ကြၽန္ေတာ္႔ကို မနက္ျဖန္ နံနက္ ၄နာရီခြဲ ႏိႈးေပး ။ ၾကက္ဥေၾကာ္တစ္လုံး ေဘကင္နည္းနည္း နဲ႔ ငွက္ေပ်ာသီးျဖစ္ျဖစ္ သစ္ေတာ္သီးျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုအဆင္သင့္လုပ္ထားလိုက္ ။ ဂ်ဳစ္ မလုပ္နဲ႔ေတာ့ ေကာ္ဖီပဲလုပ္ထားလိုက္ ။ ေသာက္ရမယ္႔ေဆးေတြပါတစ္ခါတည္းထုတ္ထားလိုက္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားေပး ။ ဘပ္တပ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာေဆး ေရျဖည္႔ ႏွင္းဆီပန္းပံုပါတဲ့ဆပ္ျပာရည္မ်ားမ်ားထည့္ထားလိုက္ ။ ကြၽန္ေတာ္႔အဝတ္၃စုံထုတ္ထားတာေတြ႔လိမ့္မယ္ ။ ဘာဝတ္ရမွန္းမသိေသး ။ အကုန္လုံးမီးပူျပန္တိုက္ထားလိုက္ ။ တအားၾကီး ေခါက္ရိုးၾကီးက်မေနေစနဲ႔ ။ ယူသြားမယ္႔ေက်ာပိုးအိတ္ကို ဖုန္ေတြဘာေတြခါထားလိုက္ ။ အိမ္ဖုန္းကိုဘယ္သူဆက္ဆက္ မရွိဘူး ၊ ကြၽန္မ မသိဘူး ဘာညာ ၾကည့္က်က္ေျပာထားလိုက္ ။ ျခံေ႔ရွကေန ဘဲလ္လာတီးေနလည္း ဘယ္သူလဲဆိုတာပဲ တစ္ခ်က္ၾကည့္ထားလိုက္ ။ အိမ္ျပဴတင္းေပါက္ေတြအကုန္ဖြင့္ထားလိုက္ ။ ဝရန္တာကဂမုန္းေတြကိုေရဖ်န္းထားလိုက္ ။ ဪ ဖိနပ္ ဖိနပ္ ။ စီးေနက်တစ္ခုပဲ ။ ေပျပဳေနရင္နည္းနည္းတိုက္ထားလိုက္ ။ ေျခအိတ္ေတြ အသစ္လဲထားလိုက္ ။ ဖရီဇာထဲက ကကတစ္ေတြကို မားဆိုးတို႔စားဖို႔ ေၾကာ္ထားလိုက္ ။ ႂကြပ္ႂကြပ္ေၾကာ္ ။ ႂကြပ္မွစားၾကမွာ ။ သူတို႔ဆရာဝန္လာမယ္႔ရက္ဆိုေတာ့ ဘရပ္ေလးဘာေလးနဲ႔နည္းနည္းပါးပါးေပါ့ ။ ဝိႈက္ဘုတ္ေပၚကဟာေတြ အစအဆုံးဖ်က္ထားလိုက္ ။ ဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာေခြကို ခပ္တိုးတိုးဖြင့္ထားလိုက္ ။ ဆြမ္း ေရခ်မ္း ဖေယာင္းတိုင္ အေမႊးတိုင္ အကုန္လုံးအဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္ ကြၽန္ေတာ္ဘုရားကပ္ဖို႔ ။ စီးကရက္တစ္လိပ္ယူ မီးညွိ နည္းနည္းဖြာလိုက္ ျပီး ဘိုးမင္းေခါင္လက္ၾကားထဲညွပ္ထားလိုက္ ။ ဂဲဂ်နေရးရွင္းေခြဘယ္နားသြားထားမိမွန္းမသိဘူး ။ စကတ္တိုနဲ႔ ကိုရီးယားမေလး၉ေယာက္ေခြကိုေျပာတာ ။ မေတြ႔ ေတြ႔ေအာင္ရွာျပီး ကားထဲထည့္ထားလိုက္ ။ လက္ေတာ့ကိုလည္း ကားထဲထည့္ထားလိုက္ အိတ္ထဲသိမ္းျပီးေတာ့ ။ ကားကိုေရေဆးထားလိုက္ ။ အထဲက ကူရွင္အစြပ္ေတြကေလွ်ာ္ျပီးခ်က္ခ်င္းမေျခာက္တဲ႔ အနံ႔မ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ ျဖဳတ္ထားလိုက္ ။ ၄ခြဲႏိႈးဖို႔ မေမ့နဲ႔ ။ မႏိုး ႏိုးေအာင္ႏိႈး ။ မႏိုး မျဖစ္ ။ အရမ္းအေရးၾကီး ။
ဟံလင္း
Thursday, January 23, 2014
ရန္နိုင္ဟာ လမ္းကို ကူးတုန္း ◄ ထြဏ္းေသြးအိမ္ ►
အပ်က္အပ်က္နဲ႔
နွာေခါင္းေသြးထြက္မလာေတာ႔ဘူး
ဘုရားပန္းေတြညိႈးေနျပီ
အသံလည္းျပာေနျပီ
ရန္နုိင္ဟာ
အမွားကုိေငြေၾကးနဲ႔ဖုံးတုန္း။
ေသြးေလးပူေတာ႔
ကဗ်ာအေၾကာင္းေတြေျပာျပီး
ေသြးေအးသြားေတာ႔
ငါတုိ႔မျမင္ကြယ္ရာ
သူ႔အတုိင္းလာတဲ႔ေဆးေပါ႔လိပ္ကုိ
ျဖည္ခ်လုိက္တယ္။
မင္းလက္ေမာင္းဟာ
ဆရာဝန္ထုိးထားတဲ႔အပ္ေပါက္ရာ
ေတြမဟုတ္ဘူး
မင္းမ်က္လုံးဟာ
မင္းအေမေပးထားတဲ႔
မ်က္လုံးေတြမဟုတ္ဘူး
မင္းကုိေမးရင္
လမ္းကုိကူးတုန္းပဲလုိ႔ေျပာအုံးမယ္။
ဆန္ေကာထဲ
ဇီးျဖဳသီးထည္႔လိွမ့္ခံရတဲ႔ေခတ္မွာ
မင္းက
လမ္းၾကမ္းၾကမ္းကုိမွေရြးတယ္။
မရွိဘူး
မသိဘူးဆုိျပီး
ဘဝကုိ
မင္းရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။
အရင္က
ရန္နုိင္ B.A (myanmar)
ရန္နုိင္ A.G.T. I(Civil)
အခု
ရန္နုိင္(ေဆးစပ္ျပီးေဆးေပါ႔လိပ္မ်ား)
ရန္နုိင္(တုိက္ၾကိဳတုိက္ၾကားေဆးထုိးအပ္မ်ား)။
အာစင္းဝင္းဂါးဟာ
ဗီအဲရာကုိေရာင္းတာ
သူမွားတယ္ဆုိတာဝန္ခံတယ္။
ငါတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္တာ
အဲဒီလုိမ်ိဳး
ေနာက္
မင္းေျပာလာမဲ႔
ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း
ျပီး
မင္းကူးေနတဲ႔လမ္းေတြအေၾကာင္း။
ထြဏ္းေသြးအိမ္
နွာေခါင္းေသြးထြက္မလာေတာ႔ဘူး
ဘုရားပန္းေတြညိႈးေနျပီ
အသံလည္းျပာေနျပီ
ရန္နုိင္ဟာ
အမွားကုိေငြေၾကးနဲ႔ဖုံးတုန္း။
ေသြးေလးပူေတာ႔
ကဗ်ာအေၾကာင္းေတြေျပာျပီး
ေသြးေအးသြားေတာ႔
ငါတုိ႔မျမင္ကြယ္ရာ
သူ႔အတုိင္းလာတဲ႔ေဆးေပါ႔လိပ္ကုိ
ျဖည္ခ်လုိက္တယ္။
မင္းလက္ေမာင္းဟာ
ဆရာဝန္ထုိးထားတဲ႔အပ္ေပါက္ရာ
ေတြမဟုတ္ဘူး
မင္းမ်က္လုံးဟာ
မင္းအေမေပးထားတဲ႔
မ်က္လုံးေတြမဟုတ္ဘူး
မင္းကုိေမးရင္
လမ္းကုိကူးတုန္းပဲလုိ႔ေျပာအုံးမယ္။
ဆန္ေကာထဲ
ဇီးျဖဳသီးထည္႔လိွမ့္ခံရတဲ႔ေခတ္မွာ
မင္းက
လမ္းၾကမ္းၾကမ္းကုိမွေရြးတယ္။
မရွိဘူး
မသိဘူးဆုိျပီး
ဘဝကုိ
မင္းရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။
အရင္က
ရန္နုိင္ B.A (myanmar)
ရန္နုိင္ A.G.T. I(Civil)
အခု
ရန္နုိင္(ေဆးစပ္ျပီးေဆးေပါ႔လိပ္မ်ား)
ရန္နုိင္(တုိက္ၾကိဳတုိက္ၾကားေဆးထုိးအပ္မ်ား)။
အာစင္းဝင္းဂါးဟာ
ဗီအဲရာကုိေရာင္းတာ
သူမွားတယ္ဆုိတာဝန္ခံတယ္။
ငါတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္တာ
အဲဒီလုိမ်ိဳး
ေနာက္
မင္းေျပာလာမဲ႔
ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း
ျပီး
မင္းကူးေနတဲ႔လမ္းေတြအေၾကာင္း။
ထြဏ္းေသြးအိမ္
လင္ငယ္ ◄ ဟံလင္း ►
ဝုန္းခနဲ တံခါးပြင့္သြားလို႔
လင္ငယ္ လန္႔သြားတယ္
ရဲေတြ အရပ္ဝတ္ေတြ
အခန္းထဲ၀င္လာတယ္
လင္ငယ္ ေၾကာင္သြားတယ္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို အျမန္ယူဝတ္
ေဒါသတၾကီး ေအာ္ဟစ္တယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ဒါဘာလုပ္တာလဲ
သူ႔ကိုယ္သူ လင္ငယ္မွန္းမသိတဲ့ လင္ငယ္
ကိုယ္မွာတဘက္အျဖဴပတ္ထားတဲ့မိန္းမကို
အသက္ၾကီးၾကီး အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္က
လင္ငယ္ေနတဲ့ဟာမ
ပါးစပ္ကေျပာျပီး ပါးပိတ္ရိုက္ပစ္တယ္
လင္ငယ္ အ သြားတယ္
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အေျခအေနကို
လင္ငယ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္
လင္ငယ္ တအား တုန္လႈပ္သြားတယ္
လင္ငယ္ တအား ေျခာက္ျခားသြားတယ္
လင္ရွိမယားကို လင္ရွိမယားမွန္း
မသိခဲ့တဲ့ လင္ငယ္
လင္ရွိမယားကို လင္ရွိမယားမွန္း
သိသြားတဲ့ လင္ငယ္
လူၾကီး နဲ႔ လူငယ္
လင္ၾကီး နဲ႔ လင္ငယ္
ႏွစ္လင္ တစ္မယား
မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ လင္ငယ္မဟုတ္ဘူး
အေၾကာက္အကန္
လင္ငယ္ ျငင္းဆန္တယ္
လက္ပူးလက္ၾကပ္မိေနတာေတာင္မွ
မင္းကျငင္းခ်င္ေသးလို႔လား
လင္ငယ္ကို ၀ိုင္းေဟာက္တယ္
က်...ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပပါရေစဦး
အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့
ညိွဳးညိွဳးငယ္ငယ္
လင္ငယ္ ေတာင္းပန္တယ္
ေသခ်င္လို႔လား
စခန္းေရာက္မွရွင္း
လင္ငယ္ကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္မိနစ္က
ကာမသူရဲေကာင္းၾကီး
အခု
လင္ငယ္ ။
ဟံလင္း
လင္ငယ္ လန္႔သြားတယ္
ရဲေတြ အရပ္ဝတ္ေတြ
အခန္းထဲ၀င္လာတယ္
လင္ငယ္ ေၾကာင္သြားတယ္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို အျမန္ယူဝတ္
ေဒါသတၾကီး ေအာ္ဟစ္တယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ဒါဘာလုပ္တာလဲ
သူ႔ကိုယ္သူ လင္ငယ္မွန္းမသိတဲ့ လင္ငယ္
ကိုယ္မွာတဘက္အျဖဴပတ္ထားတဲ့မိန္းမကို
အသက္ၾကီးၾကီး အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္က
လင္ငယ္ေနတဲ့ဟာမ
ပါးစပ္ကေျပာျပီး ပါးပိတ္ရိုက္ပစ္တယ္
လင္ငယ္ အ သြားတယ္
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အေျခအေနကို
လင္ငယ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္
လင္ငယ္ တအား တုန္လႈပ္သြားတယ္
လင္ငယ္ တအား ေျခာက္ျခားသြားတယ္
လင္ရွိမယားကို လင္ရွိမယားမွန္း
မသိခဲ့တဲ့ လင္ငယ္
လင္ရွိမယားကို လင္ရွိမယားမွန္း
သိသြားတဲ့ လင္ငယ္
လူၾကီး နဲ႔ လူငယ္
လင္ၾကီး နဲ႔ လင္ငယ္
ႏွစ္လင္ တစ္မယား
မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ လင္ငယ္မဟုတ္ဘူး
အေၾကာက္အကန္
လင္ငယ္ ျငင္းဆန္တယ္
လက္ပူးလက္ၾကပ္မိေနတာေတာင္မွ
မင္းကျငင္းခ်င္ေသးလို႔လား
လင္ငယ္ကို ၀ိုင္းေဟာက္တယ္
က်...ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပပါရေစဦး
အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့
ညိွဳးညိွဳးငယ္ငယ္
လင္ငယ္ ေတာင္းပန္တယ္
ေသခ်င္လို႔လား
စခန္းေရာက္မွရွင္း
လင္ငယ္ကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္မိနစ္က
ကာမသူရဲေကာင္းၾကီး
အခု
လင္ငယ္ ။
ဟံလင္း
Tuesday, January 21, 2014
ရွင္တုိ႔ရဲ႕ အေမနာမည္ ဘယ္သူလဲ
ကြ်န္မက ဘရာဇီးသူ (၁၈)ႏွစ္သမီး
အေမဇုန္သစ္ေတာႀကီးရိွရဲ႕သားနဲ႔
အေမ့ရဲ႕ေဆးကုသစရိတ္အတြက္
ကြ်န္မကုိယ္ကြ်န္မ online ေပၚတင္လုိက္ရတယ္။
ကြ်န္မက အိႏၵိယသူ
ဒီေန႔ေတာ့
ကြ်န္မကုိယ္ကြ်န္မ အဆုံးသတ္လုိက္ၿပီ
ဘတ္စ္ကားတစ္စီးေပၚမွာ အမႈကုိရုပ္သိမ္းလုိက္ပါေျပာၿပီး
တရားရံုးတစ္ရံုးမွာ ကြ်န္မကုိအဓမၼက်င့္လုိက္တဲ့ကိစၥ။
က်မက
က်မတုိ႔ကုိ ‘‘ကြ်န္မ’’လုိ႔သိတဲ့တုိင္းျပည္က ‘‘ကြ်န္မ’’ ေပါ့
ေရာင္းစားလုိက္တယ္ ဘုံမယားတဲ့
ေရာင္းစားလုိက္တယ္ ေန႔ခင္းမွာ စက္ရုံ ၊ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမ ၊ ေက်ာက္ထုလမ္းခင္း
ညက်ေတာ့ လိႅင္လုပ္သား ကြ်န္မကုိ ၃ လိပ္ကုိတစ္က်ပ္နဲ႔ မီးညိွေပးလုိက္တယ္။
အကာအကြယ္မရိွ က်မကုိဆက္ဆံလုိက္တယ္
ကြ်န္မႏုိင္ငံကုိယ္တုိင္က ကြ်န္မကုိမဒိမ္းက်င့္ၿပီး ဟုိဘက္တုိင္းျပည္ကုိလႊင့္ပစ္ခဲ့တာ။
ကြ်န္မတစ္ခုသိပါရေစ
ျမင္ေလရာ လက္ညိွဳးတရမ္းရမ္း ပါးစပ္တဗြမ္းဗြမ္းနဲ႔ရွင္တုိ႔
ကုိယ့္အခ်င္းကုိယ္ျပန္စားၿပီး ကုိယ္ခ်င္းမစာ
ရွင္တုိ႔ကုိ ဒီေလာကႀကီးထဲခါထုတ္လုိက္တဲ့ရွင္တုိ႔အေမေတြရဲ႕နာမည္ေတြဘယ္သူပါလဲ
ဒီမွာ ကြ်န္မ ရွာၾကည့္မလုိ႔ ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
၂၀၁၄ ၊ ဇန္န၀ါရီ
အေမဇုန္သစ္ေတာႀကီးရိွရဲ႕သားနဲ႔
အေမ့ရဲ႕ေဆးကုသစရိတ္အတြက္
ကြ်န္မကုိယ္ကြ်န္မ online ေပၚတင္လုိက္ရတယ္။
ကြ်န္မက အိႏၵိယသူ
ဒီေန႔ေတာ့
ကြ်န္မကုိယ္ကြ်န္မ အဆုံးသတ္လုိက္ၿပီ
ဘတ္စ္ကားတစ္စီးေပၚမွာ အမႈကုိရုပ္သိမ္းလုိက္ပါေျပာၿပီး
တရားရံုးတစ္ရံုးမွာ ကြ်န္မကုိအဓမၼက်င့္လုိက္တဲ့ကိစၥ။
က်မက
က်မတုိ႔ကုိ ‘‘ကြ်န္မ’’လုိ႔သိတဲ့တုိင္းျပည္က ‘‘ကြ်န္မ’’ ေပါ့
ေရာင္းစားလုိက္တယ္ ဘုံမယားတဲ့
ေရာင္းစားလုိက္တယ္ ေန႔ခင္းမွာ စက္ရုံ ၊ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမ ၊ ေက်ာက္ထုလမ္းခင္း
ညက်ေတာ့ လိႅင္လုပ္သား ကြ်န္မကုိ ၃ လိပ္ကုိတစ္က်ပ္နဲ႔ မီးညိွေပးလုိက္တယ္။
အကာအကြယ္မရိွ က်မကုိဆက္ဆံလုိက္တယ္
ကြ်န္မႏုိင္ငံကုိယ္တုိင္က ကြ်န္မကုိမဒိမ္းက်င့္ၿပီး ဟုိဘက္တုိင္းျပည္ကုိလႊင့္ပစ္ခဲ့တာ။
ကြ်န္မတစ္ခုသိပါရေစ
ျမင္ေလရာ လက္ညိွဳးတရမ္းရမ္း ပါးစပ္တဗြမ္းဗြမ္းနဲ႔ရွင္တုိ႔
ကုိယ့္အခ်င္းကုိယ္ျပန္စားၿပီး ကုိယ္ခ်င္းမစာ
ရွင္တုိ႔ကုိ ဒီေလာကႀကီးထဲခါထုတ္လုိက္တဲ့ရွင္တုိ႔အေမေတြရဲ႕နာမည္ေတြဘယ္သူပါလဲ
ဒီမွာ ကြ်န္မ ရွာၾကည့္မလုိ႔ ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
၂၀၁၄ ၊ ဇန္န၀ါရီ
Saturday, January 18, 2014
မေပါက္ကြဲေသးတဲ့ မိုင္းဗံုးမ်ား
(တစ္)
တစ္ခါက အေမွာင္ထုအင္ႏွင့္အားႏွင့္ ႀကီးစိုး၍ေနဆဲ မနက္ေစာေစာႀကီးထဲမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္၏အစပ္ ေဟာင္ပါးဆုိေသာ ရြာကေလးကေန ဆယ္ဇင္းတုိ႔၊ တာမခန္တုိ႔၊ ဖားကန္႔တုိ႔ကိုျဖတ္ကာ ျမစ္ႀကီးနားသို႔ ျပန္လာခဲ့ဖူးပါသည္။ ေတာင္ဆင္းေတာင္တက္ေတြက မ်ားမွမ်ား၊ ေမွာင္ကလည္းေမွာင္မုိ႔ ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးႏွင့္ စိတ္အားငယ္ေနစဥ္မွာပင္ ကားေပၚ၌ အတူပါလာသူ ေဒသခံမိတ္ေဆြက ကားေရွ႕မီးေရာင္၏အလင္း၌ ေပၚလာသည့္ ကားလမ္းအခ်ဳိင့္တစ္ေနရာကို လွမ္းျပပါသည္။
“အဲဒါ.. မၾကာေသးခင္က မိုင္းကြဲသြားတဲ့ေနရာေပါ့”
ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြ ယားက်ိက်ိျဖစ္သြားပါသည္။ သူက သူ႔စကားကိုဆက္၍ေနေသာအခါ ေျခေထာက္ေတြ ယားက်ိက်ိျဖစ္လာ႐ံုမွ်သာမက ကိုယ့္ဒူးေခါင္းေအာက္ပိုင္းကို ကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည့္မိသည့္အထိကိုပင္လွ်င္ ေက်ာခ်မ္း၍သြားပါေလသည္။ တုိင္းရင္းသား သားအဖႏွစ္ေယာက္တုိ႔ မနက္ေစာေစာႀကီး ဆုိင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ ခရီးႏွင္ခဲ့ပါေလသတဲ့။ နာေရးျဖစ္သည့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားရွိရာ ရြာကေလးတစ္ရြာဆီသို႔ ခရီးႏွင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသတဲ့။ အေဖႏွင့္သမီး စကားတစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစေျပာ၍ လာခဲ့စဥ္မွာပင္ ကားလမ္းတစ္ေနရာ၌ ျမႇဳပ္ထားသည့္မုိင္းကို ဆုိင္ကယ္ကနင္းကာ ၀ုန္း၀ုန္းဒိုင္းဒိုင္းေပါက္ကြဲကုန္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
“သမီးေလးကေတာ့ ပြဲခ်င္းၿပီးေပါ့.. အေဖက ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလံုး ဒူးဆစ္ကေနျပတ္ထြက္ကုန္တာ.. ကားေမာင္းစားတာေလ.. အခု.. ကားမေမာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ရပ္ရြာက ေစာင့္ေရွာက္ထားရတယ္”
တုိင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စစ္ခင္းၾကရသည့္ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္ႀကီးထဲတြင္ သူတုိ႔ႏွင့္ဘာမွမဆုိင္သည့္ အေဖႏွင့္သမီးတုိ႔က အသက္ႏွင့္ဘ၀ကို ေပးလိုက္ၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေဒါင္းေရာင္ေန ေမွးသကုိ အခုိက္တြင္မွ
(တစ္)
ေဒါင္းေရာင္ေန
ေမွးသကုိ အခုိက္တြင္မွ
ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ေရွးနဂုိမလုိက္ျပန္ေတာ့
အေရးထုိထုိ၌
အခုိက္အခြင့္မဟန္
အုိကြယ္
ေခြးလိုကိုက္ခ်င္တဲ့
စ႐ိုက္အက်င့္တန္
ကဗ်ာ့ပါရဂူၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး၊ အမ်ိဳးသားစာဆိုေတာ္ႀကီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မိႈင္း၏ မဟာေလးခ်ိဳးႀကီးတစ္ပုဒ္ထဲမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုက္သည့္ စာသားအခ်ိဳ႕ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တုိ႔ နာယကဂုဏ္ေျခာက္ပါး၊ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါး၊ အပရိဟာနိယတရားခုနစ္ပါးစသည့္ ေရွးေရွးကထံုးတမ္းစဥ္လာမ်ားအတုိင္း မက်င့္ၾက၊ မႀကံၾကေတာ့ဘဲ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေခြးကဲ့သုိ႔မာန္ဖီကာ တုိက္ခ်င္ခုိက္ခ်င္၊ ကုိက္ခ်င္ခဲခ်င္လာၾကသျဖင့္ တုိင္းမႈျပည္မႈအနာဂတ္ကုိ ဆစ္ထုသည့္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သိပ္ဟန္မက်လာရာက ေဒါင္း၏အေရာင္အ၀ါမ်ား ေမွးမွိန္လာရပါၿပီဟု ေရးဖဲြ႕လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒါင္းဆုိသည္မွာ ျမန္မာ၏သေကၤတေပပဲေပါ့။ ေဒါင္းေရာင္ေမွးၿပီဆိုျခင္းမွာ ျမန္မာတုိ႔၏အေရာင္အ၀ါအရိွန္အေစာ္ေမွးၿပီဟု ဆုိလုိျခင္းေပပဲေပါ့။ ကမၻာက ေစာ္ကား။ အိမ္နားနီးခ်င္းေတြက မေတာ္မတရား။ ျပည္သူလူထုမွာ ဘာမွအျပစ္မရိွ။ တာ၀န္ရွိသူက ေခတ္အဆက္ဆက္ စီမံခန္႔ခဲြခဲ့ၾကသည့္ အစိုးရဆုိသည့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား။
မူဆယ္ ၾကယ္ေဂါင္ ေရႊလီ မန္စီ စိနရ႒ခရီးသည္
.jpg "Photo")
(တစ္)
ယခုေခတ္က ခရီးသြားရလာရတာ ေတာ္ေတာ့ကို လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕လာေသာ ေခတ္ပဲျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာရွိသည့္ ၿမိဳ႕မ်ား ရြာမ်ားကို အသာထား၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေဒသမ်ားသို႔ပါ ဥဒဟိုသြားလာ၀င္ထြက္ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားခရီးကို ဆန္႔ခ်င္သေလာက္ဆန္႔ထား၍ ရသည့္ေန႔ရက္မ်ားဟုဆိုရမည့္ေခတ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံထဲကို ျမ၀တီကေနကူးမလား၊ ဘုရားသံုးဆူကေနကူးမလား၊ တာခ်ီလိတ္ကေနကူးမလား၊ ျမန္မာေငြေထာင္ဂဏန္း၀န္းက်င္ခန္႔ႏွင့္ ညီမွ်သည့္ ဘတ္ေငြလည္း ေပးေဆာင္လိုက္႐ံုမွ်ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရာက္သြားႏိုင္ၾကပါသည္။
လမ္းသူရဲကဗ်ာမရွိတဲ့ ဇဂ်မ္းကန္ၿမဲမွာ
_0.jpg "Photo")
(တစ္)
အညာက လူတစ္ေယာက္။ ၀၀ႏွင့္ညိဳညိဳႀကီး။ ပါးစုန္႔ႀကီးေတြထြက္လို႔။ သူ၀ပုံက လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြ၊ ေျခေခ်ာင္းကေလးေတြ တိုတိုတုတ္တုတ္ျဖစ္ကုန္သည္အထိကို ၀သည့္ပုံမ်ဳိး။ ၀မ္းဗိုက္က ဖိုး၀႐ုပ္ႀကီးလို ဖုိင့္ဖိုင့္အုိင့္အုိင့္။ ရယ္လုိက္လွ်င္ မ်က္လုံးေတြက လုံး၀နီးပါးႀကီးကို ပိတ္၍သြားကာ အၿပံဳးက ကေလးငယ္တစ္ေယာက္၏ အျပစ္ရွာ၍မေတြ႕ႏုိင္သည့္ အၿပံဳးမ်ဳိး။
သူ႔လက္တိုတိုတုတ္တုတ္ေတြၾကားထဲမွာ ဖက္ၾကမ္းေဆးေပါ့လိပ္တစ္လိပ္ကို အၿမဲလိုလိုေတြ႕ရတတ္ပါသည္။ သူ႔သမီးက သူ႔ကို ေဆးလိပ္မေသာက္ရဘူး အမိန္႔ထုတ္ေတာ့ မိခင္ကို ပူဆာတတ္ေသာ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္၏ အရည္လဲ့ေသာမ်က္လုံးႀကီးေတြႏွင့္ ေဖေဖ့ဘ၀မွာ မေကာင္းတာဆိုလုိ႔ သည္တစ္ခုပဲလုပ္မိတာ လုပ္ပါရေစ သမီးရယ္ဟု ဆုိေလေသာအခါ သမီးစိတ္ေတြ တင္းမခံႏုိင္ပါေလေတာ့။ ေၾသာ္...မေကာင္းတာဆိုလို႔ သည္တစ္ခုပဲလုပ္တာပါ သမီးရယ္တဲ့။ ေဖေဖ့ကို ခြင့္ျပဳပါတဲ့။
