေရ ငါ့ဆီမွာ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးရွိတယ္ ဆန္အိုးထဲသာ ဆန္မရွိတာ
မသီတာေရ မင္းလည္း သန္မာတဲ့ဒႀကီးကို ရြံတယ္မွလားဟင္ ...
အိမ္သံုးပစၥည္းေတြ ေရေတာမွာ ေဗဒါတုိးခဲ့သလိုပဲ
အသားငါးေစ်းေတြ ကုိးေထာင္တစ္ေသာင္း မသီတာ တစ္ေယာက္ထဲမုိ႔လား
ကုိးလလြယ္ဆယ္လဖြားေပးႏုိင္တဲ့ မိခင္ေတြဟာ
ၾကက္သားသံုးဆယ္သားေအာက္မွာ ေမတၱာတရားကုိ အလံျဖဴျပေနရတဲ့အခ်ိန္
ငါတုိ႔ရဲ႕ အိမ္တုိင္ေတြမွာ အသားငါးေတြ မစုိႏုိင္ေတာ့ဘူး မသီတာ
မင့္တို႔ ငါတို႔ အူေတြလုိပါပဲ
အေက်ာ္ေဒးယ် ဆရာေခ်ာက ကဗ်ာေရးတာ သူ႔အတြက္ ၀ဋ္နာကံနာတဲ့
ငါတို႔ မိသားစုမွာေတာ့ မနက္တိုင္းေစ်းဝယ္ရတာ ဝဋ္နာကံနာ
ဟုတ္တယ္ မသီတာ
ငါတို႔က အစုိးရမင္းမ်ားရဲ႕ ဖ်ာေပၚက ဖာသယ္မေလးေတြပါ
ဘယ္ေလာက္မ်ား ရယ္စရာေကာင္းလုိက္သလဲ
သဘာဝဓါတ္ေငြ႕ ဖင္ခုထုိင္ထားရသူေတြ လွ်ပ္စစ္မီးမသံုးရဘူး
ဘယ္ေလာက္မ်ား ရယ္စရာေကာင္းလုိက္သလဲ
ပုဇြန္တုတ္ႀကီးေတြ ျပည္ပပုိ႔ေနခ်ိန္မွာ ပုဇြန္တုတ္မစားဖူးသူေတြ သန္းနဲ႔ခ်ီရွိတာ
ဘယ္ေလာက္မ်ား ရယ္စရာေကာင္းလုိက္သလဲ
မယံုအပ္တဲ့သူေတြကုိ အတင္းယံုျပတာ
ရယ္ရလြန္းလို႔ အူေတြနာတာ အခုဆုိ ဘာမွဝယ္မစားႏုိင္ေအာင္ပဲ မသီတာ
ေကာ္နတ္ရွင္မေကာင္းေၾကာင္းနဲ႔ ဘာသာေဗဒျပႆနာေတြမွာ
ငါကဗ်ာမေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး မသီတာ
စားခ်င္တုိင္းမစားရ လူျဖစ္လ်က္ လူလုိမေနရတဲ့သူေတြၾကားမွာ
ငါကဗ်ာမေရးႏုိင္ေတာ့ဘူး မသီတာ
လုပ္ရင္းနဲ႔ ျမဳပ္ေနတာေပါ့ မသီတာေရ
ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ ေရာင္းၾကရဲ႕လား (ေရာင္းရဲ႕)
ျမစ္ႀကီးကို ေရာင္းၾကရဲ႕လား (ေရာင္းရဲ႕)
သစ္ေတာႀကီးေတြ ေရာင္းၾကရဲ႕လား (ေရာင္းရဲ႕)
ဓါတ္သတၱဳပစၥည္းမ်ား ေရာင္းၾကရဲ႕လား (ေရာင္းရဲ႕)
ဒီေလာက္ေတာင္ ေရာင္းဝယ္ေဖါက္ကားခဲ့တာကုိ
ဘယ္သူေတြ ေသာက္စားလုိက္ၾကသလဲဆုိတာ
မသီတာေရ မသိတာေကာင္းပါတယ္ေလ
တကယ္ေတာ့
သူတို႔ဟာ ျပည္သူေတြကုိ ခ်စ္ၾကတယ္ မသီတာ
ဘယ္ေလာက္မ်ား ခ်စ္ၾကသလဲဆုိရင္
ထားစရာေနရာကုိ မရွိေအာင္ပါပဲ
နာဂစ္တုန္းက ဒုကၡသည္ေတြကုိ ခုထိထားစရာ မရွိ
ေျမသိမ္းခံလယ္သမားေတြကုိ ခုထိထားစရာမရွိ
သူတို႔ ခ်မ္းသာသမွ်ေတြလည္း ထားစရာ မရွိေအာင္ပါပဲ
ဒီေန႔ထိ ငါတုိ႔ မပုိင္ခဲ့တာက လြဲရင္ ဒါတုိ႔တုိင္း တို႔ျပည္ပါ မသီတာ
ဟုတ္တယ္ မသီတာ
ယံုတဲ့သူေတြ ယံုၾကလိမ့္မယ္ သူတုိ႔ ေျပာလည္း ငါတို႔ မယံုပါ
အဲဒါလည္း ကဗ်ာ မဟုတ္ပါ မသီတာ။
တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ တုိင္းျပည္ အင္အားရွိတာ မဟုတ္လား
ၾကက္တစ္ပိႆာ ကုိးေထာင္ျဖစ္တဲ့အခါ
ငါကဗ်ာမေရးႏုိင္ေတာ့ဘူးမသီတာ။

ေမာင္ျမတ္သူ

ေခတ္မီကစားကြင္း ◄ မိုးရင့္ၾကယ္ ► (နန္းညြန္႔ေဆြ ကဗ်ာဆုရ ကဗ်ာ)

အေပါက္ဝမွာ
ေၾကာင္ရုပ္အႀကီးႀကီး
ရင္ဘတ္မွာ ေ႐ႊေရာင္စာလုံးနဲ႔
လက္တစ္ဘက္ကိုတြဲေလာင္းခ်
လက္တစ္ဘက္က လက္ယပ္ေခၚ
ေပ်ာ္စရာေတြ မ်ားတယ္
ေစ်းလည္းႀကီးတယ္