မေကာင္းတာဆိုလို႔ သည္တစ္ခုပဲလုပ္တာပါဟုဆုိေလသူ ထုိလူတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ႏုိင္ငံေရးမုန္တုိင္းႀကီး ၿခံဳသိုင္းကာ ေမႊခဲ့၊ ေႏွာက္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဘ၀တစ္ခုလုံး ဖ႐ုိဖရဲႏွင့္ အၿပိဳၿပိဳအကဲြကဲြေတြ ျဖစ္ခ့ဲရဖူးပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း၌ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတုိ႔ မိုးေရာေလပါ ေကာင္းခဲ့စဥ္ႏွစ္ကာလမ်ားအတြင္း၌ ထိုသူ အက်ဥ္းတုိက္ထဲသို႔ ေရာက္ရွိ၍သြားခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၁ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ကေန ၁၉၉၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄ ရက္အထိ။
ေၾသာ္ ... မေကာင္းတာဆိုလို႔ ေဆးေပါ့လိပ္ကေလးေသာက္တာတစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္လို႔ သမီးကို ဆိုးႏဲြ႕ပူဆာခဲ့ေလသူ ဆရာတင္မိုး။ ဇဂ်မ္းကၿမဲဟု လူေတြအသံထြက္ေလ့ရွိသည့္ ျမင္းၿခံခ႐ိုင္ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဇဂ်မ္းကန္ၿမဲ ရြာသားႀကီးဆရာတင္မိုး။ သူ႔အေပါင္းအသင္းေရာင္းရင္းတုိ႔က ေဟ့လူ ကိုဘဂ်မ္းဟု အညာေလျဖင့္ အားရပါးရအေခၚခံရေလသူ ဆရာတင္မိုး။
ထုိဇဂ်မ္းကန္ၿမဲသားေတြက ဆရာတင္မိုးမရွိေတာ့မွ ဇဂ်မ္းကန္ၿမဲသို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚပါသည္။ မႏၲေလးက ဆရာကိုေလး (အင္း၀ဂုဏ္ရည္)၊ ကိုေန၀င္းျမင့္ႏွင့္ မခင္ခင္ထူး။ ရန္ကုန္က ဆရာခ်စ္ဦးညိဳ၊ ကိုေအာ္ပီက်ယ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္။
အညာမွာ အ႐ုိးကဲြေအာင္ေအးေနသည့္ ရက္ေတြထဲမွာမွ ဖန္မီးအိမ္ကေလးကို ခ်ိတ္ဆဲြထားသည့္ ဇဂ်မ္းကန္ၿမဲ၏ စာေပေဟာေျပာပဲြစင္ျမင့္ရွိရာဆီသို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လွမ္းေခၚလုိက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဖားကန္႔အစ ၾကယ္ေဂါင္အဆံုး
(တစ္)
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြက နာမည္ေပးကင္ပြန္းတပ္ရာ၌ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္သူေတြမ်ား ျဖစ္ေလမလားဟု မၾကာခဏ အေတြး၀င္မိပါသည္။ ၾကည့္ပါဦး“ေမွာ္”တဲ့။
မဟာပထ၀ီေျမႀကီး၏ေအာက္ကေန လူသားတို႔အတြက္ အဖိုးတန္သယံဇာတမ်ား ထုတ္ေ၀ေပးတတ္သည့္ေနရာေတြကို နာမည္ေပးထားသည္က “ေမွာ္”တဲ့။ ေရႊတူးေဖာ္လွ်င္ရသည့္ေနရာေတြကို “ေရႊေမွာ္”၊ ေရနံတူးေဖာ္လွ်င္ ရသည့္ေနရာေတြကို “ေရနံေမွာ္”၊ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္လွ်င္ ရသည့္ေနရာေတြကို “ေက်ာက္စိမ္းေမွာ္”၊ ပတၱျမားတူးေဖာ္လွ်င္ရသည့္ေနရာေတြကို “ပတၱျမားေမွာ္”တဲ့။ တကယ့္တကယ္ဆိုလွ်င္ ေမွာ္၏အနက္အဓိပၸာယ္ကလုပ္ကြက္။ သို႔ေသာ္ ဂမၻီရဆန္ျခင္းေတြ၊ ပၪၥလက္ဆန္ျခင္းေတြ၊ အိပ္မက္ဆန္ျခင္းေတြ၊ ပုစာၦဆန္ျခင္းေတြကလည္း ထုိ“ေမွာ္”ဆိုေသာစကားလံုးထဲ၌ နစ္ျမဳပ္ပါ၀င္ေနပံုရပါသည္။ ဒါေၾကာင့္...ေမွာ္။
ကမၻာေက်ာ္ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဗင္းဆင့္ဗင္ဂုိး (Vincent Vangogh)၏အေၾကာင္းကို ဆရာျမသန္းတင့္က “ေမွာ္႐ံုေတာမွာေမာလွၿပီ”ဟု ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့သလုိ ေမွာ္႐ံုေတာအသီးသီးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံသားေတြ ေမာခဲ့ၾကလွေပါ့။
ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ ထမင္းစားပဲြနဲ႔ ဆင္းလုိက္တုိင္းလဲြတဲ့ ဘူတာ႐ံုမ်ား
(တစ္)
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႕အစည္း၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကုိ ေျပာၾကဆုိၾကေသာအခါ ႐ႈေထာင့္အသီးသီးမွေန၍ ေခါင္းစဥ္ကဲြအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေထာက္ျပၾကရာ အခ်ိန္ကုိမေလးစားျခင္းဟူသည့္ ေခါင္းစဥ္ကလည္း နာမည္ေက်ာ္ေခါင္းစဥ္ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ ပါ၀င္တတ္ၿမဲျဖစ္ပါသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ အခ်ိန္ဆိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကုိ ေပါေပါေလာေလာရရိွထားသည့္ သဘာ၀၏ လက္ေဆာင္တစ္ခုလုိ ျဖစ္၍ေနပါသည္။
ဂ်က္ကြမ္းၿခံကုန္းဟူသည့္ ကေလာင္အမည္ကဲြျဖင့္ အခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သက္ရာ ရယ္စရာ၊ ေမာစရာကေလးမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏေရးဖူးပါသည္။ ရယ္စရာေနာက္မွာ ေမာစရာေတြ ဗရပြႏွင့္ အေၾကာင္းအရာေတြပဲျဖစ္ပါ၏။
မေၾကာက္တရားၿမိဳ႕၌ ေခ်ာက္သားတုိ႔ႏွင့္စကားဆုိျခင္း
(တစ္)
ျမင္းခြာတစ္ခ်က္ေပါက္တာလား၊ သံခြာတစ္ခ်က္ေပါက္တာလား၊ ကၽြန္ေတာ္မသဲကြဲပါ။ ဆရာဒဂုန္တာရာကေတာ့ သူ႔မိတ္ေဆြ သခင္ဗဟိန္းအေၾကာင္းေရးသည့္ “ပဒုမၼာၾကာပြင့္အၿပံဳးရွင္” ေဆာင္းပါးထဲ၌ “သံခြာတစ္ခ်က္ေပါက္ရင္ တစ္ျပည္လံုး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစ့မယ္”ဟူ၍ သခင္ဗဟိန္းေျပာသည့္စကားကုိ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားခဲ့ဖူးပါသည္။ ကုိေအာင္ေ၀းကေတာ့ “ကုိဗဟိန္းမွသည္ ေက်ာ္ကုိကုိအထိ”စာအုပ္ထဲ၌ “ျမင္းခြာတစ္ခ်က္ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမယ္”ဟူ၍။
ဇီး႐ိုးပလပ္စ္ ဇီး႐ိုး ဇီး႐ိုး ဇီး႐ိုး ဆိပ္ကမ္းမွာ
(တစ္)
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္လို႔ပဲ ေျပာရေလမလားမသိ။ ထုိေန႔က ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းကိုေရာက္ေတာ့ အလုပ္သမားတခ်ဳိ႕အား ေလ်ာ္ေၾကးေငြထုတ္ေပးသည့္ရက္ႏွင့္ သြားၿပီးတုိက္ဆုိင္လို႔ ေနပါသည္။ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ ထီးထီးႀကီးရပ္တည္ေနသည့္ စားေသာက္ဆုိင္ေနရာက ကန္တင္း (Canteen) သေဘာမ်ဳိး စုေပါင္းဖဲြ႕စည္းထားသည့္ အေဆာက္အအုံႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တန္းလ်ားေတာ့မဟုတ္။ အမိုးျမင့္ျမင့္ႏွင့္မို႔ ဂိုေဒါင္ႀကီးတစ္ခုလုိလို၊ စည္ပင္သာယာကေဆာက္သည့္ ေစ်း႐ုံႀကီးတစ္ခုလုိလုိ၊ အထည္႐ုံႀကီးတစ္ခုလိုလို အေဆာက္အအုံႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ အလုံပိတ္ကာရံထားေသာ ေစ်းမဟုတ္သည့္အတြက္ လင္းလင္းက်င္းက်င္းရွိပါသည္။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္နံေဘးက ကြင္းျပင္ႀကီးထဲတြင္ ရွိသည့္အတြက္ ေလ၀င္ေလထြက္ကလည္းေကာင္းၿပီး သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ပါ၏။ အမ်ားသုံးအိမ္သာႏွင့္ ဘာႏွင့္။ သည္တစ္ပင္တုိင္ အေဆာက္အအုံႀကီးထဲမွာ ေစ်းဆုိင္ေတြကို သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ေနရာခ်ထားေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လူသုံးကုန္ပစၥည္းေရာင္းသည့္ ဆုိင္ကေလး တစ္ဆုိင္စ ႏွစ္ဆုိင္စကလဲြလွ်င္ က်န္တာေတြက စားေသာက္ဆုိင္ေတြခ်ည္း။
ျမစ္ကလည္းေရႊ ေျမကလည္းဇမၺဴရစ္
(တစ္)
ျမစ္ဆံုသို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သြားျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ အကယ္ဒမီၾကည္စိုးထြန္း၊ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳတို႔ႏွင့္အတူ ေရာက္သြားျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သည္တုန္းကျဖင့္ ျမစ္ဆံုသည္ လြမ္းဖို႔ေကာင္းတုန္း။
ျမစ္ဆံု...တဲ့။ ဟုတ္ပါသည္။ ျမစ္ႏွစ္ခု လာေရာက္ေပါင္းဆံုေသာေနရာမို႔ ျမစ္ဆံုလို႔ နာမည္ေပးလိုက္သည္မွာ ေတာ္ေတာ့ကို လြယ္ကူ႐ိုးစင္းပါသည္။
ျမစ္ဆံုကို ကခ်င္တို႔က ခမဇြပ္ (Kha ma zup)ဟု ေခၚပါသည္။ မလိခ(Ma Li Kha)ဆိုေသာ ျမစ္တစ္စင္းႏွင့္ အင္မိုင္ခ (n maikha)ေခၚ ေမခဆိုသည့္ ျမစ္တစ္စင္းတို႔ ေပါင္းဆံုမိၾကရာက သည္ေနရာမွာ ျမစ္ဆံုဟူ၍ ျဖစ္လာခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေတာင္ငိုသံ ◄ ေမာင္ေသာ္တာ ►
ပတ္ပတ္လည္ေဖာက္ခြဲေနတဲ့မိုင္းေတြက
တို႔ဘဝေတြကိုျဖိဳျဖိဳခ်တယ္ ။
သံဆူးႀကိဳးနဲ႔ ၿငိၿပဲခဲ့တဲ့
ယကၠန္းထည္ပိတ္ဖ်င္ၾကမ္းေတြလို
တို႔အလံ တို႔ဖမ္းဆုပ္
ေနာက္ဆုတ္စရာလည္းမရွိေတာ့တဲ့ေျမမွာ
ေသနတ္ေျပာင္းရွိရာ
ေခါင္းထိုးေျပးဝင္လိုက္ၾကရံုပါပဲ ။
ေမာင္ေသာ္တာ
တို႔ဘဝေတြကိုျဖိဳျဖိဳခ်တယ္ ။
သံဆူးႀကိဳးနဲ႔ ၿငိၿပဲခဲ့တဲ့
ယကၠန္းထည္ပိတ္ဖ်င္ၾကမ္းေတြလို
တို႔အလံ တို႔ဖမ္းဆုပ္
ေနာက္ဆုတ္စရာလည္းမရွိေတာ့တဲ့ေျမမွာ
ေသနတ္ေျပာင္းရွိရာ
ေခါင္းထိုးေျပးဝင္လိုက္ၾကရံုပါပဲ ။
ေမာင္ေသာ္တာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ ◄ လင္းဇင္ေယာ္ ►
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ရဲ႕ေဆာင္ဓား ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းေနာက္မွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္လက္ထဲကို ပစၥည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေရာက္လာတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္လက္ထဲကို ပစၥည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေရာက္လာတယ္။
ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာင္းလဲေခၚေဝၚသံုးစြဲပါရန္ ◄ ထူးညိဳ ►
စစ္ကို ခ်စ္
ေသနတ္ကို ရွင္နတ္
က်ည္ဆန္ကို ရီ(ရယ္)သံ
ဒံုးက်ည္ကို ၿပံဳးရီ(ရယ္)
အႏုျမဴဗံုးကို သူ႕ငခူၿပံဳး
ယမ္းေငြ႕ကို ခ်မ္းေျမ႕
လက္ပစ္ဗံုးကို သက္ခ်စ္ဆံုး
ဆူဆိုက္(Suicide)ဗံုးကို ၾကဴလိုက္ဦး
ေလာင္ခ်ာနဲ႔ေဆာ္ကို ေမာင္လာခဲ့ေနာ္
တာေ၀းပစ္ကို ငါေျပးကစ္စ္(kiss)
အေျမာက္နဲ႔ထုၾကည့္ကို အေျခာက္နဲ႔ညဳမိ
သက္ေႁခြမိုင္းကို မ်က္ရည္၀ိုင္း
သံခ်ပ္ကာကို ရန္ရပ္ပါ
ဓာတုလက္နက္ကို သာဓုဖက္စြက္
ဇီ၀လက္နက္ကို ပီယထက္ျမက္
သူလွ်ိဳအေရးကို အပ်ိဳအေတြး
စပိုင္ကို မလိုင္
ေထာက္လွမ္းေရးကို ေမာင့္လြမ္းေတး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာလည္း
မိန္းလမ္းေစ်းမွာေရာင္းတဲ့ ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ေပါ့
မေတာ္တဆ
တို႔ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ရင္ ။ ။
ထူးညိဳ
24.11.2013
ေသနတ္ကို ရွင္နတ္
က်ည္ဆန္ကို ရီ(ရယ္)သံ
ဒံုးက်ည္ကို ၿပံဳးရီ(ရယ္)
အႏုျမဴဗံုးကို သူ႕ငခူၿပံဳး
ယမ္းေငြ႕ကို ခ်မ္းေျမ႕
လက္ပစ္ဗံုးကို သက္ခ်စ္ဆံုး
ဆူဆိုက္(Suicide)ဗံုးကို ၾကဴလိုက္ဦး
ေလာင္ခ်ာနဲ႔ေဆာ္ကို ေမာင္လာခဲ့ေနာ္
တာေ၀းပစ္ကို ငါေျပးကစ္စ္(kiss)
အေျမာက္နဲ႔ထုၾကည့္ကို အေျခာက္နဲ႔ညဳမိ
သက္ေႁခြမိုင္းကို မ်က္ရည္၀ိုင္း
သံခ်ပ္ကာကို ရန္ရပ္ပါ
ဓာတုလက္နက္ကို သာဓုဖက္စြက္
ဇီ၀လက္နက္ကို ပီယထက္ျမက္
သူလွ်ိဳအေရးကို အပ်ိဳအေတြး
စပိုင္ကို မလိုင္
ေထာက္လွမ္းေရးကို ေမာင့္လြမ္းေတး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာလည္း
မိန္းလမ္းေစ်းမွာေရာင္းတဲ့ ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ေပါ့
မေတာ္တဆ
တို႔ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ရင္ ။ ။
ထူးညိဳ
24.11.2013
နင္နဲ႔ငါ သဘာဝတရားဆီ ျပန္ဆုတ္ခြာ ◄ ေဇာ္လူစိမ္း ►
ျပန္ေတြ႔ေတာ႔ ေျပာမိတယ္ ဆူးေလ ၆ခ/၇၁၈၅
ေခါက္ရိုးေတြက စုတ္ျပတ္ထြက္
အျပန္အလွန္ေက်နပ္မွႈကို ထုခြဲၾကည့္တာ
နင္က သာမန္ထက္ ႏွစ္ဆ ေခ်ာေမြ႔ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းေစတာခ်ည္းပဲ
တစ္ေနကုန္ေနမွ တစ္ေနကုန္
နင္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးဟာ ဖုန္းလိုင္းေတြထဲမွာ
ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ စကားလံုးေတြခ်ီၿပီး ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ႔ ၾကြက္ေတြ
ၾကြက္တစ္ေကာင္ဟာ နင္႔နာမည္ကို ခ်ီၿပီးမွ
အမ်ားသံုးဖုန္းထဲကေန လွစ္ခနဲ
နင္အိပ္ေနတုန္း တံခါးကို ကိုက္ဖဲ႔ေနရတာ ေမာတယ္။
ဝရန္တာေပၚက ပန္းအိုးေတြ မျမဲဘူူးလို႔ နင္ေျပာတာ
ငါေျပာတာက
ခ်စ္ခဲ႔ရတာ ကပ္ဆိုက္တာေပါ႔ဟာ
တကယ္႔ဒုကၡက
နင္နဲ႔ ငါ႔ၾကားမွာ လမ္းကူးမ်ဥ္းက်ားေတြ ရုပ္သိမ္းဖို႔
မလိုအပ္ဘဲ ဟြန္းမတီးဖို႔
မွန္တံခါးေနာက္ ျဖတ္က်န္ခဲ႔တဲ႔ အျပာေရာင္(ဇ)
နင္က ျပဳျပင္ဆဲ ယာဥ္
ပြတ္မိတဲ႔ ရြက္ၾကမ္းေရက်ဳိစိတ္ေလးမွာ
အတြင္းသား ပြန္း၊ စပ္၊ အစိုင္အခဲ
စကၠဴပံုးခြံႀကီးေတြ ငုတ္တုတ္၊ ဒီမ်က္ႏွာႀကီးေတြ
ေကာ္ဖီဆိုင္ဟာ ဘာယားယံျခင္းမွ မရွိဘဲ တိုးတိတ္ပဲ႔ရြဲ႕လို႔
မွန္ထဲကေန တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ဆီ သရိုးသရီဖုပိမ္႔
လမ္းမေပၚက ပလပ္ဂ္ေပါက္ေတြအတိုင္း စီး၀င္ၾကတယ္မဟုတ္လား
ဖေရဇာဟာ ေရႀကီးတယ္၊ အရိုင္းအရြတ္ေတြ ေဖြးေဖြးလွႈပ္
၀တၿပီးသား အထည္ဆန္းေတြက ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေနတဲ႔ ညေန
မီးပိြဳင္႔နီေနတုန္း ငါနင္႔ကို လက္နက္ခ်လိုက္တာ
ဆယ္႔ငါးစကၠန္႔
နင္ခြ်တ္ခ်လိုက္တဲ႔ အဝတ္တစ္ခုလို ငါ႔ၿမိဳ႕ျပက ပံုလ်က္သား
အဲဒီပလက္ေဖာင္းေပၚမွာပဲ နင္နဲ႔ ငါသစ္ေတာျပဳန္းခဲ႔တာ ေကာင္းလား။
ေဇာ္လူစိမ္း
ေခါက္ရိုးေတြက စုတ္ျပတ္ထြက္
အျပန္အလွန္ေက်နပ္မွႈကို ထုခြဲၾကည့္တာ
နင္က သာမန္ထက္ ႏွစ္ဆ ေခ်ာေမြ႔ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းေစတာခ်ည္းပဲ
တစ္ေနကုန္ေနမွ တစ္ေနကုန္
နင္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးဟာ ဖုန္းလိုင္းေတြထဲမွာ
ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ စကားလံုးေတြခ်ီၿပီး ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ႔ ၾကြက္ေတြ
ၾကြက္တစ္ေကာင္ဟာ နင္႔နာမည္ကို ခ်ီၿပီးမွ
အမ်ားသံုးဖုန္းထဲကေန လွစ္ခနဲ
နင္အိပ္ေနတုန္း တံခါးကို ကိုက္ဖဲ႔ေနရတာ ေမာတယ္။
ဝရန္တာေပၚက ပန္းအိုးေတြ မျမဲဘူူးလို႔ နင္ေျပာတာ
ငါေျပာတာက
ခ်စ္ခဲ႔ရတာ ကပ္ဆိုက္တာေပါ႔ဟာ
တကယ္႔ဒုကၡက
နင္နဲ႔ ငါ႔ၾကားမွာ လမ္းကူးမ်ဥ္းက်ားေတြ ရုပ္သိမ္းဖို႔
မလိုအပ္ဘဲ ဟြန္းမတီးဖို႔
မွန္တံခါးေနာက္ ျဖတ္က်န္ခဲ႔တဲ႔ အျပာေရာင္(ဇ)
နင္က ျပဳျပင္ဆဲ ယာဥ္
ပြတ္မိတဲ႔ ရြက္ၾကမ္းေရက်ဳိစိတ္ေလးမွာ
အတြင္းသား ပြန္း၊ စပ္၊ အစိုင္အခဲ
စကၠဴပံုးခြံႀကီးေတြ ငုတ္တုတ္၊ ဒီမ်က္ႏွာႀကီးေတြ
ေကာ္ဖီဆိုင္ဟာ ဘာယားယံျခင္းမွ မရွိဘဲ တိုးတိတ္ပဲ႔ရြဲ႕လို႔
မွန္ထဲကေန တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ဆီ သရိုးသရီဖုပိမ္႔
လမ္းမေပၚက ပလပ္ဂ္ေပါက္ေတြအတိုင္း စီး၀င္ၾကတယ္မဟုတ္လား
ဖေရဇာဟာ ေရႀကီးတယ္၊ အရိုင္းအရြတ္ေတြ ေဖြးေဖြးလွႈပ္
၀တၿပီးသား အထည္ဆန္းေတြက ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေနတဲ႔ ညေန
မီးပိြဳင္႔နီေနတုန္း ငါနင္႔ကို လက္နက္ခ်လိုက္တာ
ဆယ္႔ငါးစကၠန္႔
နင္ခြ်တ္ခ်လိုက္တဲ႔ အဝတ္တစ္ခုလို ငါ႔ၿမိဳ႕ျပက ပံုလ်က္သား
အဲဒီပလက္ေဖာင္းေပၚမွာပဲ နင္နဲ႔ ငါသစ္ေတာျပဳန္းခဲ႔တာ ေကာင္းလား။
ေဇာ္လူစိမ္း
နယ္စပ္ၿမိဳ႔ ◄ ေရေမွာ္ ►
ကိုယ့္ပိုက္ဆံကို ကိုယ္ဟာျပန္သိမ္ငယ္ခဲ့ရ
ကိုယ့္ဘာသာစကားဟာ ကိုယ္နဲ႔အက်ြမ္းမဝင္သလို
အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးက ကိုယ့္ကိုခပ္စိမ္းစိမ္းပဲၾကည့္တယ္...
စည္းရိုးေလးျခားရံုနဲ႔ေခတ္ႀကီးကေျပာင္းသြား
ထိန္ထိန္လင္းေနတဲ့သူတို႔ညကိုၾကည့္ရင္း
ဆူးေလကဖေယာင္းတိုင္ေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္မိတယ္..
ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းနဲ႔ ဧရာဝတီ...
က်ြန္းသစ္ေတြလိမ့္လိမ့္သြား
ေက်ာက္စိမ္းေတြလိမ့္လိမ့္သြား
ေနာက္ဆံုး အရိပ္ရသစ္ပင္ႀကီးေတြေတာင္
ကိုယ့္အျမစ္ကိုယ္ႏႈတ္
စည္းရိုးေလးေပၚက လွတပတလမ္းေလ်ွာက္သြားခဲ့တယ္...
ကိုယ့္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့
စည္းကမ္းဟာ ဒဏ္ရာရကစားသမား
အၿမဲတမ္းအေက်ာ္ခံရတဲ့
ဦးတည္ခ်က္(၁၂)ရပ္နဲ႔ ဘဝတူေပါ့
သူတို႔ဘက္မွာေတာ့
ေဆးလိပ္တိုနဲ႔ကြမ္းတံေတြးကအစ
စြန္႔ပစ္ပံုးထဲ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနရာယူလို႔...
ရင္နာရပါတယ္
ကိုယ့္အေသြးအသားေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ့
သူတို႔ၿမိဳ႕ေလးက ထည္ထည္ဝါဝါ
သူတို႔အရိပ္ေတြနဲ႔ ေလာင္က်ြမ္းေနတဲ့
ကိုယ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးကေတာ့ နာနာက်င္က်င္
မခိုးမခန္႔နဲ႔စည္းရိုးေလးကေတာ့ ၿပံဳးလ်က္......
ေရေမွာ္
ကိုယ့္ဘာသာစကားဟာ ကိုယ္နဲ႔အက်ြမ္းမဝင္သလို
အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးက ကိုယ့္ကိုခပ္စိမ္းစိမ္းပဲၾကည့္တယ္...
စည္းရိုးေလးျခားရံုနဲ႔ေခတ္ႀကီးကေျပာင္းသြား
ထိန္ထိန္လင္းေနတဲ့သူတို႔ညကိုၾကည့္ရင္း
ဆူးေလကဖေယာင္းတိုင္ေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္မိတယ္..
ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းနဲ႔ ဧရာဝတီ...
က်ြန္းသစ္ေတြလိမ့္လိမ့္သြား
ေက်ာက္စိမ္းေတြလိမ့္လိမ့္သြား
ေနာက္ဆံုး အရိပ္ရသစ္ပင္ႀကီးေတြေတာင္
ကိုယ့္အျမစ္ကိုယ္ႏႈတ္
စည္းရိုးေလးေပၚက လွတပတလမ္းေလ်ွာက္သြားခဲ့တယ္...
ကိုယ့္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့
စည္းကမ္းဟာ ဒဏ္ရာရကစားသမား
အၿမဲတမ္းအေက်ာ္ခံရတဲ့
ဦးတည္ခ်က္(၁၂)ရပ္နဲ႔ ဘဝတူေပါ့
သူတို႔ဘက္မွာေတာ့
ေဆးလိပ္တိုနဲ႔ကြမ္းတံေတြးကအစ
စြန္႔ပစ္ပံုးထဲ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနရာယူလို႔...
ရင္နာရပါတယ္
ကိုယ့္အေသြးအသားေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ့
သူတို႔ၿမိဳ႕ေလးက ထည္ထည္ဝါဝါ
သူတို႔အရိပ္ေတြနဲ႔ ေလာင္က်ြမ္းေနတဲ့
ကိုယ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးကေတာ့ နာနာက်င္က်င္
မခိုးမခန္႔နဲ႔စည္းရိုးေလးကေတာ့ ၿပံဳးလ်က္......
ေရေမွာ္
ေနာက္ဆံုးက်မယ့္ မ်က္ရည္ကို ေမတၱာတရားနဲ႔ သုတ္ေပးပါရေစ ◄ သားလူ ►
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ
ထြန္းထားတဲ့ လက္က်န္ဖေယာင္းတိုင္မီးေလး ျငိမ္းသြားတာရယ္
ညညဆို အံတုခံေနရတဲ့ ခ်မ္းတဲ့ဒဏ္ေလးရယ္
မက်န္ေတာ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရးေရးကေလးရယ္ကို
ေပါင္းထားတာကို ေျပာခ်င္တာလား။
ကမာၻၾကီးကို ျခံဳၾကည့္လိုက္ေတာ့
သား မလုံျခံဳေတာ့သလိုခံစားရတယ္ အေမ။
ျမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းဆံု လမ္းခြေတြမွာ
ဘာသာေရး နဲ႔ လူမ်ဳိးေရး မိႈင္းဝေနၾကတဲ့
အေတြးအေခၚမီးပံုပ်ံၾကီးေတြ တလူလူ လြင့္ေနတာ
ျမင္မိတုိင္း ျမင္မိတုိင္း
ကေလးေတြရဲ႕ မ်က္လံုးကို အဝတ္နက္စည္းေပးျပီး
ဘဝထဲကို လႊတ္ရေတာ့မလို ျဖစ္ေနျပီ။
အျဖစ္က
ေလာဘ မာရသြန္ အေျပးသမားေတြက
သူတို႔လမ္းမွာ လူေတြကို
ခင္းခင္းျပီး နင္းနင္းျပီး ေျပးေနတာကို
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လက္ပိုက္ျပီး ၾကည့္ေနၾကတဲ့အျဖစ္။
ပိုေမွာင္တဲ့ ညေတြဆို
အျဖစ္မ်ားတာက
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အရိပ္ကြယ္ကေစာင့္ျပီး
လက္ထဲမွာ ဝွက္လာတဲ့ ေမာင္းခ်ဓားနဲ႔
အမွန္တရားကို ထိုးခြဲတမ္းေဆာ့ၾကတာေပါ့။
အဲသလို
တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲဖို႔ ေနရာေလးေတာင္
သူတို႔က အပိုင္သိမ္းသြားၾကတယ္ေလ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္႔ငံု႔ၾကည့္ေတာမွ
ျမိဳ႕က ကိုယ့္ထက္ ေပါင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ပိန္ခ်ဳံးက်လို႔
ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုလုံးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ကမာၻၾကီးကို ျမင္ရျပီး
ကမာၻၾကီးတစ္ခုလံုးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ရြာၾကီးကိုပဲ ျမင္ေနရတယ္
မထူးဆန္လြန္းဘူးလား
အရိုးကြဲေအာင္ ေအးေနေပမယ့္
အိမ္ကေလးမွာ ေမတၱာတရားေတြ ထြန္းကားေနရင္
ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္ေလာက္ ျခံဳအိပ္ရလည္း
ေႏြးတယ္။
ေမတၱာတရားေတြ မရွိရင္ေတာ့
စစ္တပ္ေတြ ဘယ္ႏွထပ္နဲ႔ ကာရံ ကာရံ
ကမာၻၾကီးဟာ ရင္ၾကပ္ပန္းနာသည္လို
ေခ်ာင္းေတြ တဟြတ္ဟြတ္ဆိုးေနမွာပဲ။
သားလူ
မႏၲေလး ◄ ရင္နင့္ေအာင္ ►
ေၾကာ္ျငာဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေထာင္ထားတယ္
၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ေတြ ခြဲထားတယ္
အစကေတာ႕ ေလးေထာင့္ၾကီးပဲ
ခ်ဲ႕ရင္း ခ်ဲ႕ရင္း ပံုပ်က္လာတဲ႕ျမိဳ႕ေပါ႕
တိုးခ်ဲ႕ဇုန္မွာ ငါတို႕ ေနထိုင္ၾကတယ္
အစြန္အဖ်ားကေန ရန္သူကို အလယ္မွာထားလို႕
၀ိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀လုပ္ေနၾကသလား
ျမိဳ႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဧရာ၀တီက အနားသတ္ထားတယ္
ရွမ္းရိုးမက ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ခဲ႕တုန္းက
လယ္ကြင္းေတြေပ်ာက္ျပီး ေဘာလံုးကြင္းၾကီးေပၚလာခဲ႕
အဲဒီ ျမိဳ႕ေပါ႕ လြယ္အိတ္တစ္လံုးကို မွ်ေ၀သံုးလို႕
နန္းေတာ္ေရွ႕ ဆရာတင္ကေန ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အထိ
စာရြက္ေဟာင္းကို ျပန္လွန္လို႕ ဂုဏ္ယူလို႕ မျပီးၾကေသး
အေဟာင္းသံသရာထဲမွာ ႏွာတစ္ဖ်ားသာရံုေလာက္နဲ႕
သီေပါမင္းက စလို႕ စလို႕ ငါတို႕
ကိုယ့္ျမိဳ႕ကိုယ္မွ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္မွ မေစာင့္ေရွာက္တတ္ခဲ႕ၾက
စကားမစပ္ ၂၆ ဘီလမ္းေပၚမွာ ဘာလူမ်ိဳးေတြ ေနထိုင္ၾကသလဲ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ ၾကည့္မလား
အေလာင္းအစားေတြ သိပ္၀ါသနာ ပါၾကတဲ႕ ငါတို႕
ေဘာလံုးပြဲဆို ခဲနဲ႕ ထု ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုၾကတဲ႕ ငါတို႕
က်ဴးေက်ာ္တဲ႕ သူ ရွိလား (မရွိဘူး)
က်ဴးေက်ာ္တဲ႕သူ ရွိလား (မရွိဘူး)
တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး၊ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ ေရလို႕မွ မျပီးေသး
က်ဴးတဲ႕သူေတြက ေက်ာ္ကုန္ျပီ
ကဗ်ာဆရာေတြ အဆိုေတာ္ေတြ ေတးေရးဆရာေတြ
ပန္းခ်ီဆရာေတြ ပန္းပုဆရာေတြနဲ႕ အႏုပညာျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးတစ္ခု
ဘုန္းၾကီးေတြ ေပါျပီး ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားတဲ႕ ျမိဳ႕
တီဗြီဂိမ္းဆိုင္မွာ သံဃာေတြနဲ႕ ဘိလိယက္ခံုမွာ သံဃာေတြနဲ႕
တရုတ္ျဖစ္ ဆိုင္ကယ္ေတြေမာင္းျပီး ပြဲခ်င္းျပီးၾကတဲ႕ျမိဳ႕
ျပည္တြင္းျဖစ္ ရမ္၊ အရက္ျဖဴေတြနဲ႕ နည္းနည္းခ်င္းျပီးၾကတဲ႕ ျမိဳ႕
တကၠသိုလ္ေတြကို ျမိဳ႕ျပင္ေမာင္းထုတ္ခဲ႕တုန္းက
ငါတို႕ေတြ ငွက္ပစ္အမဲလိုက္ျပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ႕တဲ႕ျမိဳ႕
ျမိဳ႕ေလးက မစိမ္းေတာ႕ဘူး တမာပင္ေတြ ရွားလာတယ္
ျမိဳ႕ေလးက မနီေတာ႕ဘူး စိန္ပန္းပင္ေတြ ခုတ္လဲခံလိုက္ရ
မာနကေတာ႕ ၾကီးပါရဲ႕ က်ဳံးၾကီးကို တူးျပီး
ေဗဒါပန္းေတြ လႊင္ပစ္ခဲ႕တယ္
နန္းေတာ္ၾကီးကို ဘယ္သူေစာင့္ေရွာက္မွာလဲ
အတြင္းကို ၀င္ဖို႕ မွတ္ပံုတင္ကို ေပးထားခဲ႕ရတဲ႕ ျမိဳ႕
ငါတို႕ ငါတို႕ ငါတို႕ အေ၀းသင္ပညာေရးစနစ္မွာ
ရည္းစားကို ဘယ္ဟိုတယ္ေခၚရေကာင္းႏိုးႏိုး စဥ္းစားခဲ႕ၾကတဲ႕ျမိဳ႕
အရြယ္မေရာက္ေသး ကေလးငယ္ေတြ စားပြဲထိုးေနၾက
အရြယ္ေရာက္ျပီးသား သူေဌးသားေတြ ဘိန္းရွဴေနၾက
WY, Alcohol, အေျခာက္ အစို ေဖၚျမဴလာ ေကာ္ဗူးမွ
တစ္ရက္ သံုးေလးေထာင္ လက္လုပ္လက္စားေတြ ေပါတဲ႕ျမိဳ႕
ပြဲမရွိရင္ မေနတတ္လို႕ ဘုရားလူၾကီးေတြ ဘုရားပြဲလုပ္ၾက
ေက်ာက္၀ိုင္းမွာ ငါတို႕ႏိုင္ငံထြက္ ေက်ာက္ေတြ
ငါတို႕ႏိုင္ငံသားေတြ ခြဲလို႕ ေသြးလို႕
ဘယ္သူေတြက အဲဒီေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ ပိုင္ၾကသလဲ
မေရာက္ျဖစ္တာၾကာတဲ႕ျမိဳ႕ ငါျပန္အေရာက္
သူစိမ္းေတြခ်ည္း ေတြ႕ခဲ႕ရတဲ႕ျမိဳ႕
သူတို႕က စား ပြဲ လုပ္ေနၾကခ်ိန္မွာ ငါတို႕က ပြဲစားေတြပဲ
တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေျခခ်င္းလိမ္လို႕
ဖုံထူေနပူ အညာသားေက်ာကုန္းနဲ႕တူတဲ႕ျမိဳ႕
စစ္ကိုင္းကေတာ႕ တံတားၾကီးထိုးေပးထားပါရဲ႕
အစြန္အဖ်ားကလူေတြ တိုးခ်ဲ႕ဇုန္မွာ ျပဳတ္မက်ေအာင္လို႕တဲ႕
ဦးပိန္တံတားကို ကြန္ကရစ္နဲ႕ဖာေတးခံလိုက္ရတဲ႕ေန႕က
မြမ္းၾကပ္လြန္းလို႕ ျမိဳ႕ျပင္ထြက္ျပီး ေကာင္းမႈေတာ္ကို ငါရွာမိပါတယ္
ထံုးသုတ္ထားတဲ႕ ေစတီၾကီးကို ရွာမေတြခဲ႕ဘူး။
ရင္နင့္ေအာင္
၁.၁၈.၂၀၁၄
Friday, January 17, 2014
ေအာင္ ဆန္း စု ၾကည္ ◄ သားလူ ►
ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲဝင္တဲ့အခါမွာ ပထမဦးဆံုး က်မတို႔ လိုခ်င္တာဟာ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာပိုင္ခြင့္ပဲ။ လူကိုသာ
ခ်ဳပ္ထားႏိုင္မယ္။ စိတ္ကိုေတာ့ မခ်ဳပ္ထားႏုိင္ဘူး။ ဒီလို မခ်ဳပ္ထားႏုိင္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္
ဒီေလာက္ေတာင္မွ ႏွစ္ဆယ့္ေျခက္ႏွစ္လံုးလံုး လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာပိုင္ခြင့္ မရွိတဲ့အထဲက ျပည္သူလူထုဟာ ဒီမုိကေရစီ
လႈပ္ရွားမႈၾကီးထဲကို သတိၱရွိရွိနဲ႔ ဝင္ခဲ့ျပီး၊ စခဲ့ျပီ။ ဒီလႈပ္ရွားမႈၾကီးကို ဆံုးခန္းတုိင္ေအာင္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္သြားရမယ္။
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ခင္ဗ်ားတို႔ ဂုဏ္ယူလုိက္ၾကစမ္းပါ
ကမာၻ႔နာမည္အၾကီးဆံုး ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဟာ
ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ တေျမတည္းေနျပီး
ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ဒုကၡေတြမွ်ေဝခံစားျပီး
ခင္ဗ်ားတို႔ကို အလုပ္အေကၽြးျပဳမယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့ ေန႔ကစလို႔ေပါ့။
Wednesday, January 15, 2014
THE FLOWERS OF WAR (သို႔) စစ္အတြင္းမွ ပန္းကေလးမ်ား ◄ LKH ►
The Flowers of War ဟာ Ju Dou, The Road Home, Hero, House of Flying Daggers , Curse of the Golden Flower စတဲ့ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကို ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ တရုတ္နာမည္ေက်ာ္ဒါရိုက္တာ ေက်ာက္ရိမူ (Zhang Yimou) ရိုက္ကူးထားတဲ့ သမိုင္းေနာက္ခံ စစ္ဒရာမာဇာတ္ကားတစ္ကားပါ။ "ေဂါင္းလီ နဲ႔ က်န္က်ိရီ" မင္းသမီး ၂ လက္ကို စင္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ရိမူဟာ ဒီကားမွာ ေဟာလိ၀ုဒ္မင္းသား Christian Bale နဲ႔အတူ မ်က္ႏွာသစ္အမ်ဳိးသမီးသရုပ္ေဆာင္ "နီနီ" ကို ရဲ၀ံ့စြာ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း တရုတ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ေဟာလီး၀ုဒ္နာမည္ႀကီးမင္းသားကို ေခၚယူရိုက္ကူး ထုတ္လုပ္တဲ့ ဒုတိယေျမာက္ ရုပ္ရွင္လည္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမရိုက္ခဲ့တာက Kevin Spacey ရဲ့ Inseparable ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ပါ။
Monday, January 13, 2014
လက္ပစ္ဗံုးစစ္သား ◄ သူေဝး ►
တိုက္ပြဲဆံုးတဲ႔ အထိ
တစ္လံုးမွမပစ္လိုက္ရဘူး
တိုက္ပြဲအစကတည္းက
လက္ႏွစ္ဘက္ျပတ္သြားလိ႔ု
သူ႔လက္ေတြကိုေတာင္
သူမ်ားေကာက္သိမ္းေပးခဲ႔ရတာ
ျပတ္သြားတဲ႔ သူ႕လက္တစ္ဘက္ဟာ ဘုတ္'ခနဲ ေျမေပၚျပဳတ္က်
လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ခ်င္ခ်င္းမျငိမ္သက္ႏိုင္ဘဲ
ဆတ္ ခနဲ ဆတ္ခနဲ တလႈပ္လႈပ္ ငင္ေနတဲ႔ ေသြးေၾကာေတြနဲ႔
ျပတ္သြားတဲ႔ေနာက္လက္တစ္ဘက္ဟာ
ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္မျဖဳတ္ရေသးတဲ႔ ဗံုးတစ္လံုးကို ကိုင္ထားလ်ွက္
တျခားေခါင္းျပတ္နားမွာ လက္ဖ်ံပက္လက္
လက္သီးဆုပ္ကို မနည္းခြာျပီး လက္ပစ္ဗံုးကိုျပန္ယူခဲ႔ရ
ဟိုဘက္လက္ရဲ႕ မီးခိုးအူေနတဲ႔ လက္သန္းၾကြယ္က
အေမေပးထားတဲ႔ ဥႆဖယားလက္စြပ္ကို
အထက္အရာရွိက ေျခအိတ္ထဲ သြတ္သြင္းျပီး ဝွက္ယူသြား ။
ေသေတာ့သာ လက္ျပတ္သြားေပမယ့္
ဝိညာဥ္ျဖစ္ေတာ့ လက္ျပန္ေပါက္လာတယ္
ဘာသေဘာလဲ မသိ ။
အေလာင္းေတြကို မီးပံုရိႈ႕ရတာ ခက္ခဲလိုက္တာ
ရန္သူ႔အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔မွားျပီး
သူ႔လက္ေတြကိုပါ မီးပံုထဲ လွမ္းပစ္ၾကေတာ့
သူက ..ေဟး ..... မလုပ္နဲ႔.................. လို႔ ပဲ႔တင္ရိုက္ေအာ္ျပီး
လွမ္းခုန္ဟစ္ဖမ္းခဲ႔သား
မီေတာ့မီလိုက္ေပမယ့္ မရခဲ႔ပါဘူး
ဝိညာဥ္ဟာ ဘာကိုမွ ကိုင္တြယ္လို႔မရဘူးတဲ႔ေလ
ဘာေၾကာင့္လဲ မသိ ။
သူေဝး
တစ္လံုးမွမပစ္လိုက္ရဘူး
တိုက္ပြဲအစကတည္းက
လက္ႏွစ္ဘက္ျပတ္သြားလိ႔ု
သူ႔လက္ေတြကိုေတာင္
သူမ်ားေကာက္သိမ္းေပးခဲ႔ရတာ
ျပတ္သြားတဲ႔ သူ႕လက္တစ္ဘက္ဟာ ဘုတ္'ခနဲ ေျမေပၚျပဳတ္က်
လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ခ်င္ခ်င္းမျငိမ္သက္ႏိုင္ဘဲ
ဆတ္ ခနဲ ဆတ္ခနဲ တလႈပ္လႈပ္ ငင္ေနတဲ႔ ေသြးေၾကာေတြနဲ႔
ျပတ္သြားတဲ႔ေနာက္လက္တစ္ဘက္ဟာ
ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္မျဖဳတ္ရေသးတဲ႔ ဗံုးတစ္လံုးကို ကိုင္ထားလ်ွက္
တျခားေခါင္းျပတ္နားမွာ လက္ဖ်ံပက္လက္
လက္သီးဆုပ္ကို မနည္းခြာျပီး လက္ပစ္ဗံုးကိုျပန္ယူခဲ႔ရ
ဟိုဘက္လက္ရဲ႕ မီးခိုးအူေနတဲ႔ လက္သန္းၾကြယ္က
အေမေပးထားတဲ႔ ဥႆဖယားလက္စြပ္ကို
အထက္အရာရွိက ေျခအိတ္ထဲ သြတ္သြင္းျပီး ဝွက္ယူသြား ။
ေသေတာ့သာ လက္ျပတ္သြားေပမယ့္
ဝိညာဥ္ျဖစ္ေတာ့ လက္ျပန္ေပါက္လာတယ္
ဘာသေဘာလဲ မသိ ။
အေလာင္းေတြကို မီးပံုရိႈ႕ရတာ ခက္ခဲလိုက္တာ
ရန္သူ႔အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔မွားျပီး
သူ႔လက္ေတြကိုပါ မီးပံုထဲ လွမ္းပစ္ၾကေတာ့
သူက ..ေဟး ..... မလုပ္နဲ႔.................. လို႔ ပဲ႔တင္ရိုက္ေအာ္ျပီး
လွမ္းခုန္ဟစ္ဖမ္းခဲ႔သား
မီေတာ့မီလိုက္ေပမယ့္ မရခဲ႔ပါဘူး
ဝိညာဥ္ဟာ ဘာကိုမွ ကိုင္တြယ္လို႔မရဘူးတဲ႔ေလ
ဘာေၾကာင့္လဲ မသိ ။
သူေဝး
က်ားေတြေရာင္းတဲ့ ေကာင္မေလး ◄ ေမာင္ျဖိဳးေဝ ►
ကားေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီဆိုကတည္းက
သူမခႏၶာတစ္ခုလံုး ျမစ္တစ္စင္းလို
ေကြ႕ေကာက္ထားတယ္
မ်က္လံုးေတြကမွ တဆင့္ အၾကည့္
အၾကည့္ေတြကမွ တဆင့္ ယူနီေဖာင္း
ယူနီေဖာင္းမွ တဆင့္ အေရျပားအေသြးအသား
စိတ္နဲ႔ပစ္မွားလို႔ ကံေတြထိုက္ေလ
ဒီညေလး တြက္ေခ်ကိုက္ေလေလ
လင္တေယာက္ကိုခင္တြယ္သလို
လွ်ာေတြကိုအက်င့္လုပ္ထားရတယ္
အေဖအ႐ြယ္တေယာက္ကို အစ္ကိုႀကီးေခၚရတိုင္း
နက္ျဖန္နံနက္ေက်ာင္းတတ္မယ္ဆိုတဲ့
ညီမေလးရဲ႕ ကဗ်ာ႐ြတ္သံက
အ႐ွက္ကင္းဖို႔ တြန္းအားေတြ
ဒူးအထက္က စကတ္တိုေလးရယ္
အေကာင္းဆံုးကာကြယ္သူပဲ
ရယ္သံေလးေတြခ်ခင္းလို႔
ခါးေလးကိုကိုင္းလိုက္တိုင္း
ရင္ညႊန္႔အထက္က ေလာ့ကတ္သီးေလးဟာ
အားထားရတဲ့ ကိုးကြယ္ရာ
ပါးပါးေလးဆိုေတာ့ ေအးတာေပါ့
ခဏပါပဲ
မထိတထိနဲ႔ ထိခ်င္တဲ့စကားေတြ
မညိွတညိွနဲ႔ ညိွခ်င္တဲ့ လက္ေတြ
ထြင္းေဖာက္ျမင္ေနၾကသလို
မမူးခင္တုန္းကလည္း သူတို႕ေသြးဆူ
မူးသြားလည္း သူတို႕ေသြးဆူ
သူမဖြံ႕ၿဖိဳးထားရသမွ်ိ
သူမဖြင့္လွစ္ထားရသမွ်
မကစားလည္း ရယ္သံလြင္လြင္ေလးေတြ
ခ်န္ခ်န္ထားေပးရတယ္
က်ားေတြကို က်ားကိုက္ခိုင္းရတာ
လက္ေမာင္းသားေပၚကေသြးေၾကာေလးေတြ
ႏိုင္လိုမင္းထက္ ျပဳခံရတာ
ခ်ိန္ထိုးၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း
အသားမွ ပဲ့ပါသြားတာမဟုတ္ဘူးဆိုအေတြးနဲ႔
ဦးေရ ထပ္ယူဦးမွာလား ။
ေမာင္ၿဖိဳးေဝ
သူမခႏၶာတစ္ခုလံုး ျမစ္တစ္စင္းလို
ေကြ႕ေကာက္ထားတယ္
မ်က္လံုးေတြကမွ တဆင့္ အၾကည့္
အၾကည့္ေတြကမွ တဆင့္ ယူနီေဖာင္း
ယူနီေဖာင္းမွ တဆင့္ အေရျပားအေသြးအသား
စိတ္နဲ႔ပစ္မွားလို႔ ကံေတြထိုက္ေလ
ဒီညေလး တြက္ေခ်ကိုက္ေလေလ
လင္တေယာက္ကိုခင္တြယ္သလို
လွ်ာေတြကိုအက်င့္လုပ္ထားရတယ္
အေဖအ႐ြယ္တေယာက္ကို အစ္ကိုႀကီးေခၚရတိုင္း
နက္ျဖန္နံနက္ေက်ာင္းတတ္မယ္ဆိုတဲ့
ညီမေလးရဲ႕ ကဗ်ာ႐ြတ္သံက
အ႐ွက္ကင္းဖို႔ တြန္းအားေတြ
ဒူးအထက္က စကတ္တိုေလးရယ္
အေကာင္းဆံုးကာကြယ္သူပဲ
ရယ္သံေလးေတြခ်ခင္းလို႔
ခါးေလးကိုကိုင္းလိုက္တိုင္း
ရင္ညႊန္႔အထက္က ေလာ့ကတ္သီးေလးဟာ
အားထားရတဲ့ ကိုးကြယ္ရာ
ပါးပါးေလးဆိုေတာ့ ေအးတာေပါ့
ခဏပါပဲ
မထိတထိနဲ႔ ထိခ်င္တဲ့စကားေတြ
မညိွတညိွနဲ႔ ညိွခ်င္တဲ့ လက္ေတြ
ထြင္းေဖာက္ျမင္ေနၾကသလို
မမူးခင္တုန္းကလည္း သူတို႕ေသြးဆူ
မူးသြားလည္း သူတို႕ေသြးဆူ
သူမဖြံ႕ၿဖိဳးထားရသမွ်ိ
သူမဖြင့္လွစ္ထားရသမွ်
မကစားလည္း ရယ္သံလြင္လြင္ေလးေတြ
ခ်န္ခ်န္ထားေပးရတယ္
က်ားေတြကို က်ားကိုက္ခိုင္းရတာ
လက္ေမာင္းသားေပၚကေသြးေၾကာေလးေတြ
ႏိုင္လိုမင္းထက္ ျပဳခံရတာ
ခ်ိန္ထိုးၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း
အသားမွ ပဲ့ပါသြားတာမဟုတ္ဘူးဆိုအေတြးနဲ႔
ဦးေရ ထပ္ယူဦးမွာလား ။
ေမာင္ၿဖိဳးေဝ
Sunday, January 12, 2014
ကြ်န္မ လာၿပီ ၊ လာၿပီ ကြ်န္မ
ကံ့ေကာ္ေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ပြင့္ၾက ကြ်န္မလာၿပီ။
စိန္ပန္းေတြ ရဲရဲေရွ႕ျပန္တက္ပြင့္ၾက ကြ်န္မလာၿပီ။
အရွက္နဲ႔ သိကၡာေတြ ဒီအလံေပၚျပန္ေလလြင့္ၾက ကြ်န္မလာၿပီ။
စိန္ပန္းေတြ ရဲရဲေရွ႕ျပန္တက္ပြင့္ၾက ကြ်န္မလာၿပီ။
အရွက္နဲ႔ သိကၡာေတြ ဒီအလံေပၚျပန္ေလလြင့္ၾက ကြ်န္မလာၿပီ။
ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရးမွ သံမဏိႏွင္းဆီသို႔
ကၽြန္ေတာ္အားမေပးလည္း ခင္ဗ်ားက အားရိွေနမယ့္သူပဲ။
က်ဥ္းတယ္က်ယ္တယ္ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕တည္ဆဲဥပေဒေပၚက အမွတ္အသားတစ္ခုပဲ
အဲ့ဒီတုန္းက ခင္ဗ်ားအက်ဥ္းထဲက်ေနေပမယ့္
ခင္ဗ်ားဘာသာတရားက ခင္ဗ်ားကို ဆြဲထုတ္ထားလိမ့္မယ္ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားလြတ္ေျမာက္ေနလိမ့္မယ္။
ခင္ဗ်ားအေဖက ခင္ဗ်ားဆီ မၾကာခဏလာကာ
ခင္ဗ်ားကိုအားေပး ေသြးသြင္းေပးေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ယံုတယ္။
ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ေတြ
အခ်ိန္ေတြက စာအုပ္ေတြကိုေပးတဲ့အခါ စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားကို ေျမပံုေတြျပန္ေပးေနမွာေပါ့
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဟိုးေရွးဂရိေခတ္မ်ားအထိ ခင္ဗ်ားတိုး၀င္ကာ
ေအသင္ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတြထဲထိ ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္သြားလို႔ နံရံေတြကို ဖြင့္ၾကည့္ေနလိမ့္မယ္
က်ဥ္းတယ္က်ယ္တယ္ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕တည္ဆဲဥပေဒေပၚက အမွတ္အသားတစ္ခုပဲ
အဲ့ဒီတုန္းက ခင္ဗ်ားအက်ဥ္းထဲက်ေနေပမယ့္
ခင္ဗ်ားဘာသာတရားက ခင္ဗ်ားကို ဆြဲထုတ္ထားလိမ့္မယ္ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားလြတ္ေျမာက္ေနလိမ့္မယ္။
ခင္ဗ်ားအေဖက ခင္ဗ်ားဆီ မၾကာခဏလာကာ
ခင္ဗ်ားကိုအားေပး ေသြးသြင္းေပးေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ယံုတယ္။
ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ေတြ
အခ်ိန္ေတြက စာအုပ္ေတြကိုေပးတဲ့အခါ စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားကို ေျမပံုေတြျပန္ေပးေနမွာေပါ့
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဟိုးေရွးဂရိေခတ္မ်ားအထိ ခင္ဗ်ားတိုး၀င္ကာ
ေအသင္ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတြထဲထိ ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္သြားလို႔ နံရံေတြကို ဖြင့္ၾကည့္ေနလိမ့္မယ္
ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာ ◄ ဝင္းျမင့္ ►
ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ အိပ္ေနတယ္
ပိတ္မိေနတဲ့မ်က္ခြံေအာက္က ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ ကမ္းတက္အထူးတပ္ဖြဲ႕
အိပ္/စစ္ေရးမဝတဲ့ မ်က္ေတာင္ေတြကို ဖယ္ရင္း တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းဆြဲႏွဳတ္ပစ္
က်ည္ဆံေတြဟာ စက္ေသနတ္ထဲက တေဝါေဝါ ခေလာခေလာနဲ႕ ေဟာက္ေနတယ္
အသံေတြကိုထိမွန္ နံရံေတြကိုထိမွန္ အိပ္မက္ေတြကိုထိမွန္ ေရဒါမွာ ေပၚေနျပီ
ဆက္သြယ္ေရးနတ္သား ၾကားရင္အေၾကာင္းျပန္ ျပန္ရင္အေၾကာင္းၾကား
သြားေတြကို ဝင္တိုက္ပစ္ မ်က္ႏွာေတြကို ဝင္သစ္ပစ္ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါနဲ႕ သုတ္သင္ပစ္
ပလံုစီေနတဲ့ အညွီနံ႕ မခ်က္ရေသးတဲ့ေရနံ စစ္ပြဲရဲ႕စားၾကြင္းစားက်န္
ေလဆာကိုသံုးစြဲျခင္းျဖင့္ ေျမေအာက္မီတာ တစ္ေသာင္းထိရွာေဖြႏိုင္ေသာ
ကာကြယ္ေရး ပဋိဥာဥ္ စကာ့ဒ္ဒံုးက်ည္ႏွစ္စင္း ႏွာေခါင္းတြင္းမွ အဆက္မျပတ္
ေသြးလႊတ္ေၾကာေတြထဲ ညကေသာက္ထားတဲ့ အရက္ႏွစ္ဖါလံု
စစ္အသံုးစရိတ္ ငါးကင္ႏွစ္ေကာင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ ဆလပ္ရြက္
ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ တခ်က္တခ်က္ တြန္႕ကနဲ တြန္႕ကနဲ အေၾကာဆြဲ
ကေယာင္ကတမ္း မီးယမ္းအကုန္ ကုတင္ေပၚအတုန္းအရုန္း
ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ ျခင္ေထာင္ေထာင္ ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ ဘုရားရွိခိုး ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ
ေစာင္ျခံဳမီးခြက္မွဳတ္ ခလုတ္ပိတ္ (ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲအတြင္း ေသဆံုးသြားေသာ အိပ္မက္မ်ားမွ
အထူးေၾကညာခ်က္)
ပင္လယ္ဟာ ပင္လယ္လိုမေနလို႕
စစ္ပြဲျဖစ္လာတယ္၊ စစ္ပြဲဟာ အိပ္လို႕ေကာင္းတဲ့ မီဒီယာပဲ
ကမၻာၾကီးဟာ ဂ်ံဳေၾကာင့္ ပလာတာျဖစ္လာသလို၊
ပဲေၾကာင့္ ပဲပလာတာျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္ပြဲေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ၊ စစ္ဟာပြဲ ဟုတ္မဟုတ္
ပင္လယ္ကို ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေကြ႕ခိုင္းဘူး။
ဝင္းျမင့္
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၉။
ပိတ္မိေနတဲ့မ်က္ခြံေအာက္က ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ ကမ္းတက္အထူးတပ္ဖြဲ႕
အိပ္/စစ္ေရးမဝတဲ့ မ်က္ေတာင္ေတြကို ဖယ္ရင္း တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းဆြဲႏွဳတ္ပစ္
က်ည္ဆံေတြဟာ စက္ေသနတ္ထဲက တေဝါေဝါ ခေလာခေလာနဲ႕ ေဟာက္ေနတယ္
အသံေတြကိုထိမွန္ နံရံေတြကိုထိမွန္ အိပ္မက္ေတြကိုထိမွန္ ေရဒါမွာ ေပၚေနျပီ
ဆက္သြယ္ေရးနတ္သား ၾကားရင္အေၾကာင္းျပန္ ျပန္ရင္အေၾကာင္းၾကား
သြားေတြကို ဝင္တိုက္ပစ္ မ်က္ႏွာေတြကို ဝင္သစ္ပစ္ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါနဲ႕ သုတ္သင္ပစ္
ပလံုစီေနတဲ့ အညွီနံ႕ မခ်က္ရေသးတဲ့ေရနံ စစ္ပြဲရဲ႕စားၾကြင္းစားက်န္
ေလဆာကိုသံုးစြဲျခင္းျဖင့္ ေျမေအာက္မီတာ တစ္ေသာင္းထိရွာေဖြႏိုင္ေသာ
ကာကြယ္ေရး ပဋိဥာဥ္ စကာ့ဒ္ဒံုးက်ည္ႏွစ္စင္း ႏွာေခါင္းတြင္းမွ အဆက္မျပတ္
ေသြးလႊတ္ေၾကာေတြထဲ ညကေသာက္ထားတဲ့ အရက္ႏွစ္ဖါလံု
စစ္အသံုးစရိတ္ ငါးကင္ႏွစ္ေကာင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ ဆလပ္ရြက္
ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ တခ်က္တခ်က္ တြန္႕ကနဲ တြန္႕ကနဲ အေၾကာဆြဲ
ကေယာင္ကတမ္း မီးယမ္းအကုန္ ကုတင္ေပၚအတုန္းအရုန္း
ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ ျခင္ေထာင္ေထာင္ ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ ဘုရားရွိခိုး ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲဟာ
ေစာင္ျခံဳမီးခြက္မွဳတ္ ခလုတ္ပိတ္ (ပင္လယ္ေကြ႕စစ္ပြဲအတြင္း ေသဆံုးသြားေသာ အိပ္မက္မ်ားမွ
အထူးေၾကညာခ်က္)
ပင္လယ္ဟာ ပင္လယ္လိုမေနလို႕
စစ္ပြဲျဖစ္လာတယ္၊ စစ္ပြဲဟာ အိပ္လို႕ေကာင္းတဲ့ မီဒီယာပဲ
ကမၻာၾကီးဟာ ဂ်ံဳေၾကာင့္ ပလာတာျဖစ္လာသလို၊
ပဲေၾကာင့္ ပဲပလာတာျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္ပြဲေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ၊ စစ္ဟာပြဲ ဟုတ္မဟုတ္
ပင္လယ္ကို ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေကြ႕ခိုင္းဘူး။
ဝင္းျမင့္
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၉။
ဥဒါန္း ◄ ေဝးေခါင္ ►
ဒုကၡေတြက ကိုယ့္အေပၚ
မိုးသီးက်သလို က်တယ္။
ေရထုနဲ႕
ေလထုနဲ႕
ေျမထုအေပၚေတာ့
ျမဴတစ္မွဳန္ေတာင္ မက်ေအာင္
အရာရာ ကိုယ္မ်ိဳခ်ခဲ့ရ
တစ္ဘဝလံုး ရုန္းျပီးမွ
တစ္လကၼပဲေရြ႕လည္း ဘာအေရးလဲ
မိုးထဲေရထဲမွာ ကိုယ့္ေသြးသားေတြက ဆူပြက္ျမဲ
အေဝးက ခ်စ္သူေရ
မင္းရယ္သံက ကိုယ့္ရင္မွာ ေနျခည္ျဖာေတာက္ပျမဲ ။ ။
ေဝးေခါင္
၁၉၉၉
မိုးသီးက်သလို က်တယ္။
ေရထုနဲ႕
ေလထုနဲ႕
ေျမထုအေပၚေတာ့
ျမဴတစ္မွဳန္ေတာင္ မက်ေအာင္
အရာရာ ကိုယ္မ်ိဳခ်ခဲ့ရ
တစ္ဘဝလံုး ရုန္းျပီးမွ
တစ္လကၼပဲေရြ႕လည္း ဘာအေရးလဲ
မိုးထဲေရထဲမွာ ကိုယ့္ေသြးသားေတြက ဆူပြက္ျမဲ
အေဝးက ခ်စ္သူေရ
မင္းရယ္သံက ကိုယ့္ရင္မွာ ေနျခည္ျဖာေတာက္ပျမဲ ။ ။
ေဝးေခါင္
၁၉၉၉
တကယ္မရွိတဲ့အရာ
တကယ္မရွိတဲ့အရာကို ေလလံပြဲတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ ဝယ္ယူခဲ့တယ္။
တကယ္မရွိတဲ့အရာဟာ လူၾကိဳက္နည္းတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာပါတဲ့ေငြနဲ႔ ေစ်းသက္သက္သာသာ ဝယ္ယူႏိုင္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဝယ္ယူခဲ့တယ္။ ေလလံပြဲက အလုပ္သမားတစ္ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို မႏိုင္႔တႏိုင္နဲ႔သယ္ၿပီး တကၠစီေပၚ တင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေလလံပြဲက မၿပီးေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ကားေပၚတက္ၿပီး တကၠစီသမားကို ေမာင္းေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿမိဳ႕ထဲရႈပ္ေထြးတဲ့ လမ္းမၾကီးေတြကိုျဖတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို မလႈပ္ေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္လာခဲ့ရတယ္။ တကယ္မရွိတဲ့အရာဟာ တကၠစီေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ပါလာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က ဘူတာရံုနဲ႔ နီးနီးကေလးပါ။ ဘူတာရံုနားကိုေရာက္ေတာ့ ကားကခုန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို မက်ိဳးမပဲ့ပဲ အေကာင္းအတိုင္း သယ္ေဆာင္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ တကယ္မရွိတဲ့အရာဟာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတစ္ခု မဟုတ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ့သက္တမ္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၾကီးရင့္ပါတယ္။
အိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ ဒရိုင္ဘာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အားစိုက္ၿပီး တကယ္မရွိတဲ့အရာကို သယ္မၾကတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ သူ႔ကိုခ်ထားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပစၥည္းပစၥယေတြ စုေဆာင္းရတာကို ဝါသနာပါသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဧည့္ခန္းထဲက တကယ္မရွိတဲ့အရာၾကီးကို ၾကည့္ရင္း ဝယ္ယူျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်နပ္မိတယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေအးေအးလူလူအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို အနီးကပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒီလို ၾကည့္မိတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာ မိမိကိုယ္ရဲ့ တည္ရွိမႈကို ျပန္ၿပီးေတြ႔လာခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ မိမိကိုယ္ကို တကယ္မရွိဘူးလို႔ ထင္ျမင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီအရာဝတၳဳကို ၾကည့္ရႈသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုတယ္။ ဒီကေန႔ေခတ္မွာ တကယ္မရွိတဲ့အရာေတြကို အေျမာက္အျမား ထုတ္လုပ္ေနၾကပါၿပီ။ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို ၾကည့္ျမင္ရတဲ့အခါ မိမိကိုယ္ရဲ့ တည္ရွိမႈကို ျပန္ျမင္ႏိုင္တာ၊ မိမိကိုယ္ရဲ့ တန္ဖိုးကို ျပန္ေတြ႕ႏိုင္တာ မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။
ေနမ်ိဳး
တကယ္မရွိတဲ့အရာဟာ လူၾကိဳက္နည္းတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာပါတဲ့ေငြနဲ႔ ေစ်းသက္သက္သာသာ ဝယ္ယူႏိုင္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဝယ္ယူခဲ့တယ္။ ေလလံပြဲက အလုပ္သမားတစ္ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို မႏိုင္႔တႏိုင္နဲ႔သယ္ၿပီး တကၠစီေပၚ တင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေလလံပြဲက မၿပီးေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ကားေပၚတက္ၿပီး တကၠစီသမားကို ေမာင္းေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿမိဳ႕ထဲရႈပ္ေထြးတဲ့ လမ္းမၾကီးေတြကိုျဖတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို မလႈပ္ေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္လာခဲ့ရတယ္။ တကယ္မရွိတဲ့အရာဟာ တကၠစီေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ပါလာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က ဘူတာရံုနဲ႔ နီးနီးကေလးပါ။ ဘူတာရံုနားကိုေရာက္ေတာ့ ကားကခုန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို မက်ိဳးမပဲ့ပဲ အေကာင္းအတိုင္း သယ္ေဆာင္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ တကယ္မရွိတဲ့အရာဟာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတစ္ခု မဟုတ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ့သက္တမ္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၾကီးရင့္ပါတယ္။
အိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ ဒရိုင္ဘာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အားစိုက္ၿပီး တကယ္မရွိတဲ့အရာကို သယ္မၾကတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ သူ႔ကိုခ်ထားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပစၥည္းပစၥယေတြ စုေဆာင္းရတာကို ဝါသနာပါသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဧည့္ခန္းထဲက တကယ္မရွိတဲ့အရာၾကီးကို ၾကည့္ရင္း ဝယ္ယူျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်နပ္မိတယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေအးေအးလူလူအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို အနီးကပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒီလို ၾကည့္မိတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာ မိမိကိုယ္ရဲ့ တည္ရွိမႈကို ျပန္ၿပီးေတြ႔လာခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ မိမိကိုယ္ကို တကယ္မရွိဘူးလို႔ ထင္ျမင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီအရာဝတၳဳကို ၾကည့္ရႈသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုတယ္။ ဒီကေန႔ေခတ္မွာ တကယ္မရွိတဲ့အရာေတြကို အေျမာက္အျမား ထုတ္လုပ္ေနၾကပါၿပီ။ တကယ္မရွိတဲ့အရာကို ၾကည့္ျမင္ရတဲ့အခါ မိမိကိုယ္ရဲ့ တည္ရွိမႈကို ျပန္ျမင္ႏိုင္တာ၊ မိမိကိုယ္ရဲ့ တန္ဖိုးကို ျပန္ေတြ႕ႏိုင္တာ မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။
ေနမ်ိဳး
ကိုယ္ေရး အထုပၸတၱိ အက်ဥ္း ◄ မိုဃ္းေဇာ္ ►
ဗီယက္နမ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္လို ငါေနထိုင္
ဂ်ေမကာကၽြန္းသားတစ္ေယာက္လို ငါခံစား
အာဖရိကန္မုဆိုးမတစ္ေယာက္လို ငါအိပ္စက္
ကိုလံဘီယာ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္လို ငါရွဳေမွ်ာ္
ေၾသာ္...
ငါ တပ္မက္တဲ့ ကမၻာၾကီး။
ငါးမန္းဟာ
ဆားငန္ေရနဲ႕ အသားတံုးငတ္သလို
ငါလည္း အခ်စ္နဲ႕ အသစ္ကို ငတ္မြတ္မိ
ေႏြဦး (၄၀) ရွိခဲ့ပါျပီ။
ေႏြဦး (၄၀) ရုပ္ရွင္မွာ
ဗီလိန္လည္းလုပ္ခဲ့ရ
ဇာတ္လိုက္လည္းျဖစ္ခဲ့ရ
ေထာင္ေခ်ာက္လည္းနင္းခဲ့ရ
ပိုက္ကြန္လည္းခ်ခဲ့ရ
ပ်ားရည္လည္းလ်က္ခဲ့ရ
ေဆးခါးၾကီးလည္းေသာာက္ခဲ့ရ
နတ္ျပည္လည္းတက္ခဲ့ရ
ငရဲျပည္လည္းက်ခဲ့ရ
ေသနတ္ပစ္ခန္းလည္း ၾကံဳခဲ့ရ
သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းနဲ႕ အိုင္းစတိုင္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ကက္သရင္းဇီတာဂ်ံဳးနဲ႕ ေမာ္စီတုန္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ေရာ့ခ္ သီခ်င္းနဲ႕ အရက္ျပင္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ျပင္သစ္ေကာ္ဖီနဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
မုန္႕ဟင္းခါးနဲ႕ မက္ေဒါနားကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ေနကာမ်က္မွန္နဲ႕ ျခံထြက္သီးႏွံကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
မဟတၱမဂႏၵီနဲ႕ မိုဒီကလ်ာနီကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ျမိဳ႕မျငိမ္းနဲ႕ ကတ္ကိုဘိန္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ငါးသေလာက္နဲ႕ မမႏုကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ငါဟာ တကယ့္ကို ပုထုဇဥ္ပဲ။ ။
မိုဃ္းေဇာ္
ဂ်ေမကာကၽြန္းသားတစ္ေယာက္လို ငါခံစား
အာဖရိကန္မုဆိုးမတစ္ေယာက္လို ငါအိပ္စက္
ကိုလံဘီယာ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္လို ငါရွဳေမွ်ာ္
ေၾသာ္...
ငါ တပ္မက္တဲ့ ကမၻာၾကီး။
ငါးမန္းဟာ
ဆားငန္ေရနဲ႕ အသားတံုးငတ္သလို
ငါလည္း အခ်စ္နဲ႕ အသစ္ကို ငတ္မြတ္မိ
ေႏြဦး (၄၀) ရွိခဲ့ပါျပီ။
ေႏြဦး (၄၀) ရုပ္ရွင္မွာ
ဗီလိန္လည္းလုပ္ခဲ့ရ
ဇာတ္လိုက္လည္းျဖစ္ခဲ့ရ
ေထာင္ေခ်ာက္လည္းနင္းခဲ့ရ
ပိုက္ကြန္လည္းခ်ခဲ့ရ
ပ်ားရည္လည္းလ်က္ခဲ့ရ
ေဆးခါးၾကီးလည္းေသာာက္ခဲ့ရ
နတ္ျပည္လည္းတက္ခဲ့ရ
ငရဲျပည္လည္းက်ခဲ့ရ
ေသနတ္ပစ္ခန္းလည္း ၾကံဳခဲ့ရ
သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းနဲ႕ အိုင္းစတိုင္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ကက္သရင္းဇီတာဂ်ံဳးနဲ႕ ေမာ္စီတုန္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ေရာ့ခ္ သီခ်င္းနဲ႕ အရက္ျပင္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ျပင္သစ္ေကာ္ဖီနဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
မုန္႕ဟင္းခါးနဲ႕ မက္ေဒါနားကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ေနကာမ်က္မွန္နဲ႕ ျခံထြက္သီးႏွံကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
မဟတၱမဂႏၵီနဲ႕ မိုဒီကလ်ာနီကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ျမိဳ႕မျငိမ္းနဲ႕ ကတ္ကိုဘိန္းကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ငါးသေလာက္နဲ႕ မမႏုကို ၾကိဳက္ခဲ့တာ
ငါဟာ တကယ့္ကို ပုထုဇဥ္ပဲ။ ။
မိုဃ္းေဇာ္
ကမၻာ့ CD အခ်ပ္အျပားေပၚက DJ
ဝယ္လက္ရွိတယ္
ေျခကိုကား လက္ကိုကား ပခံုးက်ယ္က်ယ္ဖြင့္
မ်က္လံုးကို မီးဖြင့္ေမာင္း
၁၅၊ ၂၀ ဆိုတာ အေရာင္းအဝယ္လိုက္တဲ့ အရြယ္
ဆိုေနရင္း မီးလင္းလာေတာ့ ဆက္ဆိုေပ့ါ ဘာျဖစ္လဲ
ၾကီးက်ယ္မွဳ မွန္သမွ်
ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕ ေလေကာင္းေလသန္႕ေတြ ထြန္းကားတဲ့
ေက်းလက္က လာတာ
ၾကယ္ေတြရဲ႕ ဆူးေတာင္နဲ႕ ေဆာင္းဥတုရဲ႕ အလယ္မွာ
ဓါးကိုခ် ၾကြက္သားကို ေလွ်ာ့ထား
စတီဖင္ေဟာ့ကင္းလည္း
အရက္ေတြ ဖိေသာက္ ဝဂၢနာရဲ႕ ဆင္ဖိုနီေတြ နားေထာင္ျပီး အေၾကာေလွ်ာ့ခဲ့တာပဲ
ဆရာဝန္ကေျပာတယ္ သူ႕ကို ၂ ႏွစ္ပဲတဲ့
ဒါနဲ႕ေတာင္ ဖိနပ္သဲၾကိဳး မခ်ည္ႏိုင္ေတာ့တာေတာင္
စၾကာဝဠာကို ခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီးသားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္
ဒါ ဒါပဲေပါ့
အ်တ္ေတြ နိမိတ္ေတြ ေခါက္ထား
ေခါင္းစားလို႕ မင္းမျဖစ္
မင္းျဖစ္ေအာင္ မင္းေခါင္းမင္းစား ဥာဏ္ပညာ
ေကာ္ပတ္ အခ်ိန္ကာလနဲ႕ က်န္းမာေရး
အိုက္ဆက္နယူတန္ရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ အိုင္းစတိုင္း
အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ ေဟာ့ကင္းရဲ႕ ေခါင္းကို တင္လိုက္ေတာ့
စၾကာဝဠာရဲ႕ အစအဆံုးကို ရရွိ
ဒီလိုပဲ ဒီမွာ ဒါ မင္းမဟုတ္လား
ကမၻာ့ CD အခ်ပ္အျပားေပၚက DJ ဖြင့္ေပးထား
စုပ္ၾကပေစ လွဴလိုက္စမ္း
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္နဲ႕ ဦးေခါင္းကို ရွပ္လွီးဖြင့္ေပးထားသလို
ကမ္းေျခမွ အမိုးဖြင့္ေပးထားတဲ့ အုန္းသီးစိမ္းတစ္လံုးရဲ႕ ဟာလာဟင္းလင္းလို
ရပ္ေန စုပ္ၾကစမ္း ေနာက္မဆုတ္နဲ႕
စုပ္ၾကစမ္း ရွိသမွ်ဆဲလ္ေတြ တူးေျမာင္းေတြ
အင္းအိုင္ ျမစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ဆည္ေျမာင္းေတြ
စုပ္ၾကပေစ ေနာက္မဆုတ္နဲ႕ မီးသီးေတြ အခါခါလင္း
လည္ေခ်ာင္းထဲ ခိုေအာင္းေနတဲ့ သလိပ္အရွဳပ္အေထြးရွင္းထုတ္သလို
ရိသဲ့သဲ့စကားလံုးေတြ ရွင္းထုတ္
ကမၻာၾကီးအေစာင္းမွာ လူေတြ ေစာင္းေနေျမာင္းေန ဘာအေရးလဲ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စိမ္းစိမ္းစိုစို ၾကြယ္ၾကြယ္ဝဝ
ၾကိဳက္သေလာက္စား က်သေလာက္ရွင္း
ရွိသမွ်နဲ႕ အကုန္ဆင္းေပးလိုက္ ေသြးက်ဲေရာဂါမရွိ
ေျမပံု သံလိုက္အိမ္ေျမာင္နဲ႕ C, Am, F, G ျဖစ္တယ္
ကမၻာၾကီးရဲ႕ ေရဒါထဲမွာ ေရဒီယိုေလးတစ္လံုးနဲ႕
ႏွစ္တိုင္း ေအာ္စကာထူးခၽြန္ဆုေပးပြဲ ဆန္ကာတင္မွာ အျမဲပါတယ္
လူငယ္ေလးပါ
အျပင္က လမ္းေတြ လာလာ ေစာင့္ေနလို႕
သူ႕အေမ တစ္ညလံုး အိပ္ေရးေတြပ်က္ေနရတယ္ အမ်ားပဲ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
ေျခကိုကား လက္ကိုကား ပခံုးက်ယ္က်ယ္ဖြင့္
မ်က္လံုးကို မီးဖြင့္ေမာင္း
၁၅၊ ၂၀ ဆိုတာ အေရာင္းအဝယ္လိုက္တဲ့ အရြယ္
ဆိုေနရင္း မီးလင္းလာေတာ့ ဆက္ဆိုေပ့ါ ဘာျဖစ္လဲ
ၾကီးက်ယ္မွဳ မွန္သမွ်
ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕ ေလေကာင္းေလသန္႕ေတြ ထြန္းကားတဲ့
ေက်းလက္က လာတာ
ၾကယ္ေတြရဲ႕ ဆူးေတာင္နဲ႕ ေဆာင္းဥတုရဲ႕ အလယ္မွာ
ဓါးကိုခ် ၾကြက္သားကို ေလွ်ာ့ထား
စတီဖင္ေဟာ့ကင္းလည္း
အရက္ေတြ ဖိေသာက္ ဝဂၢနာရဲ႕ ဆင္ဖိုနီေတြ နားေထာင္ျပီး အေၾကာေလွ်ာ့ခဲ့တာပဲ
ဆရာဝန္ကေျပာတယ္ သူ႕ကို ၂ ႏွစ္ပဲတဲ့
ဒါနဲ႕ေတာင္ ဖိနပ္သဲၾကိဳး မခ်ည္ႏိုင္ေတာ့တာေတာင္
စၾကာဝဠာကို ခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီးသားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္
ဒါ ဒါပဲေပါ့
အ်တ္ေတြ နိမိတ္ေတြ ေခါက္ထား
ေခါင္းစားလို႕ မင္းမျဖစ္
မင္းျဖစ္ေအာင္ မင္းေခါင္းမင္းစား ဥာဏ္ပညာ
ေကာ္ပတ္ အခ်ိန္ကာလနဲ႕ က်န္းမာေရး
အိုက္ဆက္နယူတန္ရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ အိုင္းစတိုင္း
အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ ေဟာ့ကင္းရဲ႕ ေခါင္းကို တင္လိုက္ေတာ့
စၾကာဝဠာရဲ႕ အစအဆံုးကို ရရွိ
ဒီလိုပဲ ဒီမွာ ဒါ မင္းမဟုတ္လား
ကမၻာ့ CD အခ်ပ္အျပားေပၚက DJ ဖြင့္ေပးထား
စုပ္ၾကပေစ လွဴလိုက္စမ္း
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္နဲ႕ ဦးေခါင္းကို ရွပ္လွီးဖြင့္ေပးထားသလို
ကမ္းေျခမွ အမိုးဖြင့္ေပးထားတဲ့ အုန္းသီးစိမ္းတစ္လံုးရဲ႕ ဟာလာဟင္းလင္းလို
ရပ္ေန စုပ္ၾကစမ္း ေနာက္မဆုတ္နဲ႕
စုပ္ၾကစမ္း ရွိသမွ်ဆဲလ္ေတြ တူးေျမာင္းေတြ
အင္းအိုင္ ျမစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ဆည္ေျမာင္းေတြ
စုပ္ၾကပေစ ေနာက္မဆုတ္နဲ႕ မီးသီးေတြ အခါခါလင္း
လည္ေခ်ာင္းထဲ ခိုေအာင္းေနတဲ့ သလိပ္အရွဳပ္အေထြးရွင္းထုတ္သလို
ရိသဲ့သဲ့စကားလံုးေတြ ရွင္းထုတ္
ကမၻာၾကီးအေစာင္းမွာ လူေတြ ေစာင္းေနေျမာင္းေန ဘာအေရးလဲ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စိမ္းစိမ္းစိုစို ၾကြယ္ၾကြယ္ဝဝ
ၾကိဳက္သေလာက္စား က်သေလာက္ရွင္း
ရွိသမွ်နဲ႕ အကုန္ဆင္းေပးလိုက္ ေသြးက်ဲေရာဂါမရွိ
ေျမပံု သံလိုက္အိမ္ေျမာင္နဲ႕ C, Am, F, G ျဖစ္တယ္
ကမၻာၾကီးရဲ႕ ေရဒါထဲမွာ ေရဒီယိုေလးတစ္လံုးနဲ႕
ႏွစ္တိုင္း ေအာ္စကာထူးခၽြန္ဆုေပးပြဲ ဆန္ကာတင္မွာ အျမဲပါတယ္
လူငယ္ေလးပါ
အျပင္က လမ္းေတြ လာလာ ေစာင့္ေနလို႕
သူ႕အေမ တစ္ညလံုး အိပ္ေရးေတြပ်က္ေနရတယ္ အမ်ားပဲ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
မလွမ္းမကမ္း ◄ ေဇာ္လူစိမ္း ►
ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕တည္းမွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြ သေလာက္အမ်ားၾကီး
၀ရန္တာေတြ ျပတင္းေပါက္ေတြ ဆီကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြဆီ က်ဥ္းသြားတယ္
ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ပိုက်ဥ္းလာတာနဲ႕ သံသယက ပိုၾကီးလာတာေလ
ဆိုပါေတာ့ ခင္ဗ်ားက ကိုးကြယ္မွဳတစ္ခု
ခင္ဗ်ားက အသားအေရာင္တစ္ခု
ခင္ဗ်ားက တစ္စံုတစ္ခုဆိုပါေတာ့
ဖန္ျပားေပၚတင္ျပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္နဲ႕ခဲ်႕မယ္
လမ္းမေပၚက ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြက
ခင္ဗ်ားအတြင္းအကၤ်ီကို ဆြဲဆုတ္ပစ္လိမ့္မယ္
ေနာက္ကြယ္က ကင္မရာတစ္လံုးဟာ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္
ေမွာင္ျပီး က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ေလွကားထိပ္မွာ
ပန္းတစ္စီးနဲ႕ လူတစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေရွ႕မွာ ရပ္လို႕
ပန္းေတြကေတာ့ ႏြမ္းသြားျပီ
ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ ပိုမ်ားလာေလေလ လူေတြက ပိုစိမ္းလာေလေလ
လူစိမ္းေတြကလည္း ခင္ဗ်ားေဘး ပိုမ်ားလာၾကမယ္
ပူေႏြးေနတဲ့ ေပါင္မုန္႕ေတြလည္း ေအးေတာင့္သြားေရာ့မယ္
အိမ္အျပင္ထြက္ၾကေတာ့
မ်က္လံုးေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြ ကပ္ပါသြားေရာ
ခင္ဗ်ား ေနာက္ေစ့ တည့္တည့္မွာ
ခင္ဗ်ားရဲ႕ နာက်င္ေနတဲ့ တစ္ေနရာရာမွာ
ဆိုၾကပါစို႕ က်ဳပ္အေတြးေတြရဲ႕ ေျပာင္းတည္႕တည္႕မွာ
ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕တည္းမွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြ အမ်ားၾကီး ဘယ္သူထည့္ထားတာလဲ။
ေဇာ္လူစိမ္း
၀ရန္တာေတြ ျပတင္းေပါက္ေတြ ဆီကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြဆီ က်ဥ္းသြားတယ္
ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ပိုက်ဥ္းလာတာနဲ႕ သံသယက ပိုၾကီးလာတာေလ
ဆိုပါေတာ့ ခင္ဗ်ားက ကိုးကြယ္မွဳတစ္ခု
ခင္ဗ်ားက အသားအေရာင္တစ္ခု
ခင္ဗ်ားက တစ္စံုတစ္ခုဆိုပါေတာ့
ဖန္ျပားေပၚတင္ျပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္နဲ႕ခဲ်႕မယ္
လမ္းမေပၚက ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြက
ခင္ဗ်ားအတြင္းအကၤ်ီကို ဆြဲဆုတ္ပစ္လိမ့္မယ္
ေနာက္ကြယ္က ကင္မရာတစ္လံုးဟာ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္
ေမွာင္ျပီး က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ေလွကားထိပ္မွာ
ပန္းတစ္စီးနဲ႕ လူတစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေရွ႕မွာ ရပ္လို႕
ပန္းေတြကေတာ့ ႏြမ္းသြားျပီ
ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ ပိုမ်ားလာေလေလ လူေတြက ပိုစိမ္းလာေလေလ
လူစိမ္းေတြကလည္း ခင္ဗ်ားေဘး ပိုမ်ားလာၾကမယ္
ပူေႏြးေနတဲ့ ေပါင္မုန္႕ေတြလည္း ေအးေတာင့္သြားေရာ့မယ္
အိမ္အျပင္ထြက္ၾကေတာ့
မ်က္လံုးေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြ ကပ္ပါသြားေရာ
ခင္ဗ်ား ေနာက္ေစ့ တည့္တည့္မွာ
ခင္ဗ်ားရဲ႕ နာက်င္ေနတဲ့ တစ္ေနရာရာမွာ
ဆိုၾကပါစို႕ က်ဳပ္အေတြးေတြရဲ႕ ေျပာင္းတည္႕တည္႕မွာ
ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕တည္းမွာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြ အမ်ားၾကီး ဘယ္သူထည့္ထားတာလဲ။
ေဇာ္လူစိမ္း
ကဗ်ာ့ပရိယာယ္ ◄ ၾကည္ေဇာ္ေအး ►
အေထာက္အထားခုိင္လုံမွ
သက္ေသခံပစၥည္းတင္ျပႏုိင္မွဆုိလုိ႕
ကၽြန္ေတာ္ေျမႀကီးကုိ တူးဆြၾကည့္တာပါ
ဒီေနရာမွာ ဘာေတြထြက္လာတယ္တုိ႕
ညာေတြထြက္လာတယ္တုိ႕
စာရင္းျပဳစုျပေတာ့မွာပဲလုိ႕
ကၽြန္ေတာ္ကုိေလွ်ာ့မတြက္လုိက္ပါနဲ႕
ဘာမွထြက္မလာပါ
ယုတ္စြအဆုံးတီေကာင္ေလးေတာင္ထြက္မလာပါ
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း
ဘာမွထြက္မလာေစခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့ေလ
ေ၀ဖန္ေရးဆရာေတြေျပာသလုိ
ဗဟုိခ်က္မဲ့တာတုိ႕
အဓိပၸယ္ေတြေ၀၀ါးေနတာတုိ႕ဘာတုိ႕လည္း
မဟုတ္ပါ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့တစ္စုံတစ္ရာကုိ
လုိက္ရွာေနတယ္ဆုိရေအာင္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘာမွပုိင္ဆုိင္ျခင္းမရွိေတာ့
ဘာမွေပ်ာက္ဆုံးျခင္းလည္းမရွိပါ
ပုိက္ဆံက်မေပ်ာက္ဘဲ
ပုိက္ဆံလုိခ်င္လုိ႕
ပိုက္ဆံလာရွာေနတဲ့ကေလးလုိ
ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ကၽြန္ေတာ္လူအရယ္မခံႏုိင္ပါ
ဒါဆုိမင္းက ဘာကုိဆုိလုိခ်င္တာလဲေမးရင္
ကၽြန္ေတာ္က ဘာကုိမွ မဆုိလုိခ်င္ပါဘူးခင္ဗ်ာလုိ႕ဘဲ
႐ုိေသေလးစားစြာျပန္ေျဖမွာပါ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ဘာကုိမွ မဆုိလုိခ်င္တာေသခ်ာပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဘာကုိမွမဆုိလုိခ်င္တာကုိ
အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရင္ခြင့္လႊတ္ပါ
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ဒါဟာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘာတစ္ခုမွမဆုိလုိခဲ့ျခင္းရဲ႕ အရသာပါပဲ
အေထာက္အထားတုိ႕
သက္ေသခံပစၥည္းတုိ႕
ေျမႀကီးကုိတူးဆြၾကည့္တုိ႕ဆုိတာကလည္း
ဖတ္သူကုိလမ္းေၾကာင္းေခ်ာ္ထြက္သြားေအာင္
တမင္ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ သဲလြန္စေတြေပါ့
အဆက္ျဖတ္ပစ္လုိက္တဲ့ နည္းစနစ္ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္သပ္သပ္ရပ္ရပ္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့မႈခင္းတစ္ခုေပါ့
စဖတ္ၿပီးဆုိကတည္းက
ကၽြန္ေတာ္ေထာင္ေခ်ာက္ကုိနင္းလုိက္မိတာပါပဲ
အေရးယူလုိ႕လည္းရပါတယ္
အေရးမယူလုိ႕လည္းရပါတယ္။
ၾကည္ေဇာ္ေအး
သက္ေသခံပစၥည္းတင္ျပႏုိင္မွဆုိလုိ႕
ကၽြန္ေတာ္ေျမႀကီးကုိ တူးဆြၾကည့္တာပါ
ဒီေနရာမွာ ဘာေတြထြက္လာတယ္တုိ႕
ညာေတြထြက္လာတယ္တုိ႕
စာရင္းျပဳစုျပေတာ့မွာပဲလုိ႕
ကၽြန္ေတာ္ကုိေလွ်ာ့မတြက္လုိက္ပါနဲ႕
ဘာမွထြက္မလာပါ
ယုတ္စြအဆုံးတီေကာင္ေလးေတာင္ထြက္မလာပါ
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း
ဘာမွထြက္မလာေစခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့ေလ
ေ၀ဖန္ေရးဆရာေတြေျပာသလုိ
ဗဟုိခ်က္မဲ့တာတုိ႕
အဓိပၸယ္ေတြေ၀၀ါးေနတာတုိ႕ဘာတုိ႕လည္း
မဟုတ္ပါ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့တစ္စုံတစ္ရာကုိ
လုိက္ရွာေနတယ္ဆုိရေအာင္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘာမွပုိင္ဆုိင္ျခင္းမရွိေတာ့
ဘာမွေပ်ာက္ဆုံးျခင္းလည္းမရွိပါ
ပုိက္ဆံက်မေပ်ာက္ဘဲ
ပုိက္ဆံလုိခ်င္လုိ႕
ပိုက္ဆံလာရွာေနတဲ့ကေလးလုိ
ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ကၽြန္ေတာ္လူအရယ္မခံႏုိင္ပါ
ဒါဆုိမင္းက ဘာကုိဆုိလုိခ်င္တာလဲေမးရင္
ကၽြန္ေတာ္က ဘာကုိမွ မဆုိလုိခ်င္ပါဘူးခင္ဗ်ာလုိ႕ဘဲ
႐ုိေသေလးစားစြာျပန္ေျဖမွာပါ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ဘာကုိမွ မဆုိလုိခ်င္တာေသခ်ာပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဘာကုိမွမဆုိလုိခ်င္တာကုိ
အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရင္ခြင့္လႊတ္ပါ
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ဒါဟာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘာတစ္ခုမွမဆုိလုိခဲ့ျခင္းရဲ႕ အရသာပါပဲ
အေထာက္အထားတုိ႕
သက္ေသခံပစၥည္းတုိ႕
ေျမႀကီးကုိတူးဆြၾကည့္တုိ႕ဆုိတာကလည္း
ဖတ္သူကုိလမ္းေၾကာင္းေခ်ာ္ထြက္သြားေအာင္
တမင္ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ သဲလြန္စေတြေပါ့
အဆက္ျဖတ္ပစ္လုိက္တဲ့ နည္းစနစ္ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္သပ္သပ္ရပ္ရပ္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့မႈခင္းတစ္ခုေပါ့
စဖတ္ၿပီးဆုိကတည္းက
ကၽြန္ေတာ္ေထာင္ေခ်ာက္ကုိနင္းလုိက္မိတာပါပဲ
အေရးယူလုိ႕လည္းရပါတယ္
အေရးမယူလုိ႕လည္းရပါတယ္။
ၾကည္ေဇာ္ေအး
တံခါးရြက္ႏွစ္ခု ◄ ခင္ေဇာ္ျမင့္ ►
တံခါးရြက္ႏွစ္ခုဟာ
အလုပ္ရႈပ္တယ္ ။
ေသတဲ႔လူေသတယ္
ရူးတဲ႔လူရူးတယ္ ။
အမွန္တကယ္
တံခါးရြက္ႏွစ္ခုဟာ
အလုပ္ရႈပ္တယ္ ။
မေျပာသင္႔ေသာစကားကိုေျပာေနဆဲ
ေျပာသင္႔ေသာစကားကိုေမ႔ေနဆဲ
ငါ႔အရိပ္လည္းသမံတလင္းမွာၿငိေနဆဲ ။
စိတ္ေမာစရာ
ငါေျခတင္ထားတဲ႔ခံုကမၿငိမ္ဘူး
ငါလက္တင္ထားတဲ႔ပခံုးကမၿငိမ္ဘူး
ငါ႔အနားမွာ
ဘ၀ကိုေျပာင္းျပန္လြမ္းတဲ႔ေလခၽြန္သံ ။
တံခါးရြက္ႏွစ္ခုနဲ႔ပက္သက္လို႔ေတာ႔
ကၽြန္ေတာ႔မွာမူရင္းမရွိဘူး ။ ။
ခင္ေဇာ္ျမင္႔
အလုပ္ရႈပ္တယ္ ။
ေသတဲ႔လူေသတယ္
ရူးတဲ႔လူရူးတယ္ ။
အမွန္တကယ္
တံခါးရြက္ႏွစ္ခုဟာ
အလုပ္ရႈပ္တယ္ ။
မေျပာသင္႔ေသာစကားကိုေျပာေနဆဲ
ေျပာသင္႔ေသာစကားကိုေမ႔ေနဆဲ
ငါ႔အရိပ္လည္းသမံတလင္းမွာၿငိေနဆဲ ။
စိတ္ေမာစရာ
ငါေျခတင္ထားတဲ႔ခံုကမၿငိမ္ဘူး
ငါလက္တင္ထားတဲ႔ပခံုးကမၿငိမ္ဘူး
ငါ႔အနားမွာ
ဘ၀ကိုေျပာင္းျပန္လြမ္းတဲ႔ေလခၽြန္သံ ။
တံခါးရြက္ႏွစ္ခုနဲ႔ပက္သက္လို႔ေတာ႔
ကၽြန္ေတာ႔မွာမူရင္းမရွိဘူး ။ ။
ခင္ေဇာ္ျမင္႔
ကဗ်ာ ◄ ေမာင္ဖီလာ ►
ငါ့ထက္ျမက္မွဳက သူ႕အံသြားေပၚေရာက္ေနတယ္
အေသြးအသားေတြျဖန္းျဖန္း ခမ္းေျခာက္သြားေအာင္
ငါ့ စာၾကည့္စားပြဲက စႏၵယားတစ္လံုးလို အသံထြက္ေနတယ္
ေရညွိပင္ရဲ႕အျမစ္ ေက်ာက္သားထဲ ထိုးခြဲ၀င္သြားပံု
လဲမွိဳ႕ကေလးေလထုကို ခြမ္းကနဲ ခြဲထြက္ေျမာက္တက္သြားပံု
ငါ့ေမြးညွင္းေတြထဲ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြ
တဒိုင္းဒိုင္း ထုႏွက္ရိုက္ခတ္ေနပံု
ေရတြင္းကေလးဟာ ဘီးေပါက္ျပီး
ေခ်ာက္ကမ္းပါးရဲ႕ အစြန္အဖ်ားမွာ သြားတင္ေနတယ္
ျပတင္းေပါက္ေတြကို အကုန္လႊင့္ပစ္လိုက္ျပီး ငါလွမ္းေခၚတယ္
ညေနခင္းထဲက ထိုးကေလာ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေလညင္း
အေက်ာ္ၾကားဆံုးသတင္းဟာ အမွိဳက္ျခင္းထဲမွာ
ငါက ေလခၽြန္သံထိပ္ဖ်ားမွာ
မီးျခစ္ဆံ အကၽြမ္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
စီးကရက္ဘူးခြံေပၚ
'မာယာေကာ့ဖ္စကီး' လို ၀ါက်တစ္ေၾကာင္း ေရးျခစ္ခ်င္မိ..
ေမာင္ဖီလာ
အေသြးအသားေတြျဖန္းျဖန္း ခမ္းေျခာက္သြားေအာင္
ငါ့ စာၾကည့္စားပြဲက စႏၵယားတစ္လံုးလို အသံထြက္ေနတယ္
ေရညွိပင္ရဲ႕အျမစ္ ေက်ာက္သားထဲ ထိုးခြဲ၀င္သြားပံု
လဲမွိဳ႕ကေလးေလထုကို ခြမ္းကနဲ ခြဲထြက္ေျမာက္တက္သြားပံု
ငါ့ေမြးညွင္းေတြထဲ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြ
တဒိုင္းဒိုင္း ထုႏွက္ရိုက္ခတ္ေနပံု
ေရတြင္းကေလးဟာ ဘီးေပါက္ျပီး
ေခ်ာက္ကမ္းပါးရဲ႕ အစြန္အဖ်ားမွာ သြားတင္ေနတယ္
ျပတင္းေပါက္ေတြကို အကုန္လႊင့္ပစ္လိုက္ျပီး ငါလွမ္းေခၚတယ္
ညေနခင္းထဲက ထိုးကေလာ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေလညင္း
အေက်ာ္ၾကားဆံုးသတင္းဟာ အမွိဳက္ျခင္းထဲမွာ
ငါက ေလခၽြန္သံထိပ္ဖ်ားမွာ
မီးျခစ္ဆံ အကၽြမ္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
စီးကရက္ဘူးခြံေပၚ
'မာယာေကာ့ဖ္စကီး' လို ၀ါက်တစ္ေၾကာင္း ေရးျခစ္ခ်င္မိ..
ေမာင္ဖီလာ
မမွားဘူးဆိုရင္ ကမာၻကိုဖ်က္မွာ ရွင္နဲ႔ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္တည္း
ရွင္ဘယ္သူလဲ
မသိခ်င္ပါဘူး
ကၽြန္မ မ်က္လံုးေတြ မွိတ္ထားမယ္
ေန႔ခင္းေန႔လယ္က ညရဲ ႔ၾကယ္ေတြကို မျမင္ရသလိုေပါ့
သံုးမရတဲ့ သစ္သားတံုးကို သြန္သင္ဖို႔
သင္ေပးမေနပါနဲ႔
ကၽြန္မမွာ သိုးတစ္ေကာင္ရဲ ႔ မ်က္ရည္မရွိဘူး
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ေက်နပ္ေအာင္
ျဖတ္ေတာက္ျဖည့္စြက္ထားတဲ့ သီအိုရီသေကၤတ
နိမိတ္ပံုေတြ
ကၽြန္မမွာ မရွိ
ရွင့္သေဘာၤကိုယ္ထည္ၾကီးကို ပုတ္ခ်ဖို႔
မယ္ေတာ္တစ္ပါးရဲ ႔ လက္ေပါင္းရာေထာင္လိႈင္းေတြ မရွိ
ေနာက္တစ္ေန႔လိုက္ရွာဖို႔ ေရြ႕မေနပါနဲ႔ေတာ့ရွင္
ဒီ ေန႔နဲ႔ညကိုပဲ အဆင္းအတက္လုပ္ၾကပါစို႔
ဘဝဆိုတာ အဆင္းအတက္တစ္ခုပဲ
ေတာမီးထဲမွာ ေတာေၾကာင္ေတြ ကၽြန္မၾကံဳခဲ့
ေတာပရိယာယ္ ေတာရဲ ႔အဝယ္ကိုလည္း ကၽြန္မခံခဲ့ဖူး
စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေျပးလႊားလႈပ္ရွားေနရသူေတြထဲက
တစ္ေယာက္ေလ
တစ္ေယာက္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ၂ေယာက္ ၃ေယာက္ေတြေပါ့
ရွင့္ဆီမွာ
ကၽြန္မလို မလိမၼာတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္မ်ား မရွိဘူးလား
အလို . . ေမးေၾကာေတြ ေသြးေၾကာေတြ ကၽြတ္ထြက္လို႔
နာမ်ားနာ က်င္မ်ားက်င္သြားသလားမသိဘူး
ကၽြန္မတို႔ ေလကိုမွီဝဲေနၾကတယ္ေလ ေလဟာ တန္ဖိုးၾကီး
ေလကိုရဖို႔ ေလထဲလြင့္ၾကတယ္
ေလထဲမွာ ဘာမဆိုရွိေနေတာ့ ဘာမဆိုရွိမေနေအာင္
ေလကို လုပ္ၾကံႏိုင္ရင္ ျပီးျပီေပါ့
ဘဝကို မ်က္ျခည္ျဖတ္ဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားဖူး
မေအာင္ျမင္တဲ့ အဖူးေတြသာ တစ္ဖူးျပီးတစ္ဖူး
ဖူးပြင့္ျပီးအာ ပြင့္လာေနၾကတာ
လူ႕ဘဝဆိုတာက ဘယ္လိုေနေန
လုစားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေမႊးအီခ်ိဳျမေနတာမ်ိဳး
မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ဆိုးတာက
မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အိမ္ထဲမွာၾကည့္လည္း ဒီပံု
လမ္းမေပၚမွာၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီပံု
ျဂိဳဟ္တုက လွမ္းၾကည့္လည္း ဒီပံုပဲေတြ႕တယ္ဆိုေတာ့
မလြန္လြန္းဘူးလား
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက မီးခိုးထြက္တတ္တဲ့စက္ရံု
စကားေျပာရင္သံုးဖို႔ ပါးျပင္နားကပ္ထားရတဲ့
တယ္လီဖုန္းစကားေျပာခြက္တစ္ခုလို ထင္ေနတုန္းပဲလား
ဇိမ္ခံပစၥည္းတစ္ခုဆိုလား
မူးလည္းေျပာတယ္ မမူးလည္းေျပာတယ္ စိတ္ကုန္စရာပဲ
စိတ္ရႈပ္စရာပဲ
အိမ္ေျမွာင္လို နံရံကပ္ေနရသူအခ်င္းခ်င္း
မနက္ခင္းအလင္းကို ရွင္ေရာကၽြန္မ
ရွင္းရွင္းျမင္ေနရတာခ်င္းအတူတူ
ရွင္က ၾကယ္တစ္ပြင့္ ပန္းတစ္ခက္ အရက္တစ္လံုး
ပိုေသာက္သံုးခ်င္ရတာလဲ
စစ္ေအးတိုက္ပြဲတဲ့ နည္းပညာတိုက္ပြဲတဲ့
ဘာသာေရးတိုက္ပြဲတဲ့
တိုက္ပြဲေတြက မ်ားလိုက္တာ
ဒါေတာင္ ရွင္တို႔က တဆိတ္ရွိ
ဒီလက္ကေလးကိုင္ဖို႔ေလာက္
ဒီကုတ္(Code)နံပါတ္ေလး ဖြင့္ဖို႔ေလာက္ပဲ စဥ္းစားေန
ဆည္ထဲမွာ ငါးေတြမရွိေတာ့ဘူးရွင့္
ရွင့္ကိုယ္ရွင္ ရွင္ေနမွန္းေရာ သိရဲ႕လား
အိမ္ျပန္ပါ
ရွင့္မိန္းမနဲ႔ရွင္ ျပန္ပူးေပါင္းျပီး
ရွင္ ရွင္ေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ပါ
သားသတ္သမားဟာ သူေမြးထားတဲ့သား
သူျပန္သတ္ေနတာ သိရဲ႕လား
ကမာၻၾကီး ေသျပီလားရွင္
ရွင္တို႔ကၽြန္မတို႔ေၾကာင့္ သူေသသြားျပီလား
ရွင္နဲ႔ကၽြန္မ ကမာၻၾကီးကို ပူးေပါင္းကယ္တင္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား
အဖိုအမ ဆက္ဆံေရးနဲ႔
ကမာၻၾကီးကို ညၾကီးထဲက ဆြဲထုတ္ၾကရင္မေကာင္းဘူးလား
စူးခနဲ ေအာ္သံဟစ္သံေၾကာင့္
ပုခက္အတြင္းက အနာဂတ္ကေလး လန္႔မႏိုးပါေစနဲ႔လားရွင္
ကၽြန္မလည္း ရွင့္ေနာက္လိုက္ရတာ ေမာေပါ့
ေၾသာ္ ဒီမိန္းမ ဒီေယာက္်ား ဒီ ၂မ်ိဳး ၂ေယာက္တည္းနဲ႔
ကမာၻၾကီးပ်က္စီးရမယ္ဆို အံ့ၾသစရာ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
မသိခ်င္ပါဘူး
ကၽြန္မ မ်က္လံုးေတြ မွိတ္ထားမယ္
ေန႔ခင္းေန႔လယ္က ညရဲ ႔ၾကယ္ေတြကို မျမင္ရသလိုေပါ့
သံုးမရတဲ့ သစ္သားတံုးကို သြန္သင္ဖို႔
သင္ေပးမေနပါနဲ႔
ကၽြန္မမွာ သိုးတစ္ေကာင္ရဲ ႔ မ်က္ရည္မရွိဘူး
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ေက်နပ္ေအာင္
ျဖတ္ေတာက္ျဖည့္စြက္ထားတဲ့ သီအိုရီသေကၤတ
နိမိတ္ပံုေတြ
ကၽြန္မမွာ မရွိ
ရွင့္သေဘာၤကိုယ္ထည္ၾကီးကို ပုတ္ခ်ဖို႔
မယ္ေတာ္တစ္ပါးရဲ ႔ လက္ေပါင္းရာေထာင္လိႈင္းေတြ မရွိ
ေနာက္တစ္ေန႔လိုက္ရွာဖို႔ ေရြ႕မေနပါနဲ႔ေတာ့ရွင္
ဒီ ေန႔နဲ႔ညကိုပဲ အဆင္းအတက္လုပ္ၾကပါစို႔
ဘဝဆိုတာ အဆင္းအတက္တစ္ခုပဲ
ေတာမီးထဲမွာ ေတာေၾကာင္ေတြ ကၽြန္မၾကံဳခဲ့
ေတာပရိယာယ္ ေတာရဲ ႔အဝယ္ကိုလည္း ကၽြန္မခံခဲ့ဖူး
စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေျပးလႊားလႈပ္ရွားေနရသူေတြထဲက
တစ္ေယာက္ေလ
တစ္ေယာက္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ၂ေယာက္ ၃ေယာက္ေတြေပါ့
ရွင့္ဆီမွာ
ကၽြန္မလို မလိမၼာတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္မ်ား မရွိဘူးလား
အလို . . ေမးေၾကာေတြ ေသြးေၾကာေတြ ကၽြတ္ထြက္လို႔
နာမ်ားနာ က်င္မ်ားက်င္သြားသလားမသိဘူး
ကၽြန္မတို႔ ေလကိုမွီဝဲေနၾကတယ္ေလ ေလဟာ တန္ဖိုးၾကီး
ေလကိုရဖို႔ ေလထဲလြင့္ၾကတယ္
ေလထဲမွာ ဘာမဆိုရွိေနေတာ့ ဘာမဆိုရွိမေနေအာင္
ေလကို လုပ္ၾကံႏိုင္ရင္ ျပီးျပီေပါ့
ဘဝကို မ်က္ျခည္ျဖတ္ဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားဖူး
မေအာင္ျမင္တဲ့ အဖူးေတြသာ တစ္ဖူးျပီးတစ္ဖူး
ဖူးပြင့္ျပီးအာ ပြင့္လာေနၾကတာ
လူ႕ဘဝဆိုတာက ဘယ္လိုေနေန
လုစားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေမႊးအီခ်ိဳျမေနတာမ်ိဳး
မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ဆိုးတာက
မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အိမ္ထဲမွာၾကည့္လည္း ဒီပံု
လမ္းမေပၚမွာၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီပံု
ျဂိဳဟ္တုက လွမ္းၾကည့္လည္း ဒီပံုပဲေတြ႕တယ္ဆိုေတာ့
မလြန္လြန္းဘူးလား
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက မီးခိုးထြက္တတ္တဲ့စက္ရံု
စကားေျပာရင္သံုးဖို႔ ပါးျပင္နားကပ္ထားရတဲ့
တယ္လီဖုန္းစကားေျပာခြက္တစ္ခုလို ထင္ေနတုန္းပဲလား
ဇိမ္ခံပစၥည္းတစ္ခုဆိုလား
မူးလည္းေျပာတယ္ မမူးလည္းေျပာတယ္ စိတ္ကုန္စရာပဲ
စိတ္ရႈပ္စရာပဲ
အိမ္ေျမွာင္လို နံရံကပ္ေနရသူအခ်င္းခ်င္း
မနက္ခင္းအလင္းကို ရွင္ေရာကၽြန္မ
ရွင္းရွင္းျမင္ေနရတာခ်င္းအတူတူ
ရွင္က ၾကယ္တစ္ပြင့္ ပန္းတစ္ခက္ အရက္တစ္လံုး
ပိုေသာက္သံုးခ်င္ရတာလဲ
စစ္ေအးတိုက္ပြဲတဲ့ နည္းပညာတိုက္ပြဲတဲ့
ဘာသာေရးတိုက္ပြဲတဲ့
တိုက္ပြဲေတြက မ်ားလိုက္တာ
ဒါေတာင္ ရွင္တို႔က တဆိတ္ရွိ
ဒီလက္ကေလးကိုင္ဖို႔ေလာက္
ဒီကုတ္(Code)နံပါတ္ေလး ဖြင့္ဖို႔ေလာက္ပဲ စဥ္းစားေန
ဆည္ထဲမွာ ငါးေတြမရွိေတာ့ဘူးရွင့္
ရွင့္ကိုယ္ရွင္ ရွင္ေနမွန္းေရာ သိရဲ႕လား
အိမ္ျပန္ပါ
ရွင့္မိန္းမနဲ႔ရွင္ ျပန္ပူးေပါင္းျပီး
ရွင္ ရွင္ေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ပါ
သားသတ္သမားဟာ သူေမြးထားတဲ့သား
သူျပန္သတ္ေနတာ သိရဲ႕လား
ကမာၻၾကီး ေသျပီလားရွင္
ရွင္တို႔ကၽြန္မတို႔ေၾကာင့္ သူေသသြားျပီလား
ရွင္နဲ႔ကၽြန္မ ကမာၻၾကီးကို ပူးေပါင္းကယ္တင္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား
အဖိုအမ ဆက္ဆံေရးနဲ႔
ကမာၻၾကီးကို ညၾကီးထဲက ဆြဲထုတ္ၾကရင္မေကာင္းဘူးလား
စူးခနဲ ေအာ္သံဟစ္သံေၾကာင့္
ပုခက္အတြင္းက အနာဂတ္ကေလး လန္႔မႏိုးပါေစနဲ႔လားရွင္
ကၽြန္မလည္း ရွင့္ေနာက္လိုက္ရတာ ေမာေပါ့
ေၾသာ္ ဒီမိန္းမ ဒီေယာက္်ား ဒီ ၂မ်ိဳး ၂ေယာက္တည္းနဲ႔
ကမာၻၾကီးပ်က္စီးရမယ္ဆို အံ့ၾသစရာ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး
ေလာက ေထာင့္က်ဥ္းထဲမွာ
ခံတြင္းပ်က္ေနျပီလား
- မင္းတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး
လက္တင္အေမရိက ကေျခသည္မတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
တစ္ဘ၀တည္းမွာပဲ
ႏွစ္ဘ၀စာေလာက္ ဒကၡခံခဲ့ရသမုိ႕
- မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး
အေရွ႕ေတာင္အာရွက တရားမ၀င္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။
ခံတြင္းပ်က္ေနျပီလား
- မင္းတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး
လက္တင္အေမရိက ကေျခသည္မတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
တစ္ဘ၀တည္းမွာပဲ
ႏွစ္ဘ၀စာေလာက္ ဒကၡခံခဲ့ရသမုိ႕
- မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး
အေရွ႕ေတာင္အာရွက တရားမ၀င္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။
ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားပါေတာ႔ ထားခဲ႔ပါၿပီ
ကၽြန္ေတာ္႔ဆီျပန္လာဖို႔
တစ္စံုတစ္ရာလမ္းကိုသူတုိ႔ေမွ်ာ္ေနသလား။
ေန႔ေရာညပါ ညီေနတဲ႔ညွီနဲ႔
ေရေအာက္မွာ ေအာက္ထပ္ကမ ၻာတစ္ခု
အဲဒီမွာသူတို႔စုေနၾကမယ္
အရိုးစုေတြ
အရိုးဆံုးအရွင္းဆံုးေရာက္ရွိခဲ႔တဲ႔ အရိုးစုေတြ
အေပၚမွာ
ကိုယ္႔အေလာင္းကိုယ္ထမ္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ေန
အသားနည္းနည္း က်န္တဲ႔အေရျပားရႊဲရြဲေပၚေရွာ္စရာမရွိ
ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ေနေပါ႔။
ကၽြန္ေတာ္႔မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္႔အိမ္မရွိ
လဲေလ်ာင္းၿပိဳက်ေနတဲ႔ မွန္ဘီဒိုေလးထဲမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္႔မိသားစုမရွိ
ဟုိေထာင္႔က စပါးက်ီေလးထဲမွာေရာ ကၽြန္ေတာ႔္လက္က်န္
မနက္ျဖန္ရွိပါဦးမလား။
ေျပာေလ
ဒါ ၂၀၀၈ စြယ္စံုက်မ္းထဲ
အတင္းခ်ိဳးဖ်က္၀င္လာတဲ႔ မသမာမႈလား
ေလထဲက အလစ္လုပ္ၾကံတိုက္ခတ္မႈ
ျပင္ဆင္ဖုိ႔စဥ္းစားဖုိ႔ ခ်င္႔ခ်ိန္ဖို႔ အခ်ိဳသပ္ဖို႔အခ်ိန္မရွိ
ဘာမွမရွိတဲ႔ မရွိျခင္းေတြအေပၚအေရးေပၚထြက္ေပါက္
ျမက္တစ္ပင္ၾကဴတစ္ရိုးမရွိ
ကၽြန္ေတာ႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ကေလးေတြ ကၾကီးခေခြးေလးေတြကိုင္ျပီး ေဆာ႔ကစားေနတဲ႔ကေလးေတြ
ကၽြန္ေတာ႔္ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ေသြးေၾကာထဲ
မ်ိဳးစပါးေတြၿမိဳခ်ထားတဲ႔ အပ်ိဳလူပ်ိဳေတြ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ေရွးေဟာင္းက်မ္းစာတစ္အုပ္ရဲ႔မ်က္ႏွာဖံုးေတြ
အတြင္းမွာ သတၱိနဲ႔သမုိင္းကိုသိမ္းထားတဲ႔ အဖိုးေတြ အဖြားေတြ သယ္သြားခဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ထားခဲ႔ပါၿပီ
အတိုးအရင္းမ်ားမ်ားနဲ႔ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီခန္းေျခာက္သြားတဲ႔
ဒီငရဲပက္လက္ဒယ္အိုးၾကီးထဲ
ကမာၻၾကီးပူေႏြးလာပါျပီဆုိတဲ႔ ဒီကေန႔ေခတ္ၾကီးထဲ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
ပိေတာက္ပြင္႔သစ္
ဇူလိုင္ ၊ ၂၀၀၉ ။
တစ္စံုတစ္ရာလမ္းကိုသူတုိ႔ေမွ်ာ္ေနသလား။
ေန႔ေရာညပါ ညီေနတဲ႔ညွီနဲ႔
ေရေအာက္မွာ ေအာက္ထပ္ကမ ၻာတစ္ခု
အဲဒီမွာသူတို႔စုေနၾကမယ္
အရိုးစုေတြ
အရိုးဆံုးအရွင္းဆံုးေရာက္ရွိခဲ႔တဲ႔ အရိုးစုေတြ
အေပၚမွာ
ကိုယ္႔အေလာင္းကိုယ္ထမ္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ေန
အသားနည္းနည္း က်န္တဲ႔အေရျပားရႊဲရြဲေပၚေရွာ္စရာမရွိ
ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ေနေပါ႔။
ကၽြန္ေတာ္႔မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္႔အိမ္မရွိ
လဲေလ်ာင္းၿပိဳက်ေနတဲ႔ မွန္ဘီဒိုေလးထဲမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္႔မိသားစုမရွိ
ဟုိေထာင္႔က စပါးက်ီေလးထဲမွာေရာ ကၽြန္ေတာ႔္လက္က်န္
မနက္ျဖန္ရွိပါဦးမလား။
ေျပာေလ
ဒါ ၂၀၀၈ စြယ္စံုက်မ္းထဲ
အတင္းခ်ိဳးဖ်က္၀င္လာတဲ႔ မသမာမႈလား
ေလထဲက အလစ္လုပ္ၾကံတိုက္ခတ္မႈ
ျပင္ဆင္ဖုိ႔စဥ္းစားဖုိ႔ ခ်င္႔ခ်ိန္ဖို႔ အခ်ိဳသပ္ဖို႔အခ်ိန္မရွိ
ဘာမွမရွိတဲ႔ မရွိျခင္းေတြအေပၚအေရးေပၚထြက္ေပါက္
ျမက္တစ္ပင္ၾကဴတစ္ရိုးမရွိ
ကၽြန္ေတာ႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ကေလးေတြ ကၾကီးခေခြးေလးေတြကိုင္ျပီး ေဆာ႔ကစားေနတဲ႔ကေလးေတြ
ကၽြန္ေတာ႔္ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ေသြးေၾကာထဲ
မ်ိဳးစပါးေတြၿမိဳခ်ထားတဲ႔ အပ်ိဳလူပ်ိဳေတြ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ေရွးေဟာင္းက်မ္းစာတစ္အုပ္ရဲ႔မ်က္ႏွာဖံုးေတြ
အတြင္းမွာ သတၱိနဲ႔သမုိင္းကိုသိမ္းထားတဲ႔ အဖိုးေတြ အဖြားေတြ သယ္သြားခဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔
ထားခဲ႔ပါၿပီ
အတိုးအရင္းမ်ားမ်ားနဲ႔ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီခန္းေျခာက္သြားတဲ႔
ဒီငရဲပက္လက္ဒယ္အိုးၾကီးထဲ
ကမာၻၾကီးပူေႏြးလာပါျပီဆုိတဲ႔ ဒီကေန႔ေခတ္ၾကီးထဲ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
ပိေတာက္ပြင္႔သစ္
ဇူလိုင္ ၊ ၂၀၀၉ ။
မဦးမခၽြတ္အနမ္း ◄ လြန္းဆက္နိုးျမတ္ ►
အထီးတည္း ျဖစ္မႈရဲ႕ ေပါင္မုန္႔တေစၦေျခာက္လွန္႔ရာ ေန႔ခင္းေန႔လယ္၀ါက်ေတြျပည့္လွ်ံသြားသည္ထိ
မိုးဟာ လည္ကုတ္သားေဖြးေဖြးကေလးေပၚကေနတဆင့္ နားရြက္ေတြဆီ မနားတမ္းရြာသြန္းတယ္
တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ဆိုေတာ့ နင္ငံု႕ေရွာင္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘူးမဟုတ္လား ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚ ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္
လိုက္ေလ ၿပီးၿပီးေရာ မလုပ္နဲ႔ဟယ္ ငါခက္တယ္ လွ်ာရင္း လွ်ာဖ်ား လွ်ာေဘးသားတစ္ေလွ်ာက္
ေလေတြၾကမ္းလာတယ္ ေလနဲ႔အတူ ၾကယ္တံခြန္ေတြပါလာတယ္ ပင္လယ္မွာ အေပ်ာ္တမ္းလႈိင္းစီးရ
သလိုပဲကြာ ေနၾကာေစ့ခြံကေလးကို ေရွ႕သြားကေလးနဲ႔ ေဖာက္ခနဲေဖာက္လိုက္တယ္ ျမည္သံစြဲေတြ
ထည့္ေဖ်ာ္စပ္ဖို႔လည္း ေမ့မပစ္ရဘူးေနာ္ မီးေရာင္စံုညကေလးထဲ စိတ္ကူးတစ္ျခမ္းကၽြံ၀င္က်သြားတာ
ေကာ္ဖီခြက္ကေလးကို မေသာက္ခင္မွာ တဖူးဖူးမႈတ္ဖို႔ ေရွ႕တိုးထြက္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဟဟေလးတစ္စံု
စိုလက္ေနတဲ့ မွန္ျပတင္းေတြေပၚ မိုးေရစက္ေတြ ယိုစီးက်ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္ လႈိက္ဖိုေမာလာတယ္
အျမင့္တစ္ေနရာကေန ဟိုးအနက္ရႈိင္းဆံုးေအာက္ေျခဆီ တစ္ရွိန္ထိုးပစ္စလတ္ခတ္ျပဳတ္က်သြားပံုမ်ိဳး
အေပၚသြားကေလးနဲ႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြဖိကိုက္ျပလိုက္တာ ငါဖ်ားသြားတယ္ အတည္ရြာမလို
ရြာမလိုနဲ႔ မီးရွဴးမီးပန္းေတြပစ္ေဖာက္ၿပီး နင္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေလး ငါေငးေနလိုက္တယ္
တစ္ေကြ႔ေကြ႕မွာ ပက္ပင္းလြဲေခ်ာ္သြားၿပီးေနာက္ ၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြလည္း သိမ္းပိုက္ခံထားရၿပီးၿပီပဲ
နင္ဘာေတြလိုအပ္ေနေသးလဲ သက္တံ့ကိုင္းကို မမွီမကမ္း လွမ္းဆြဲခ်လိုက္လို႔ ငါ့အေပၚ ျဖဴနီျပာ၀ါေတြ
ျဖန္းခနဲ ေရာင္စံုလာစင္တယ္ တကယ္ပါ ငါက ဒီကိစၥမွာ အရိုင္းပါ ဘယ္ပံုစရြာသြန္းရမယ္မသိခင္ အဖ်ား
ရွဴးသြားတယ္ ေနျပန္ပြင့္လာတယ္ ရႊံ႕ႏြံထဲ ၾကယ္ေတြ ျပန္၀င္တာ ျမင္ေတာ့မွ ရႈံးနိမ့္ၿပီးမွန္းသိေတာ့တယ္။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
မိုးဟာ လည္ကုတ္သားေဖြးေဖြးကေလးေပၚကေနတဆင့္ နားရြက္ေတြဆီ မနားတမ္းရြာသြန္းတယ္
တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ဆိုေတာ့ နင္ငံု႕ေရွာင္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘူးမဟုတ္လား ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚ ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္
လိုက္ေလ ၿပီးၿပီးေရာ မလုပ္နဲ႔ဟယ္ ငါခက္တယ္ လွ်ာရင္း လွ်ာဖ်ား လွ်ာေဘးသားတစ္ေလွ်ာက္
ေလေတြၾကမ္းလာတယ္ ေလနဲ႔အတူ ၾကယ္တံခြန္ေတြပါလာတယ္ ပင္လယ္မွာ အေပ်ာ္တမ္းလႈိင္းစီးရ
သလိုပဲကြာ ေနၾကာေစ့ခြံကေလးကို ေရွ႕သြားကေလးနဲ႔ ေဖာက္ခနဲေဖာက္လိုက္တယ္ ျမည္သံစြဲေတြ
ထည့္ေဖ်ာ္စပ္ဖို႔လည္း ေမ့မပစ္ရဘူးေနာ္ မီးေရာင္စံုညကေလးထဲ စိတ္ကူးတစ္ျခမ္းကၽြံ၀င္က်သြားတာ
ေကာ္ဖီခြက္ကေလးကို မေသာက္ခင္မွာ တဖူးဖူးမႈတ္ဖို႔ ေရွ႕တိုးထြက္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဟဟေလးတစ္စံု
စိုလက္ေနတဲ့ မွန္ျပတင္းေတြေပၚ မိုးေရစက္ေတြ ယိုစီးက်ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္ လႈိက္ဖိုေမာလာတယ္
အျမင့္တစ္ေနရာကေန ဟိုးအနက္ရႈိင္းဆံုးေအာက္ေျခဆီ တစ္ရွိန္ထိုးပစ္စလတ္ခတ္ျပဳတ္က်သြားပံုမ်ိဳး
အေပၚသြားကေလးနဲ႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြဖိကိုက္ျပလိုက္တာ ငါဖ်ားသြားတယ္ အတည္ရြာမလို
ရြာမလိုနဲ႔ မီးရွဴးမီးပန္းေတြပစ္ေဖာက္ၿပီး နင္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေလး ငါေငးေနလိုက္တယ္
တစ္ေကြ႔ေကြ႕မွာ ပက္ပင္းလြဲေခ်ာ္သြားၿပီးေနာက္ ၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြလည္း သိမ္းပိုက္ခံထားရၿပီးၿပီပဲ
နင္ဘာေတြလိုအပ္ေနေသးလဲ သက္တံ့ကိုင္းကို မမွီမကမ္း လွမ္းဆြဲခ်လိုက္လို႔ ငါ့အေပၚ ျဖဴနီျပာ၀ါေတြ
ျဖန္းခနဲ ေရာင္စံုလာစင္တယ္ တကယ္ပါ ငါက ဒီကိစၥမွာ အရိုင္းပါ ဘယ္ပံုစရြာသြန္းရမယ္မသိခင္ အဖ်ား
ရွဴးသြားတယ္ ေနျပန္ပြင့္လာတယ္ ရႊံ႕ႏြံထဲ ၾကယ္ေတြ ျပန္၀င္တာ ျမင္ေတာ့မွ ရႈံးနိမ့္ၿပီးမွန္းသိေတာ့တယ္။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
မိသားစု ◄ စိုင္းဝင္းျမင့္ ►
မိသားစုဆိုတာ
တစ္ေယာက္ေရွ႕ေရာက္ဖို႔
တစ္ေယာက္ေနာက္ဆုတ္ရတယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း တိုးထြက္ဖို႔
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းအခုတ္ခံရတယ္
မိသားစုသီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္
သံစံုျမည္တယ္။
မိသားစုဆိုတာ
လူေျခာက္ေယာက္ရွိ လူေျခာက္ေယာက္
လက္ဆယ္ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း
ေခတ္ကေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္
အိမ္ရွိလူအကုန္။
မိသားစုဆိုတာ
ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ အဆက္မျပတ္ တိုက္ပြဲ၀င္ရတယ္
ရန္ကုန္ဟာ စစ္ေျမျပင္။
လဲက်သြားတဲ့ ငါ့အေဖေနရာကို
ငါ့ညီေလး ၀င္ခဲ့တယ္
ယိုင္နဲ႔သြားတဲ့ ငါ့အေမေနရာကို
ငါ့ညီမေလး ၀င္ခဲ့တယ္
မိသားစုကို ငါမျမင္ခဲ့ဘူး။
ငါ့အေတြးအေခၚက
သားသမီးဆိုတာ သီးျခားရွင္သန္ရတဲ့ ဘ၀တစ္ခု။
ငါဟာ လမ္းေပၚမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့လို႔
လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။
ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာမလင္းတဲ့မီး
ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ့ထရံ
ငါ့ႀကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း သံေၾကာင္ထြက္တယ္
ငါ့မိသားစုမွာ
မိုးယိုေပါက္ေလးတစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲျဖစ္မွာ
ငါ့မိသားစုမွာ
ၾကမ္းခင္းတစ္ခ်ပ္ က်ိဳးပဲ့ေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲ ျဖစ္မွာ
မေအာင္ျမင္တဲ့ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ့မိသားစုပဲ
မ၀င္တဲ့ ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ့တာ။
စိုင္း၀င္းျမင့္
၂၀၀၂
တစ္ေယာက္ေရွ႕ေရာက္ဖို႔
တစ္ေယာက္ေနာက္ဆုတ္ရတယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း တိုးထြက္ဖို႔
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းအခုတ္ခံရတယ္
မိသားစုသီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္
သံစံုျမည္တယ္။
မိသားစုဆိုတာ
လူေျခာက္ေယာက္ရွိ လူေျခာက္ေယာက္
လက္ဆယ္ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း
ေခတ္ကေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္
အိမ္ရွိလူအကုန္။
မိသားစုဆိုတာ
ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ အဆက္မျပတ္ တိုက္ပြဲ၀င္ရတယ္
ရန္ကုန္ဟာ စစ္ေျမျပင္။
လဲက်သြားတဲ့ ငါ့အေဖေနရာကို
ငါ့ညီေလး ၀င္ခဲ့တယ္
ယိုင္နဲ႔သြားတဲ့ ငါ့အေမေနရာကို
ငါ့ညီမေလး ၀င္ခဲ့တယ္
မိသားစုကို ငါမျမင္ခဲ့ဘူး။
ငါ့အေတြးအေခၚက
သားသမီးဆိုတာ သီးျခားရွင္သန္ရတဲ့ ဘ၀တစ္ခု။
ငါဟာ လမ္းေပၚမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့လို႔
လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။
ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာမလင္းတဲ့မီး
ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ့ထရံ
ငါ့ႀကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း သံေၾကာင္ထြက္တယ္
ငါ့မိသားစုမွာ
မိုးယိုေပါက္ေလးတစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲျဖစ္မွာ
ငါ့မိသားစုမွာ
ၾကမ္းခင္းတစ္ခ်ပ္ က်ိဳးပဲ့ေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲ ျဖစ္မွာ
မေအာင္ျမင္တဲ့ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ့မိသားစုပဲ
မ၀င္တဲ့ ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ့တာ။
စိုင္း၀င္းျမင့္
၂၀၀၂
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ◄ မ်ိဳးေတဇာေမာင္ ►
ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ျပတ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီး
လက္တစ္ဖက္ ျပတ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီး
ေဟာဒီ အဂၤါမစုံေတာ့တဲ့ ကမာၻႀကီးမွာ
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
ဂ်ပန္ေခတ္ ေအးက်င္းထဲမွသည္
ဖားကန္႔ဘက္က အေျမာက္သံေတြအထိ
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
ငါတုိ႔ အလယ္႐ုိးမသစ္ေတာႀကီးေတြ ေနရာမွာ
ဟုိတယ္ေတြနဲ႔ စူပါမားကက္ေတြ
အဲ့ဒီမွာလည္း ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
လယ္မရွိေတာ့တဲ့ ငါတုိ႔ လယ္သမားေတြ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီ ဆြဲၾက။
ေဟာ့ဒီမွာ စစ္ပြဲေရာင္းရန္ ရွိသည္
ေဟာ့ဒီမွာ သစ္ေတာေရာင္းရန္ရွိသည္
ေဟာ့ဒီမွာ ျမစ္တစ္စင္း ေရာင္းရန္ရွိသည္
ေဟာ့ဒီမွာ ေတာင္တန္းတစ္သြယ္ ေရာင္းရန္ရွိသည္
အေရာင္းအဝယ္သမား ငါတုိ႔ ဗမာေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေရာင္းၾက။
ဖ်ားနာေနတဲ့ ကမာၻ
ဖ်ားနာေနတဲ့ ဗမာ၊ အဲ့သလုိ ...။
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
မ်ိဳးေတဇာေမာင္
၂၀၁၂
လက္တစ္ဖက္ ျပတ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီး
ေဟာဒီ အဂၤါမစုံေတာ့တဲ့ ကမာၻႀကီးမွာ
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
ဂ်ပန္ေခတ္ ေအးက်င္းထဲမွသည္
ဖားကန္႔ဘက္က အေျမာက္သံေတြအထိ
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
ငါတုိ႔ အလယ္႐ုိးမသစ္ေတာႀကီးေတြ ေနရာမွာ
ဟုိတယ္ေတြနဲ႔ စူပါမားကက္ေတြ
အဲ့ဒီမွာလည္း ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
လယ္မရွိေတာ့တဲ့ ငါတုိ႔ လယ္သမားေတြ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီ ဆြဲၾက။
ေဟာ့ဒီမွာ စစ္ပြဲေရာင္းရန္ ရွိသည္
ေဟာ့ဒီမွာ သစ္ေတာေရာင္းရန္ရွိသည္
ေဟာ့ဒီမွာ ျမစ္တစ္စင္း ေရာင္းရန္ရွိသည္
ေဟာ့ဒီမွာ ေတာင္တန္းတစ္သြယ္ ေရာင္းရန္ရွိသည္
အေရာင္းအဝယ္သမား ငါတုိ႔ ဗမာေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေရာင္းၾက။
ဖ်ားနာေနတဲ့ ကမာၻ
ဖ်ားနာေနတဲ့ ဗမာ၊ အဲ့သလုိ ...။
ငါတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက။
မ်ိဳးေတဇာေမာင္
၂၀၁၂
င့ါအေၾကာင္း ◄ ေမာင္ဖီလာ ►
ရတယ္..
ငါ့အေၾကာင္းေျပာထား
ေျပာေနတဲ့ င့ါအေၾကာင္းဟာ နင့္လွ်ာကို ေပါက္က်လိမ့္မယ္
အခု ငါ့အေၾကာင္း
ေနျပည္ေတာ္ရုပ္ရွင္ရံုထဲ ၀င္ေနျပီ
အခု ငါ့အေၾကာင္း
“Orcghard” လမ္းမကိုျဖတ္ေနျပီ
အခု ငါ့အေၾကာင္း
‘ကီလီမန္ဂ်ားရိုး’ ေတာင္ကို တက္ေနျပီ
ငါ့အေၾကာင္းဟာ နင့္ဆီမွာ ေရပိုက္ေခါင္းကေရလို
စံနစ္တက် ပန္းထြက္ေနတယ္မဟုတ္လား
ငါ့အေၾကာင္းဟာ နင့္ဆီမွာ လက္ပံပြင့္လို ရဲရဲနီေနတယ္မဟုတ္လား
နင္စားမယ့္ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
ငါ့အေၾကာင္းဟာ အေငြ႕တလူလူရွိေနတယ္ မဟုတ္လား
လစ္တာနဲ႕ သင္တန္းေျပးေျပးတက္တယ္ဆိုတဲ့ ငါ့အေၾကာင္း
ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေဆးဖက္၀င္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ငါ့အေၾကာင္း
အခု ငါ့အေၾကာင္းက နင့္တယ္ဖုန္းနံပါတ္ကို ေမ့ေနျပီ
နင္ထားခဲ့တဲ့ ဆြယ္တာအကၤ်ီကေလးဆီ
ငါ့အေၾကာင္းက ေကြ႕မသြားေတာ့ဘူးတဲ့
အခု ငါ့အေၾကာင္း ‘ၾကည္ေမာင္သန္း’ ကဗ်ာစာအုပ္ဖတ္ေနတယ္
အခု ငါ့အေၾကာင္း စီးကရက္ကို ခဲထားတယ္
အခု ငါ့အေၾကာင္း သင္တန္းကဆရာမေလးဆီ စိတ္ေရာက္ေနတယ္
အခု ငါ့အေၾကာင္း တိုက္နံရံေပၚတိုက္ကပ္ပန္းပင္တစ္ပင္လို ကုတ္တက္ခ်င္ေနတယ္
အခု ငါ့အေၾကာင္း မိုးပ်ံပူေဖာင္းလို တိမ္ေတြထဲလြင့္ေနတယ္
ကဗ်ာ ရုပ္ရွင္ မိန္းမနဲ႕ အလွေမြးငါးကို စိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုတဲ့ ငါ့အေၾကာင္း
ၾကယ္ေတြကိုၾကည့္ေနရင္း ကိုယ္တိုင္ၾကယ္ျဖစ္သြားတတ္ပံုကို
ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိတယ္
အခု ငါ့အေၾကာင္း သစ္ေတာထဲ၀င္သြားျပီး သစ္ပင္တစ္ပင္လိုျပန္ထြက္လာတယ္
ငါ့အေၾကာင္းမွာ ေငြမရွိ၊ င့ါအေၾကာင္းမွာ ဂုဏ္မရွိ၊ ငါ့အေၾကာင္းမွာ အနံ႕မရွိ
ဒါေပမယ့္ ငါ့အေၾကာင္းမွာ အေၾကာင္းမရွိ
လက္ပတ္နာရီကို ခဏခဏၾကည့္ျပီး အေရးၾကီးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္သူ
ငါ့အေၾကာင္း
ငါနဲ႕ေ၀းမွ ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိမယ္
ငါ့အေၾကာင္းကို ‘ေပ’ ေပၚတင္၊ ငါ့အေၾကာင္းကို ‘တူ’ နဲ႕ထု
ငါ့အေၾကာင္းဟာ ေၾကမြအက္ကြဲသြားလည္း
တူ နဲ႕ ေပ မွာ ငါ့အေၾကာင္းဟာ အနံ႕အသက္တစ္ခုလို စြဲက်န္ေနလိမ့္မယ္။ ။
ေမာင္ဖီလာ
၂၀၀၈
Orchard = သစ္သီးျခံ
အိမ္ ◄ စည္သူျငိမ္း ►
ဆူဆူညံညံနဲ႔မွ ေနလို႔ေကာင္း
အ၀တ္ေတြေဟာင္းလည္း ေဟာင္းပေစ
အိုးခြက္ေတြေဟာင္းေလာင္းလည္း ေလာင္းပေစ
ၾကမ္းေခ်ာင္းေတြက်ဲလည္း က်ဲပေစ
တိုးတိုးေခြေခြ ရင္ေငြ႕ေ၀ၾက
ထူးထူးေထြေထြေတြ မလိုဘူး
တစ္ေယာက္စိတ္တစ္ေယာက္ခူးပန္ၾကရံု။
စည္သူၿငိမ္း
အသံဗလံမ်ားနွင့္ မီးညွိျခင္း ◄ မိုးရင့္ၾကယ္ ►
သည္မနက္ေတာ့
ယင္ေကာင္က်သြားတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပါပဲ
မေန႔ကမ်က္ႏွာေတြ ဒီေန႕ျမင္ရေတာ့
မေန႔ကလို အေရးအေၾကာင္းေတြနဲ႔
ေၾသာ္…
ကိုယ့္သက္ျပင္းက ေဘးဝိုင္းေတြမွာ မီးကူးလို႔။
ညက ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားတယ္
ေရေရာထားတဲ့အသံက ကိုယ့္နံေဘးမွာ ဦးေခါင္းငိုက္စိုက္
သမုဒၵရာ ဝမ္းတစ္ထြာမဟုတ္ဘူးကြ
အႏုပညာ ဝမ္းတစ္ထြာတဲ့
သည္တစ္ခါ
သူ႕သက္ျပင္းက ကိုယ့္ကိုယ္ေလာင္လို႔။
စကၠဴေတြ ေစ်းတက္လာေတာ့
အေတြးအေခၚေတြ ေစ်းက်သြားတယ္
စာမူခဆိုတာ စိတၱဇနာမ္လားဆိုတဲ့ နယ္က ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အသံ
သည္တစ္ခါ
သူ႕သက္ျပင္းက တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာ မီးစြဲေနမွာပဲ။
ကိုယ္လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး
ဆိုင္ထဲကအထြက္
ကိုယ့္လူ မီးတစ္တို႕ေလာက္တဲ့
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အသံ။
ေဟ့…ဒီမွာ
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး မီးေတြခ်ည္းပဲ
တို႕ခ်င္တဲ့ေနရာတို႔သြား
မေက်နပ္ေသးရင္ ဆိုင္ထဲမွာလည္း မီးေတြခ်ည္းပဲ
သည္တစ္ခါ
ကိုယ့္သက္ျပင္းက
ေဆးလိပ္ျပာလို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေခၽြမရဘူး။
မိုးရင့္ၾကယ္
၂ဝဝ၃
အလွည့္ ◄ ထြန္းေဝျမင့္ ►
(၁)
သူေသသြားေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနသူက တစ္ေယာက္
ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနသူက တစ္ေယာက္။
(၂)
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးသူ ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနသူက တစ္ေယာက္
ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနသူက တစ္ေယာက္။
(၃)
၀မ္းသာအားရျဖစ္ေနသူ ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနသူက တစ္ေယာက္
ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနသူက တစ္ေယာက္။ ။
ထြန္းေဝျမင့္
သူေသသြားေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနသူက တစ္ေယာက္
ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနသူက တစ္ေယာက္။
(၂)
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးသူ ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနသူက တစ္ေယာက္
ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနသူက တစ္ေယာက္။
(၃)
၀မ္းသာအားရျဖစ္ေနသူ ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနသူက တစ္ေယာက္
ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနသူက တစ္ေယာက္။ ။
ထြန္းေဝျမင့္
Wednesday, January 8, 2014
About Time ◄ စိုးထိုက္ ►
About Time ရဲ႕ ထူးျခားမႈတစ္ခုက ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္က အတိတ္က ခင္ဗ်ား ေမ့ဖို႔ၾကိဳးစားေနတာေတြ၊ အတင္းေမ့ထားတာေတြဆီကုိ ျပန္ေခၚသြားတာပါ။ ဇာတ္လမ္းထဲက အဓိကဇာတ္ေဆာင္မွာ သာမန္လူထက္ ပိုထူးျခားတ့ဲ စြမ္းေဆာင္ရည္တစ္ခု ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရင္း ခင္ဗ်ားရဲ႕စိတ္က အတိတ္နဲ႔ ပစၥပၸါန္ကို လူးလာေခါက္တုံ႔ျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိတ့ဲအခ်ိန္မွာ ဒီရုပ္ရွင္က ေပးခ်င္တ့ဲ message ကို ခင္ဗ်ား ရလိုက္ပါျပီ။
Wednesday, January 1, 2014
တစ္ခါပဲ ေမာင္းခ်ိန္လိုက္တယ္၊ ထိုင္ပစ္ေနတာ(၃)နွစ္ရွိျပီ
ဘာကိုေစာင့္ေနတာလဲလို႔ လာမေမးနဲ႔
ဘာကိုေပးခ်င္ေနတာလဲလို႔ လာမေမးနဲ႔
ဘာကိုေတြ႔ခ်င္ေနတာလဲလို႔ လာမေမးနဲ႔
ကဗ်ာကို ေစာင့္ျပီး
ေမွာင္ေနတဲ့ကမာၻၾကီးေပးမလို႔
ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေတြ႔ခ်င္ေနတာ။
အမ်ားၾကီး မိတ္ဆက္စရာလိုမယ္မထင္ဘူး
စစ္ပြဲေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ဖေနာင့္န႔ဲေပါက္..
ကၽြန္ေတာ္လည္း တံေတြးနဲ႔လိုက္ေထြးေနတဲ့ေကာင္ပဲ
ဒီေနရာလာတူေနရင္ ျပီးျပီ။
လစဥ္စာဖတ္ဝိုင္းမွာ ခင္ဗ်ားတို႔
စာအုပ္ေတြကို ဝိုင္းထိုင္ၾကသလိုေပါ့
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကို ထပ္ဝိုင္းထားပါတယ္
အပြန္းအပဲ့မ်ားတဲ့ ေခတ္ထဲ
ပလာစတာတကားကားနဲ႔ အေျပးအလႊားလိုက္ကပ္ေပးေနသူ
ညီအစ္ကိုေမာင္နွမေတြေလ။
တစ္ေယာက္ေပ်ာ္လို႔ တစ္ေယာက္မရယ္ဘဲရွိမလား
တစ္ေယာက္နာလို႔ တစ္ေယာက္မငိုဘဲရွိမလား
နိုင္ငံ့ေျမပံုေပၚက ဘယ္ေနရာေထာက္ေထာက္
ပြက္ခနဲထြက္ထြက္က်လာတဲ့ေသြးေတြကို
အလ်င္မီေအာင္ လိုက္သုတ္ေနၾကဖို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကို တာဝန္ေပးထားၾကသူေတြပဲ။
ေခတ္ကို ေရွာင္ေျပးမယ့္လူငယ္ေတြမဟုတ္ဘူး
ေခတ္ကို ဝင္တိုးမယ့္ လူငယ္ေတြ။
"မင္းတို႔ ငယ္ပါေသးတယ္ကြာ"ဆိုတဲ့ လူၾကီးေတြကို ျပန္ေျပာလိုက္စမ္းပါ
"ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ျပန္ငယ္ခ်င္လို႔မရေတာ့ဘူး"လို႔။
ျပီးေတာ့မွ
ကိုယ့္ကိုလာမထိလည္း နာတတ္တဲ့နွလံုးသားေတြ
ဆြဲထုတ္ကိုင္ေျမွာက္ျပလိုက္ၾက။
ကမာၻေပၚ အရည္မရအဖတ္မရ ေရာက္ရွိလာသူေတြမဟုတ္
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ လူျဖစ္လာၾကတယ္ဆိုတာ။
ဆက္ပစ္.. ကိုယ့္လူတို႔။
ဆက္ျပီးသာ ပစ္ၾက။
ကၽြန္ေတာ္ စခန္းထဲမွာ ပုန္းေအာင္းေနရင္း မေအာ္ဘူး။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကတုတ္က်င္းထဲ အတူတူခုန္ခ်လာျပီး ေအာ္တယ္
အံၾကိတ္ျပီး ဆက္ ပစ္ ၾက
အေမွာင္ကမာၻကို ကဗ်ာနဲ႔ တက္သိမ္းမယ္ဆိုတာကလြဲရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြ။
ဟိန္း
၂၈.၁၂.၂၀၁၃
( P.L.A - ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ားအဖြဲ႔ (၃)နွစ္ျပည့္အတြက္ ထပ္တူက်ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ )
The Water (2005) ◄ မားဆိုး ►
ေဒါပံုတံတားအဆင္း SECD ထိပ္မွာ လမ္းေဘးအေခြဆိုင္ေလးတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ ဟိုး..... ႏိုင္တီးဂြမ္တီးက အေဟာင္းအျမင္း အေဆြးအသိုး ဓါတ္ရွင္ေတြ ရႏိုင္တာမို႔ က်ေနာ္မၾကာခဏ သြားေမႊေလ့ရွိပါတယ္။ The Brothers Karamazov တို႔၊ Dr Zhivago တို႔၊ The Far Pavilions တို႔၊ Cuba တို႔ ၊ Gone With the Wind တို႔ စသျဖင့္ေပါ့။တစ္ေန႔က်ေတာ့ .. ဆိုင္ပိုင္ရွင္ဘဲၾကီးက ေမးတယ္။
“ညီေလး .. မင္း ကုလားကားေတြ ၾကိဳက္လား”
“ဟင့္အင္း.. မ်က္စိရႈပ္ နားရႈပ္ ”
“ေအး.. ဒီကား ယူသြားကြာ။ ေ-ာက္သရမ္းမိုက္တယ္”
“အိုေကေလ ခင္ဗ်ားက ညႊန္းတဲ့ကားမို႔ ယူသြားပါ့မယ္”
ဒီဘဲၾကီးက ဓါတ္ရွင္ဂ်ိဳးၾကီး။ ဓါ္တ္ရွင့္လက္ေကာက္ၾကီး။ သူကိုယ္တိုင္ တခုတ္တရ ညႊန္းတာမို႔ Water ဆိုတဲ့ ေဘာလိဝုဒ္ ဓါတ္ရွင္တစ္ခ်ပ္ကို ယူလာမိခဲ့ပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံကို ျပန္ေရာက္ျပီး အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ မၾကည့္ျဖစ္ေသးပါဘူး။ အားလပ္တဲ့တစ္ရက္က်မွ အပ်င္းေျပဆိုျပီး ၾကည့္လိုက္မိတယ္။
ေတာ္ေတာ္ ဟုတ္တဲ့ကားဗ်ာ။
All Is Lost (2013) ◄ မားဆိုး ►
Fucking Life
က်ေနာ္တို႔လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက ကိုယ့္ျဖစ္တည္မႈအတြက္ လႈပ္႐ွားရံုးကန္ခဲ့ရတာမ်ိဳး ျပန္ေတြးျဖစ္မိယင္ စိတ္ပ်က္ေနရဆဲဘဲ။
ငယ္ငယ္တုန္းကျဖစ္ခ်င္တာ နဲ႔ အခုျဖစ္ေနတာေတြလည္း တကယ့္ကို ေသာက္တလြဲခ်ည္းရယ္ ။ ဥပမာ ငယ္ငယ္က မာစီးဒီးဘင္ဇ့္ေလးစီးခ်င္တာ ၊ ခုထိ ကား ေဝးလို႔ ႏြားကေလးမွ မစီးႏိုင္ေသးဘူး ။ ဒီ ေသာက္တလြဲဘဝထဲ ခရီးႏွင္ခဲ့ရာ ကိုယ့္လက္ထဲ ျမဲျမံေနလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ကိုင္စြဲလာခဲ့တာေတြလည္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လႊတ္ခ်ခဲ့ရတာပါဘဲ ။ ေက်ာင္းသားဘဝ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေနထိုင္မႈ မိသားစုအသိုင္းအဝိုင္း သေဘာတရား ရည္ရြယ္ခ်က္တခ်ိဳ႕ အိပ္မက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အႏုပညာ .. စသျဖင့္ေပါ့ ။ ဒီလို ေလွ်ာက္ေနယင္း သတိရလို႔ ကိုယ့္လက္ထဲငံု႔ၾကည့္မိယင္ အမ္းပတီးဟန္းဒတ္ပဲ ။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဘဝဆိုတာႀကီးကို သိပ္ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ခဲ့တာ။ ခုမ်ားက်ေတာ့လည္း အသိမွာေတာင္ အသိမကပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ဘဲ ။
FRUITVALE STATION ◄ စိုးထိုက္ ►
၂ဝဝ၈ခုႏွစ္ ၊ ႏွစ္သစ္ကူးည ။
၂၂ႏွစ္အရြယ္ သမီးတစ္ေယာက္အေဖ ေအာ္စကာ။
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ဆန္ဖရန္စစ္စကိုရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို ၾကည့္ဖို႔ ရထားနဲ႔ ထြက္လာရင္း ရထားေပၚမွာ သူနဲ႔ အရင္က ရန္ျဖစ္ဖူးတ့ဲသူေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ျပီး တြန္းၾကထိုးၾကျဖစ္ေတာ့ ရထားရဲေတြ ေရာက္လာတယ္.. သူတို႔အုပ္စုကို ရထားေပၚက ဆြဲခ်ျပီး ဖရုေဘးဘူတာရုံမွာ ထိန္းထားလုိက္တယ္။ ရထားက ရပ္ေနတယ္။ ရထားေပၚက လူေတြက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလုံးကို ဖုန္းကင္မရာေတြနဲ႔ ရိုက္ေနၾကတယ္။ ေအာ္စကာက သူတို႔ကို ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလိုထိန္းသိမ္းရတယ္ဆိုတာကို ရဲေတြကို ေမးဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။ ရဲေတြက သူ႔ကို ဘူတာပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ခုိင္းျပီး လက္ထိပ္ခက္ဖို႔ လုပ္တယ္။ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတုန္းမွာ ရဲတစ္ေယာက္က ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ျပီး ပစ္လိုက္တယ္။ က်ည္ဆန္က ေက်ာကေနေဖာက္ျပီး ၀င္သြားတယ္။ ေဆးရုံေရာက္ျပီး ခြဲစိတ္ခန္း၀င္ေတာ့ အဆုတ္တစ္ျခမ္းကို ထုတ္လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသြးထြက္ေနတာကို ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔မရဘူး။ မၾကာခင္ သူ ဆုံးသြားတယ္။
ဇာတ္လမ္းရဲ႕အစမွာ ပါတ့ဲ ျပကြက္က တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကို ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ကတုန္ကယင္လွမ္းရိုက္ထားတ့ဲ ဗီဒီယိုအပိုင္းေလးကို ထည့္ထားတာ။ ဒီဇာတ္ကားကို ရိုက္တ့ဲ ဒါရိုက္တာ Ryan Coogler က ကယ္လီဖုိးနီးယားေတာင္ပိုင္းတကၠသိုလ္မွာ ရုပ္ရွင္ပညာနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္။ ဒီဇာတ္ကား ရိုက္လို႔ ကုန္က်ေငြက ေဒၚလာတစ္သန္းေတာင္ မျပည့္ဘူး။ ေအာ္စကာရဲ႕ မေသခင္အခ်ိန္အထိ တစ္ေန႔တာကိုပဲ ရွင္းရွင္းေလး ရိုက္ျပသြားတယ္။ အတိတ္ကလုပ္ခ့ဲတ့ဲ အမွားေတြကေန အလြတ္ရုန္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနတ့ဲ အလုပ္လက္မ့ဲ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စရိုက္ကုိ ၾကည့္ေနတ့ဲသူျမင္ေအာင္ အေသအခ်ာ ရိုက္ျပတယ္။ လမ္းေပၚမွာ ေခြးတစ္ေကာင္ ကားတိုက္ခံရတာကို သူမကယ္လိုက္ႏိုင္တ့ဲ ဇာတ္၀င္ခန္းကေနစျပီး ဇာတ္လမ္းအစမွာကတည္းက အဆုံးမွာ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာသိေနတ့ဲ ရုပ္ရွင္ၾကည့္သူရဲ႕ စိတ္ကို အဆိုးဆုံးအျဖစ္အပ်က္က လာေနျပီဆိုတာ သတိေပးေနတယ္။
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက လူမႈမညီမွ်မႈနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္အလြဲသုံးမႈေတြကို လူေတြ သတိထားမိေစဖို႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘာအေၾကာင္းမွ ခိုင္ခိုင္မာမာမရွိဘဲ အသက္ေပးခ့ဲရတာကို ဒါရိုက္တာက သူ႔ရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ရုပ္ရွင္မွာ ျပႏိုင္ခ့ဲတယ္။
စိုးထိုက္
ေဆးရံုေၾကာရံု ◄ လင္းဇင္ေယာ္ ►
ေဆးရံုမွာ ဂ်ဴတီကုတ္ဝတ္တဲ့ဆရာဝန္ရွိတယ္၊ ဂ်ဴတီကုတ္မဝတ္တဲ့ဆရာဝန္ရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ
ဓားကိုင္တဲ့ဆရာဝန္ရွိတယ္။ ဓားမကိုင္တဲ့ဆရာဝန္ရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ ေျခသည္းခြံခြာတဲ့ဆရာဝန္ရွိတယ္။
သြားႏွဳတ္တဲ့ဆရာဝန္ရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ ထမီခရမ္းဝတ္တဲ့ သန္႔ရွင္းေရး ဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ထမီအနီဝတ္တဲ့သူနာျပဳရွိတယ္။ ထမီအျပာဝတ္တဲ့သူနာျပဳရွိတယ္။ ထမီအစိမ္းဝတ္တဲ့ သူနာျပဳရွိတယ္။ ထမီအျပာႏုဝတ္တဲ့သူနာျပဳအုပ္ရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ တံျမက္စည္းလွည္းတဲ့ဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ရင္ခြဲတဲ့ဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ လက္ႏွိပ္စက္ရိုက္တဲ့စာေရးရွိတယ္။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တဲ့စာေရးရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ပါတဲ့ ဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္မပါတဲ့ဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ ကခ်င္လူမ်ဳိးဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ခ်င္းလူမ်ဳိးဝန္ထမ္းရွိတယ္။ မြန္လူမ်ဳိးဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ကရင္လူမ်ဳိးဝန္ထမ္းရွိတယ္။ ေဆးရံုမွာ စကားဝဲတဲ့လူေတြရွိတယ္။ စကားဝဲတာကို နားလည္တဲ့လူေတြရွိတယ္။
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးတြန္႕ေၾက ◄ ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာ ►
စိတ္ကူးထဲကုိ
အေၾကာေဆးပုလင္းးႀကီး သြြင္းရမယ္
မာနထဲက
အက္ဆစ္ တစ္လီတာ စုတ္ထုတ္ပစ္ရမယ္
ပညာအေရအတြက္ကုိ ထင္ေနတာ
ခလုတ္ဖြင့္ရင္
အေဆာင္အေယာင္ပစၥည္း ထြက္က်မယ့္စက္
အေတြးအေေခၚကေရာ
ခလုတ္နွိပ္ရုံနဲ႕ အစာေရစာ အန္ခ်ေပးမယ့္စက္
ဒီမွာ
မဲ့ခြက္ခြက္ မ်က္နွာနဲဲ႕
လက္ေၾကာတင္းခ်င္စိတ္ နာက်င္မွဳပဲ
အရွိန္ပုိတယ္
ေဇာကပ္ေနတာ အနဳပညာဟုတ္လား
ဘာလက္ေၿဖာင့္တပ္သားလဲ
ဘယ္ပလက္ေဖာင္းက
ဘယ္သူ႕မီးပြားကုိ ပစ္ခ်ေပးနဳိင္လုိ႕လဲ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ နွစ္တုန္းက ဝုိးတဝါးမွဳဟာ
ေနာက္ ၅ နွစ္မွာ အမွဳိက္သရုိက္မ်ား ၿဖစ္ေနမလား
ကြ်န္ေတာ္
သစ္ပင္ေပၚက ရွဥ္႕ေလးလုိ
တက္လုိက္ဆင္းလုိက္ လုပ္ေနခ်င္ေပမယ့္
ေကာင္းကင္ယံမွာ တံၿမက္စီးပ်ံေလးနဲ႕
လွလွပပ ဝဲခ်င္တယ္
ဝယ္လုိအားလမ္းမေပၚ
လူလတ္တန္းစားေလ်ွာက္လြာေတြ ေရးၿဖည့္တတ္လြန္းလုိ႕
အိမ္ကလည္း အရွဳးလုိ႕ ထင္ေနၾကၿပီ
ငါေလ
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ တြန္႕ေၾက
အလင္းေရာင္ကုိ အသည္းနွလုံးနဲ႕ မကုိင္မိသမ်ွ
ေရေတြ ေနာက္ေနရဦးမွာ ။
ခုိင္ၿမဲေက်ာ္စြာ
လႈိင္သာယာ ◄ ေမာင္ဖီလာ ►
ဘာထူးလဲ
လမ္းေပၚထြက္လုုိက္တာနဲ႕
ငါလည္း လက္လုုပ္လက္စားပဲ
(အညွီနံ႔က ေနာက္ကားပါလာတာကိုု သိတယ္)
“ ေက်ာ္မတက္ေစနဲ႔ ” တဲ့
စပယ္ယာအသံမွာ ဆူးေတြ အၿပည့္နဲ႔
ေခတ္တစ္ေခတ္
လူရွစ္ဆယ္ကိုု
သစ္သား ဘတ္စ္ကားၾကီးထဲ
ထည့္ၿပီး ခေလာက္ေတာ့
၁၉ ၄၀ေလာက္ဆီ ၿပန္ေရာက္သြားၾကတယ္ ။
ေနတတ္ရင္ ဘဝဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာပါ
ပန္းခင္းၾကီးမၿဖစ္လည္း ခ်ံဳပုုတ္ကေလးေပါ့
ဒါေပမယ့္ သတၱိရွိတဲ့ ခ်ံဳပုုတ္ကေလး ....... ။
ေမာင္ဖီလာ
ပဲခူး
ျမစ္ကို ခါးပတ္ပတ္ထားတယ္။
အဲ့ဒီ ဂ်င္းေဘာင္းဘီေက်ာ႐ိုးေတြအတုိင္းသာ
ခင္ဗ်ား မီးသေဘၤာကို ထိုးတင္ေမာင္းႏွင္းခဲ့စမ္းပါ။
ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္း
ရင္ဘတ္ဟၿပဲနဲ႔ အၿမဲေနတတ္ေပမယ့္
ငါတုိ႔က တစ္ကယ့္ညီအစ္ကိုေတြပါ။
ျမစ္ဟာ စစ္ကိုလည္း ႀကံဳခဲ့ပါတယ္
ခုေတာ့ ဝါးေဖာင္ေတြစီးတၿငိမ့္ၿငိမ့္ သင္းတပ်ံ႕ပ်ံ႕စီးဆင္းလိုု႔။
ႏွစ္ေပါင္း (၂၆ဝဝ) က ဓမၼနဲ႔
တာဝတိန္သာကို နက္ဝပ္ခ်ိတ္ထားတဲ့
ေရႊအဆင္း ေရႊအခ်င္း ေရႊသတင္းနဲ႔
ေရႊတြင္းႀကီးကၽြံထြက္လာသလို ေရႊျမင္ကြင္းနဲ႔
ေရႊေမာေဓါဘုရားႀကီးက
ခင္းဗ်ားပါလာသမွ် မီးေတြကို ၿငိမ္းေပးလိမ့္မယ္။
အပူလႈိုင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ျဖတ္ျဖတ္ ျပတ္က်မသြားတဲ့ အရိပ္နဲ႔
ခင္ဗ်ားတိတ္ေခြကို စီဒီထဲထည့္သိပ္လို႔
အတိတ္နဲ႔ အနာဂါတ္ၾကားမွာ ေခတ္မီတုန္း ေခတ္ဆန္တန္း ေလသင္ဒုန္းဓါးခ်က္က
ခင္ဗ်ားတစ္ကိုယ္လံုးကို အသစ္ျပန္လုပ္ဖို႔ အသင့္ရွိေနတုန္း
ဖရဲသီးတစ္လံုးလိုခြဲခ် ရဲကနဲ
ေသြးလည္းရမယ္ အေအးလည္းရမယ္ ၃၁လမ္းနဲ႔ ၃၂လမ္းၾကားက လိပ္ျပာကန္။
သူ႔အံသြားေတြ ေရထဲမွာအိပ္ေနတုန္းနဲ႔ သူ႔ႂကြက္သားေတြ ကုန္းေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း။
ဒီၿမိဳ႕ကို
နဝေဒးႀကီးက ကဗ်ာခ်ဳိး စာခ်ဳိးသြားခဲ့တယ္။
ဒီၿမိဳ႕ကို
အီတလီေတြ အဂၤလိပ္ေတြက မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြတင္သြားဘူးၾကတယ္။
ဒီၿမိဳ႕ဟာ
ႏွစ္ ၁၀၀၀ေက်ာ္သြားလမ္းမွာ သြားရာဓါးရာေတြနဲ႔
ရင္ဘတ္မွာ ရာဇဝင္ ေက်ာျပင္မွာ ဂႏၲဝင္နဲ႔
အခန္႔ခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားတဲ့သမိုင္းစာအုပ္ႀကီး။
လာခဲ့ေလ
ခုေနခါၿမိဳ႕ဟာ ကဗ်ာလည္းရြတ္ သီခ်င္းလည္းဆို ပန္ခ်ီလည္းေရး
အိုင္တီေခတ္ တစ္ေခတ္ကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္လို႔။
တိက်တဲ့ဒဏ္ရာေတြအတြက္
ဒီမွာ ပရဟိတသမားေတြနဲ႔ ျပည့္လို႔
လင္းပြင့္တဲ့အနာဂါတ္လူ႔အဖြဲအစည္းတစ္ခုအတြက္
ဒီမွာ ႏိုင္ငံ့အေရး ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ေရြ႕လို႔
ခင္ဗ်ားလာခဲ့ပါ
ခင္ဗ်ားလာတဲ့အခါ
တ႐ုတ္လုပ္ဆုိင္ကယ္ေတြထဲ ဗမာေသြးေဖါက္ထည့္ၿပီး
လီဗာကို တျဗန္းျဗန္းနဲ႔နင္း မသတီစရာ သူရဲေကာင္းဆန္ေနတဲ့ေကာင္ေတြကလြဲရင္
ပဲခူးသားနဲ႔ ႏွစ္တစ္လကၼသား
ဘယ္အသားက ပိုမာေနေသးတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း
ခင္ဗ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း ရွင္းျပ စည္ဘီယာတစ္ခြက္နဲ႔ ရွင္းျပလိုက္ပါ့မယ္။ ။
ခရမ္းၿပာထက္လူ
အစ္ကို
တစ္ေန႔က်ေတာ့
စာသင္ခန္းထဲမွာ ဆရာမက
ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ကို ထခိုင္းၿပီး
ေမးခြန္းတစ္ခုေမးတယ္
“မင္းႀကီးလာရင္ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ”တဲ့
ေက်ာင္းသားေလးက ထရပ္ၿပီး
ဆရာမကို အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
ၿပီးမွ ေလသံတိုးတိုးနဲ႔ ေျဖလိုက္ရဲ့
(နားေထာင္စမ္းပါ)
“ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေျခတစ္ဖက္ဆာေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္”တဲ့
ဆရာမက တအံ့တၾသန႔ဲ
ေက်ာင္းသားေလးကို ၾကည့္ကာ
ဘာျဖစ္လို႔လဲ သားတဲ့ ထပ္ၿပီးေမးလိုက္ေပါ့
ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားေလးက
အရည္လဲ့ေနတဲ့ မ်က္လံုးအစံုကို ပုတ္ခတ္ၿပီး
ဦးေခါင္းကိုငံု႔ကာ
ဆရာမၾကားႏိုင္ရံု တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္
“ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလးက ေျခတစ္ဖက္ မသန္ဘူးဆရာမ” တဲ့။
ေနမ်ိဳး
မုဆိုးမ စစ္တမ္း
စာေရးဆရာမၾကီးဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးဟာ
မုဆိုးမဘ၀နဲ႔ ဆယ္နွစ္ၾကာမွ
ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တယ္။
သတင္းစာဆရာမၾကီးလူထုေဒၚအမာဟာ
မုဆိုးမဘ၀နဲ႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ
ကြယ္လြန္ခဲ့တယ္။
ဂ်က္ကလင္းကေနဒီဟာ
မုဆိုးမဘ၀နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ
သူေဌးၾကီး အိုနာစစ္နဲ႔လက္ထပ္ခဲ့တယ္။
ငါ့မိတ္ေဆြ မုဆိုးမ
ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးမွ
သားေတြနဲ႔ အေမြကိစၥ
တရားတေပါင္ျဖစ္ရတယ္။
အိမ္နားက မုဆိုးမ
သားေလးတကၠသိုလ္ေရာက္မွ
ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳရရွာတယ္။
ငါ့မိန္းမလည္း
မုဆုိးမဘ၀နဲ႔ဆယ္နွစ္ၾကာမွ
ငါနဲ႔ အေၾကာင္းပါခဲ့တယ္။
ငါ့အေမလည္း မုဆိုးမ
ငါ့ေယာကၡမလည္း မုဆိုးမ
ငါ့သူငယ္ခ်င္းအေမလည္း မုဆိုးမ
ၾကည္ေအးလည္း မုဆုိးမ
ကုတ္တေနးလဗ္လည္း မုဆိုးမ
ယိုကိုအိုနီလည္း မုဆိုးမ
ကမာၻေက်ာ္မုဆိုးမ
ပန္းပြင့္လွလွေတြ ပန္လို႔
ေလာကဓံကို အန္တုဆဲ
လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ ၃၀ေက်ာ္က
ငါ့အေဒၚ မုဆိုးမ
ေယာက္်ားဆံုးလို႔မွ ၆လမျပည္႔ေသး
ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ရတယ္
ကေလးေတြ တစ္ျပံဳတစ္မနဲ႔
လိုင္းခန္းက ဆင္းေပးရမွာစိုးလို႔။
လွသန္း
သက္ရွိကဗ်ာ
ေဟာဒီကမၻာႀကီးကုိ
ေဂါက္သီး႐ုိက္သလုိ ႐ုိက္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္
မုိက္႐ူးရဲရဲ႕ အားကစားစိတ္ဓာတ္
ဂလူးကုိ႕စ္နဲ႕ လေရာင္ကုိေရာၿပီး
အေၾကာထဲေဆးထုိးသြင္းခ်င္တယ္
အာဟာရကုိတန္ဖုိးထားသူ
အျပစ္ရွိတဲ့ လူႀကီးေတြက
အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးေတြကုိေမြးၾကတယ္
ခန္႕မွန္းရခက္တဲ့ မ်ဳိးဆက္ေတြ
ကာမဂုဏ္ခံစားသလုိ
ရမၼက္အျပည့္နဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးခ်င္တယ္
မဓာတ္မဲ့တဲ့ညမွာ
စာႂကြင္းစားက်န္အျဖစ္
ဒီေခတ္ႀကီးကုိထားခဲ့ရမွာအားနာတယ္
ကမၻာ့ေျမပုံကုိပုံေသမတြက္နဲ႔
မိန္းမေတြထက္ပုိၿပီးမိန္းမဆန္တဲ့
မိန္းမအတုတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံရသလုိ
အႏုပညာဆုိတာကုိလည္းသေဘာေပါက္ခဲ့ပါၿပီ ။ ။
လွသန္း
ၾကည္ေမာင္သန္းကေလာင္ျဖင့္ေရးခဲ့
ေရသူမႏွင့္ ညစာစားျခင္း
ေမာ့မၾကည့္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္က
ညေနလွလွတစ္ခုမွာ
ေရသူမနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ပါတယ္
ေငြမင္ေရာင္ ေရကူးဝတ္စံုနဲ႕ သူမ
အလွေမြးငါးတစ္ေကာင္လို ေရကန္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ
အရွင္လတ္လတ္ ငါးတစ္ေကာင္မ်ိဳခ်မိသူလို ျဖစ္ေနရ
ဒါကို ရိပ္မိတဲ့ ေရသူမဟာ
ကန္ေပါင္ေပၚတက္လာၿပီး စကားစပါတယ္
"ေရကူးရတဲ့ အရသာကို မႏွစ္သက္ဘူးလား . . . "တဲ့
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာမိတယ္
" ေရကူးရတဲ့ အရသာထက္
ေရကူးေနသူကို ထိုင္ၾကည့္ရတာ ပိုသေဘာက်တယ္ . . . "လို႕
ေရသူမက ဖြဖြေလးရယ္ရင္း
ဆာလမ္ပရုပ္ေအး စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညီွတယ္
ကၽြန္ေတာ ၾကားဖူးနားဝရွိခဲ့တဲ့ ေရသူမေတြဟာ
ဆံပင္ဖားလ်ားနဲ႕တဲ့
အခု ေတြ႕ေနရတဲ့ ေရသူမကေတာ့ ဆံပင္ မရွိဘူး
ေခါင္းတံုးနဲ႕
နားရြက္မွာ အဖိုနဲ႕ အမ လိင္သေကၤတ နားဆြဲနဲ႕
အိုင္ယာလန္က ပန္႕ခ္ေရာ့ခ္အဆိုေတာ္မတစ္ေယာက္နဲ႕ တူေနရဲ႕
ေဒသခံမဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းရင္းနဲ႕
သူမကို ဘယ္ကလာလဲလို႕ စပ္စုလိုက္ေတာ့
သူမက သူ႕ႏိုင္ငံအမည္ကို ေျပာပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္ႏိုင္ငံသားလဲလို႕ ေမးလို႕
ကၽြန္ေတာ့္ ႏိုင္ငံအမည္ကို ေျပာျပေတာ့
(အားမနာပါးမနာ)သူမက တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူးတဲ့
ၿပီးေတာ့ သူတို႕ အေနာက္ကလူေတြဟာ
အေရွ႕ကို သိပ္စိတ္မဝင္စားေၾကာင္း ဖြဲ႕ႏြဲ႕ျပန္ရဲ႕
ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ႏိုင္ငံတည္ေနရာနဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္အမည္ကို ေျပာျပေတာ့
သူမ အံ့အားသင့္သြားပံုက တပ္မက္စရာ
"ငါ့မွာ အေရွ႕ေတြ အေနာက္ေတြ မရွိဘူး
ကမာၻေပၚက လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕
ကမာၻကိစၥေတြကို သိႏိုင္သမွ် သိေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္…"လို႕
ေျပာျပေတာ့ သူမ နည္းနည္းဖ်ားသြားတယ္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ညဟာ ဘြားခနဲ ေပၚလာတယ္
ေရာင္စံုမီးေတြလည္း လင္းလာၿပီ
ကပြဲခန္းမထဲက မရုိးမရြ ဂီတသံဟာ
အျပင္ကို လွ်ံထြက္လာရဲ႕
ေရသူမဟာ စိတ္ဝင္တစားနဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ကို ညစာအတူစားဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္
ျငင္းလိုက္ရရင္ ေကာင္းမလား
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ႏိုင္ငံအမည္ကို မသိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕
ညစာအတူစားဖို႕ သင့္ေလ်ာ္ပါ့မလား
အီလ်ာအာရင္ဘတ္ ေရးခဲ့သလို
လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးက အျခားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို နားလည္ဖို႕ဆိုတာ
သိပ္လြယ္တဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ဘူးေလ
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ေယာက်ၤားပီသသူပါ . . .
ဒီိလုိနဲ႕ ဆီမီးခြက္အလင္းေရာင္ မိွန္ပ်ပ်နဲ႕
"အာဖရိကရဲ႕ ျပင္ပ"ဆိုတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ
သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ သမင္သားနဲ႕ ညစာစားျဖစ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ မွားသလား
ကၽြန္ေတာ့္ႏိုင္ငံအမည္ကို မသိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕
ညစာ အတူစားမိတယ္
ကၽြန္ေတာ္ မွားသလား
ခင္ဗ်ားတို႕လည္း ဝိုင္းစဥ္းစားေပးၾကပါ
ကၽြန္ေတာ္ မွားသလား
ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္လည္း စဥ္းစားေနတုန္း။
လွသန္း
ႀကံမိႀကံရာ ညီမေလး (၁)
ေရွးလူႀကီးေတြရဲ႕ စကား
အခ်ိန္စီးလွခ်ည္ရဲ႕
နက္ရႈိင္းအားေကာင္းလွခ်ည္ရဲ႕
ၾကံမိၾကံရာတဲ႔။
ၾကံမိၾကံရာေန႔ရက္ေတြထဲ
ၾကံမိၾကံရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြထဲမွာပဲ ေတြ႔ခဲ႔သမို႔
ၾကံမိၾကံရာ ညီမေလးလုိ႔ေခၚလုိက္မယ္
ငါ႔ရဲ႕ ၾကံမိၾကံရာညီမေလးေရ….
ၾကံမိၾကံရာ ညီမေလးေရ
ငါေခါင္းေတြ မူးေနၿပီ
အေငြ႔တလူလူထြက္ေနၿပီ
ေခါင္းေတြျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေနၿပီ
ေရပိုက္ေခါင္းကုိ ဖြင့္လုိက္ေတာ႔
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ တစ္စက္တစ္ေလေတာင္က်မလာဘူး
မီးခလုတ္ကုိ ဖြင့္လုိက္ေတာ႔
ေက်နပ္မႈဟာ မွိန္ပ်ပ်ေတာင္ လင္းမလာဘူး
ဘယ္မွာလဲ ဘ၀ကုိေက်နပ္ႏွစ္သိမ္႔မႈ
အင္တာနက္ထဲမွာလား
သႏၱာမင္းဆုိတဲ႔ ဇိမ္ခံအေပ်ာ္စီး သေဘၤာေပၚမွာလား
ေတာင္ေပၚအပန္းေျဖစခန္းက ကာစီႏိုခန္းမထဲမွာလား
ပထမတန္းစား ေရေမႊးပုလင္းလွလွတစ္လုံးထဲမွာလား
မင္းလည္း ဖန္အိုးထဲက အလွေမြးငါးတစ္ေကာင္မဟုတ္ခဲ႔
ငါလည္း ရႊံ႕ႏြံထဲကုိ တုိး၀င္ေနတဲ႔ ငါးရွဥ့္တစ္ေကာင္မဟုတ္ခဲ႔
ငါ႔ရဲ႕ ၾကံမိၾကံရာ ညီမေလးေရ
ငါဟာ အသဲကြဲ ရဲေဘာ္ေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါ
ငါဟာ ၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္ေပၚမွာ
ကုိယ္႔မ်က္ႏွာကုိ ၾကက္ေျခခတ္ခဲ႔သူပါ။
၀ုိင္မျဖစ္တဲ႔ သစ္သီးဟာ
ရွာလကာရည္လည္း ျဖစ္မလာပါဘူး တဲ႔
တရုတ္ျပည္နဲ႔ အေ၀းႀကီးမွာ ေရာက္ေနတဲ႔
တရုတ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာမွာ ဖတ္ရတယ္။
မင္းအတြက္ ေသြးသန္႔ေဆးလုိအပ္သလား
ငါ႔အတြက္ အားျဖည့္ေဆးလုိအပ္သလား
ငါမစဥ္းစားတတ္ေတာ႔ဘူး
ၾကံမိၾကံရာ ညီမေလးေရ
ငါ႔ရဲ႕ ၾကံမိၾကံရာ ညီမေလးေရ
မင္းရဲ႕ မ်က္ခုံးေမြးထူထူကုိ လြမ္းတယ္
ေမြးညင္းနုေလးေတြနဲ႔ လက္ေမာင္းလွလွကုိ လြမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ႔
ကုိယ္ကာယတစ္ခုလုံးကုိ လြမ္းတယ္
ၿပီးေတာ႔ အေရွ႕တီေမာကုိ လြမ္းတယ္
မလကၠာေရလက္ၾကားကုိ လြမ္းတယ္
ဆူမၾတားကၽြန္းေပၚက
ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ႔ ေတာအုပ္ေတြကုိ လြမ္းတယ္
ေက်းငွက္ေတြရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ဂီတသံကုိ
ေလးေလးစားစားနားေထာင္တတ္တဲ႔
မင္းတုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈကုိ လြမ္းတယ္။
လွသန္း
ၾကည္ေမာင္သန္းကေလာင္ျဖင့္ေရးခဲ့
အခ်စ္
အစားအစာမွာ
အဟာရ ရွိတယ္
လိမၼာပါးနပ္မႈ ရွိတယ္
ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ လုပ္အားေတြရွိတယ္။
အ၀တ္အထည္ေတြမွာ
ယဥ္ေက်းမႈ ရွိတယ္
ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈ ရွိတယ္
ေျပာင္းလဲတဲ႔ အဘိဓမၼာ ရွိတယ္။
အိမ္ေတြမွာ
တည္ၿငိမ္တဲ႔ အလင္း ရွိတယ္
သန္႔ရွင္းတဲ႔ ဂီတ ရွိတယ္
ေသျခင္းတရားလည္း ရွိတယ္။
သူမမွာ
နာရီတစ္လုံး ရွိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္႔မွာ
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ ရွိတယ္။
သူမနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ၾကားထဲမွာ
အသက္ရွဴၾကပ္ေနတဲ႔ ကမၻာႀကီးရွိတယ္။ ။
လွသန္း
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံအဓိပၸာယ္
သစ္ပင္ေတြၿငိမ္သက္
ေလကလဲၿငိမ္သက္
ငါ့မွာသာငွက္တစ္ေကာင္လုိဂနာမၿငိမ္
စာကေလးေတြရဲ႕ ခြန္းတုံ႕သံကုိၾကားမွ
အတၱဘ၀မွန္ကုိ ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္မိရဲ႕
ငယ္ငယ္တုန္းကမွားခဲ့တယ္
ႀကီးလာေတာ့လြဲခဲ့တယ္
ေသကာနီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
၀ိမုတၱိေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္းဖုိ႕
အေတာင္အလက္ကမစုံ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိယုံခဲ့တယ္
ဒုကၡသစၥာကုိယုံခဲ့တယ္
ေငြကုိေတာ့ မယုံတစ္၀က္ယုံတစ္၀က္
သံသရာက ညႇီေစာ္နံေနၿပီ
အဲဒီပန္းပုကုိ ဘယ္ဟင္းလင္းျပင္မွာထားမလဲ
ပန္းပုမွာကုိက ဟင္းလင္းျပင္ရွိၿပီးသားပါ
႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
ဒါေပမဲ့ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕မရဘူး
ငါ့ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကုိ သတ္မွတ္ဖုိ႕
ႏုိင္ငံသားကဒ္ျပားတစ္ခုပဲရွိတယ္
ခုခ်ိန္ထိ မိသားစုသန္းေခါင္းစာရင္းထဲက
႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသး
ငါ့ရဲ႕ ေရြ႕ေျပာင္းပုံစံ
ဘယ္ေန႕မ်ားဘယ္သူ႕ထံေရာက္မွာလဲ
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
ဖိနပ္တစ္ရံေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
တစ္ေန႕ထမင္းႏွစ္နပ္စားသလုိ
တစ္ေန႕ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ဖတ္လုိ႕ မလုိအပ္ဘူးလား
ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးအေၾကာေပးထားလုိက္ခ်င္တယ္
သတင္းနဲ႕နည္းပညာ ေခတ္ႀကီးၿပီးရင္
ကဗ်ာေခတ္ႀကီး မလာဘူးလုိ႕ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ။ ။
လွသန္း
ၾကည္ေမာင္သန္းကေလာင္ျဖင့္ေရးခဲ့
ဒီႏွစ္အတြက္ သံေဝဂ
ဒီႏွစ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ အသက္တစ္ႏွစ္ပုိႀကီးခဲ့
ခႏၶာကုိယ္မွာ အေလးခ်ိန္တုိးခဲ့
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ရာ အထီးက်န္မႈထဲမွာ
စီးကရက္လည္းျဖတ္ႏုိင္ခဲ့။
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို
ဘာလို႔ မလုပ္ေသးတာလဲ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို
ဘာလို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေနၾကတာလဲ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
မာန္မာနေတြရွိေနလို႔လား
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ငဲ့ကြက္စရာေတြရွိေနလို႔လား
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
နစ္နာစရာေတြ မရွိဘူးလို႔ထင္ပါတယ္
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုးေကာင္းမယ့္ ကိစၥပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုးေကာင္းမယ့္ ကိစၥပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အားလံုး၀မ္းသာၾကမွာပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
လက္ခုပ္ဆိုတာ တစ္ဘက္တည္း တီးလို႔မရဘူးေလ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရမွာပါ့
ုျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
ေနာက္မက်ေသးပါဘူး
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
အခ်ိန္ရွိပါေသးတယ္
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
စိတ္ရွည္ေပးၾကပါ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ
နတ္လူသာဓုေခၚမွာပါ။
လွသန္း
က်ားနာတစ္ေကာင္ရဲ႕အတၳဳပၸတၱိ
ကုိယ့္က်န္းမာေရး ကုိယ္မယုံရတဲ့ဘ၀မွာ
ေနာက္ထပ္ ဘာကုိ ယုံရဦးမွာလဲ။
စာလုံးေတြကုိ စုပ္ယူရင္း
လူျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရ
ပီပီသသေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ၀တၱရားေတြ ထူထပ္ဖိစီး
ၾကာလာေတာ့ ၀ဋ္ေႂကြးေတြျဖစ္
ေဟာဒီနာက်ည္းဖြယ္ႏွစ္ေတြအတြင္း
ျငင္းဆန္ခဲ့ရတာ ခပ္မ်ားမ်ား
လက္ခံႏုိင္စရာ နည္းပါးလြန္းတယ္။
တခ်ဳိ႕လူေတြအတြက္ လိုအပ္ခ်င္ လုိအပ္လိမ့္မယ္
လက္၀တ္ရတနာ
ဒါမွမဟုတ္ အားျဖည့္အခ်ိဳရည္
ဒါမွမဟုတ္ ယာဥ္ေမာင္းလုိင္းစင္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနတာ မ်က္ရည္
ကုိယ့္မ်က္ရည္ ကုိယ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာ
ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာၿပီ။
ရန္ကုန္ရဲ႕ ေျမေအာက္ေလာကမွာ က်င္လည္ခဲ့သူတစ္ေယာက္
အေရွ႕ေတာင္အာရွက ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ
ခႏၶာကုိယ္သာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံႏုိင္ခဲ့။
သက္တမ္းေတြကုိ ဘာနဲ႕တုိင္းတာၾကမလဲ
ပတ္သတ္ဖူးခဲ့တဲ့ မိန္းမေတြနဲ႕လား
ရွာေဖြခဲ့သမွ် ေငြစကၠဴေတြနဲ႕လား
သတင္းစာေတြနဲ႕ပဲလား။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း
ကုိယ့္နာမည္ေရွ႕မွာ ဘာမွ မရွိ
ကုိယ့္နာမည္ေနာက္မွာလည္း ဘာမွ မရွိ
ပကတိ အထီးက်န္မႈမွာ
ေလသံကုိ ေလွ်ာ့ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။
ညက
စပါတာကတ္ကုိ ျပန္ဖတ္တယ္
သီခ်င္းေတြကုိ တ၀တၿပဲ ထုိင္ေသာက္တယ္
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သစၥာေဖာက္ဖုိ႕ ႀကိဳစားၾကည့္တယ္
(ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး)။
ခုေတာ့
ဆုိင္းဘုတ္ေတြၾကားမွာ
မင္းေရာ ငါပါ အသက္႐ႈမွားခဲ့ၾကၿပီ
လွသန္း
၁၉၉၇
ၾကည္ေမာင္သန္းကေလာင္ျဖင့္ေရးခဲ့
အယူသည္းျခင္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
မယူပါရေစနဲ႕
သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြ
မယူပါရေစနဲ႕
မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္နဲ႕ သူမ်ားမသဒၶါေရစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
လူရာ၀င္႐ုံသက္သက္ အ၀တ္အစားေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
ေနျမင္ညေပ်ာက္ ေငြစကၠဴေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အ႐ူးပါးေတြရဲ႕ သင္ခန္းစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
လူနာခုတင္ေပၚက သံေယာဇဥ္ေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
က်န္စာသင့္ေနတဲ့ အေဆာက္အဦးကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္ရဲ႕ က႐ုဏာသန္႕သန္႕ကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မ်က္ျဖဴဆုိက္ေနတဲ့ အစီရင္ခံစာကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အပူတျပင္း ၀န္ေဆာင္မႈေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
ရန္သူက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ ႏွစ္သိမ့္ဆုေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
အလွဴခံထားတဲ့ အေသြးအသားေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
သက္တမ္းမဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကုိ
မယူပါရေစနဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္လုိက္ရဲ႕
မယူပါရေစနဲ႕
ဒီဘ၀အတြက္ ေနာက္က်ေနတဲ့လူပါ
မယူပါရေစနဲ႕
ေနာက္ဘ၀အတြက္ေစာပါေသးတယ္
မယူပါရေစနဲ႕။
လွသန္း
ၾကည္ေမာင္သန္းကေလာင္ျဖင့္ေရးခဲ့
အေနအထိုင္မတတ္မွဳမ်ား
ၾကယ္ေတြမရိုးမရြ
ေကာင္းကင္ က်ိဳးက်ေတာ့မယ္
ေျမၾကီးကိုေရႊ႕ထားရရင္ ေကာင္းမလား။
လမ္းဆိုးလို႔ ယာဥ္ပ်က္တာ
ဘယ္သူ႕ကို စြဲခ်က္တင္ရမလဲ။ ။
မ်ိဳးဆက္တစ္ခုလံုး ခ်ေကၽြးခဲ႔တာေတာင္
ေရွ႕ေရးက မေကာင္းႏိုင္ေသးဘူး။
မာယာမ်ားတဲ႔ မ်က္ခင္းျပင္မွာ
က်င္းစိမ္ဖို႔ၾကိဳးစားသူ ေဂါက္ရိုက္သမား။
ဒါကိုအျပစ္လို႔ေခၚရင္
အျပစ္တင္ခံပါ့မယ္။
က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ်မွာ ထူးခၽြန္ဖုိ႕ပဲလိုတယ္။
လွသန္း
လူသားဆန္ခ်င္တာတရားတယ္
ၿမစ္တစ္စင္းနဲ႕အတူပူးခ်ည္
စြန္႔စြန္႔စားစားစီးဆင္းခဲ့တယ္
တစ္ခါမွမၿမင္ဘူးတဲ့ေန႔ေတြကိုၿမင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ။
ေၿမပံုမွာမပါတဲ့ကၽြန္းေတြ
ပင္လယ္ထဲမွာအမ်ားၾကီး႐ွိတယ္
ေရထဲကငါးကို
ေလထဲမွာပ်ံေနတဲ့သိမ္းငွက္ကဖမ္းယူစားတယ္
ဒါသဘာ၀ပဲလား
နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းတိုး၀င္သြားရင္
ဘာေတြၿမင္ရဦးမလဲ
ကမၻာေပၚမွာ
မနက္ၿဖန္ကိုၿမင္ရတဲ့ေနရာေတြလည္း႐ွိ
မနက္ၿဖန္ကိုမၿမင္ရတဲ့ေနရာေတြလည္း႐ွိ
ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကို
ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိဖို႔အေရးၾကီးရဲ႕
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေၿပာတာသတိရမိတယ္
အခန္းတစ္ခန္းလိုခ်င္တယ္တဲ့
ေအးေအးေဆးေဆးဘုရား႐ွိခိုးဖို႔
အမူးလြန္တဲ့အခါထိုးအန္ဖို႔
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကိုဧည့္ခံဖို႔တဲ့
အိုး…လူသားဆန္လွခ်ည္လား
ကၽြန္ေတာ္ကေရာဘာထူးလို႔လဲ
အာဇာနည္ေတြကိုေလးစားမယ္
ကိုယ္ဟန္ၿပမယ္ေတြကိုၿပစ္မွားမယ္
ထမင္း၀၀စားခ်င္တယ္
ဒါလည္းလူသားဆန္ၿခင္းတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ႏိုင္ရဲ႕
ဒါေပမယ့္ေရွ႕မွာ
ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ေၿခာက္သန္းေက်ာ္ေသခဲ့ၿပီးၿပီ
ကေမၻာဒီယားၿပည္သူတစ္သန္းေက်ာ္ေသခဲ့ၿပီးပါၿပီ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကိုေလွ်ာဖြပ္ဖို႔
လြတ္လပ္မႈ႐ွိမွၿဖစ္မယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာလုပ္ၾကံခံလိုက္ရတယ္
အနာဂါတ္ကေတာ့အသက္ငင္ေနဆဲ
မၾကာခင္႐ွင္ၿပန္ထေၿမာက္ေလမလား
စိတ္ဓါတ္က်စရာအေၾကာင္းမ႐ွိ
ေနာင္တရစရာအေၾကာင္းမ႐ွိ
ေဟာဒီ့ညတစ္ညရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ဟာ
“မ” ဓါတ္ၿဖစ္ေနတာေသခ်ာခဲ့ၿပီပဲ။
လွသန္း
အရူးမွာ လိုင္စင္ရွိတယ္ ◄ ကိုေရြး ►
ၿခံဳထည္ႀကီးထဲက ရုန္းထြက္လို႕မရေတာ့ဘူး
ကပ္ေၾကးသံတစ္ခ်ပ္ခ်ပ္က နားယားတယ္
ငါ့ေခါင္းကိုၾကည့္ေနတဲ့ မွန္ထဲက မ်က္လုံးဟာအသည္းယားစရာ
မွန္အျပင္က ငါ့ေခါင္းကိုစမ္းၾကည့္မိတယ္၊ရွိေသးတယ္
သံသရာဟာ ေဘာလုံးပဲြမွာ သူကိုယ္တုိင္၀င္ကန္ခဲ့သလိုမ်ဳိးေျပာတယ္
ဒိုေလး၊ဘက္ခမ္း၊ဘန္ပါစီ၊မက္စီ၊ကာကာ
ငါ့ေရွ႕ေရာက္သလိုပဲ
ငါေတြ႕ေနရတဲ့ မွန္ထဲက ဂ်ာနယ္အပုံဟာ ထခုန္ေနေတာ့တာပဲ
ဘရိတ္ ခဏခဏအုပ္တယ္
အဆုိေတာ္ဟာ သီခ်င္းဆုိရင္း စာသားေမ့သြားဟန္ရပ္တန္႕
စဆုိတဲ့ စာသားက တီလုံးေရွ႕က ေျပးထြက္လာ
သရဲနဲ႔ ရုတ္တရက္ေတြ႕လုိက္ရသလိုမ်ဳးိ
သရဲဆုိလို႕ ညက သူၾကည့္ခဲ့တဲ့ သရဲကားအေၾကာင္း
စိတၱဇလူသတ္သမားဟာ ၾကည့္သူကိုေတာင္ စိတၱဇျဖစ္လာေစတယ္ဆုိပဲ
ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕မွာ စိတၱဇလူသတ္သမားဟာ ဆံသဆရာဆိုလား
ဆံသဆရာဟာ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕မွာ စိတၱဇလူသတ္သမားဆုိလား
သူကိုယ္တုိင္က ဆံသဆရာလား၊စိတၱဇေ၀ဒနာသည္လား
သူ႕ အမူအယာေတြ၊ေလယူေလသိမ္းေတြ ခဲြျခားရခက္လာ
ဘုရား ဘုရား ငါ ထေျပးရမလား
တစ္ျခမ္းေျပာင္၊တစ္ျခမ္းေမွာင္ေနတဲ့ ငါ့ဦးေခါင္းနဲ႔ျဖစ္ပါမလား
တကယ့္ေတာ့ဗ်ာ နံရံမွာခ်ိပ္ထားတဲ့ က်ားေခါင္းေနရာမွာ ခင္ဗ်ားဆံပင္ပုံမ်ဳိးနဲ႔ လူဦးေခါင္းတစ္ခု ခ်ိပ္ထားရမွာ
ဒါမွ ဆုိင္ရဲ႕ ေၾကာ္ျငာဟာ ေပၚလြင္မွာမဟုတ္လား လူေတြစိတ္၀င္စားမွာ မဟုတ္လား
ဘုရား ဘုရား ဒီလူအတည္ေျပာေနတာမ်ားလား
သူ႕ေျခေထာက္ကို ပြတ္သပ္ေနတဲ့ေၾကာင္ကေလးကို ကန္ထုတ္လိုက္ပုံ
ေၾကာင္ကေလး ေဘာလုံးတစ္လုံးကို လြင့္သြားပုံ
နံရံနဲ႔ထိပုံ၊ျပဳတ္က်လာပုံ၊ေၾကာင့္ကေလးညည္းညဴေနပုံဟာ
တစ္စကၠန္႕ အတြင္း အျဖစ္အပ်က္ သူ႕မ်က္ႏွာဟာ သူဘာမွမလုပ္လိုက္သလုိမ်ဳိး ေအးစက္
ဓားအိမ္ထဲ ဘလိတ္ဓားအသစ္ထည့္ေနပုံက
ေအးေဆးတိက်၊ျမန္ဆန္လြန္းတယ္
သူမ်က္ႏွာေရွ႕ တ၀ီ၀ီပ်ံသန္းေနတဲ့ ယင္ေကာင္ကို၀ုိင္းခ်လိုက္ပုံဟာ
ငါ့ ပါးစပ္ကို အေဟာင္းသားပြင့္သြားေစတယ္
ငါ့ ၀တ္ရုံအျဖဴေပၚ ျပဳတ္က်လာတဲ့ ယင္ေကာင္တစ္၀ုိင္းဟာ
ငါ့ ဆံပင္နဲ႔ေရာေထြးလို႕ ေတာင္ပံတစ္ဖက္ ခတ္ေနတုန္းပဲ
ငါ့ ဂုတ္ေပၚမွာ ဆံပင္မရွိေတာ့ဘူး
ငါ မ်က္ေတာင္မခတ္ရဲဘူး မ်က္ေတာင္ေတြျပတ္က်မွာစိုးလို႕
ငါ မ်က္စိမမွိတ္ရဲဘူး ျမင္ကြင္းေတြျပဳတ္က်မွာစိုးလို႕
ထြက္ေျပးတဲ့ ငါ့စိတ္ဟာ ငါ့ခႏၶာထဲကထြက္မရဘူး
တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ေနဆဲ ယင္းေကာင္တစ္ပိုင္းကို ေကာက္ယူၿပီး
သူ႕လက္နဲ႔ေခ်မြလိုက္တယ္ ေအးေဆးပဲ
သူ႕အျပံဳးဟာ ပန္းပြင့္သလို အေႏွးပြင့္လို႕
တရုတ္သိုင္းကားထဲက သူရဲေကာင္းလိုလို
စိတၱဇလူသတ္သမားလိုလို မ်က္လုံးဟာ ေအးစက္ မာေၾကာ ေတာက္ပ
ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့လို႕ မွန္ထဲက ငါ့မ်က္လုံးကို သူ႕မ်က္လုံးနဲ႔ထုိးစိုက္ထားတယ္
သူ႕လက္ဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္လုိ႕
က်ဳပ္မွာ လုိင္စင္ရွိတယ္လို႕ေျပာတယ္။
ကိုေရြး
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ တစ္ျခမ္းေတာ့ရွိတယ္ တစ္စိတ္ေတာ့ရွိတယ္ ◄ ကိုေရြး ►
ခ်စ္စိတ္သန္းေနေတာ့
စစ္ရိပ္စစ္ေငြ႕ဟာ တိမ္ရိပ္တိမ္ေငြ႕လိုသမ္းေနတာေပါ့
ေရတိုစီမံကိန္းနဲ႔ ေရရွည္စီမံကိန္းနဲ႔ အဏုျမဴထိပ္ဖူးနဲ႔ ဇီဝမာယာနဲ႔
စကတ္ဒံုးက်ည္နဲ႔ စကတ္အတိုနဲ႔ စကတ္အရွည္နဲ႔ စကတ္အကြဲနဲ႔
ဆံပင္အတိုနဲ႔ ဆံပင္အရွည္နဲ႔ ဆံပင္ေရာင္စံုနဲ႔ ဆံပင္အေကာက္နဲ႔ ဆံပင္အေျဖာင့္နဲ႔
အၿပံဳးလည္ဟိုက္နဲ႔ အၾကည့္ေနာက္ကြဲနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားႏႈတ္ခမ္းနဲ႔
ေန႔စဥ္သံုးစကားလံုးနဲ႔ ညစဥ္သံုးျပက္လံုးနဲ႔
မွ်ားေခၚခဲ့ ေခ်ာ့ေခၚခဲ့ စစ္ျမွဴခဲ့ စစ္ခင္းခဲ့
ငါဟာ တည္ၾကက္ေလးပါ မအူမလည္ေလးပါ မထင္မရွားေလးပါ
မရူးမေကာင္းေလးပါ မေသမရွင္ေလးပါ
မင္းအခင္းအက်င္းထဲမွာ သာယာေနသူပါ မင္းပါးခ်ိဳင့္ေလးထဲက
မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သူပါ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ မိုက္မဲသူပါ
ငါ ဆီနဲ႔ က်ည္ ျဖည့္ေနခ်ိန္မွာ မင္းအလစ္ဝင္တိုက္ခဲ့တာ
ငါဟာ ပုလဲဆိပ္ကမ္းပါအခ်စ္ရယ္
ငါဟာ ကမာၻ႕ကုန္သြယ္ေရးအေဆာက္အအံုပါ အခ်စ္ရယ္
ငါဟာ ေနာ္မန္ဒီကမ္းေျခပါအခ်စ္ရယ္
မွားယြင္းေသာ မွတ္တမ္းေပၚက ထင္ရွားေသာၾကယ္တစ္ပြင့္ေရွ႕မွာ
ငါ ဒူးေထာက္မိပါတယ္။
ရင္ေျမကတုတ္ဟာ ပြင့္လို႔လန္လို႔
သက္စြန္႔ဆံဖ်ားခ်စ္မိတယ္
အေသအေက်ခ်စ္မိတယ္။ ။
ကိုေရြး
ပလိန္းကိတ္ရဲ ့အရသာ ◄ ခင္ေဇာ္ျမင့္ ►
ကိုယ္ႏွင့္ေ၀းေသာေနေရာင္ျခည္ကို
ပူတယ္ေအးတယ္မေျပာလိုေတာ့..။
ကိုယ့္ႏွလုံးသားက
ကမၻာႏွင့္အမွ်ပြင့္ေသာပန္းရနံ ့တို ့စဲြတယ္
ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိမလဲ ။
ဒီေန ့တနဂၤေႏြ
ေရေႏြးအိုးတစ္လုံးတည္မယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတြးမယ္
ထမင္းလည္းတစ္ခါပဲစားမယ္
ဒီထက္ေခၽြတာလို ့လည္းမရ
ဒီထက္အက်ယ္ခ်ဲ႕လို ့လည္းမရ ။
အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာ
ကိုယ့္သိမ္ငယ္မႈ
ကိုယ္ၾကံဳရေသာမ်က္လုံးမ်ားနဲ ့
ကိုယ့္ဘ၀ဇာတ္ ။
ေရခ်ဳိးခါနီး
ကိုယ့္တစ္ကိုယ္လုံးကိုယ္အႏုစိတ္ျပန္ၾကည့္
ဘာေဆးမင္ေၾကာင္မွမရွိ ။ ။
ခင္ေဇာ္ျမင့္
ကဗ်ာဆရာ ◄ ေမာင္သိန္းေဇာ္ ►
မိုးထဲေလထဲ
ကိုယ့္အသက္ကို ေပြ႔ၿပီး
ကဗ်ာေရးသူ
ေဆြးေျမ႕ဖြယ္ နွင္းျမဴေတြနဲ႔လံုးေထြးလို႔ ။
ဘဝ၌ ရြတ္ဆိုခဲ့သမွ် မေမ့နိုင္
ဘဝ၌ မရြတ္ဆိုခဲ့ေပမဲ့ ၾကားနိုင္ ။
ေသျခင္းတရားဆိုတာ
ခဲရာခဲဆစ္ မဟုတ္ဘူး
ကိုယ့္ဘက္က လိုက္ေလ်ာနိုင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္ ။
ေမာင္သိန္းေဇာ္
ကြ်န္မ သမၼတႀကီးျဖစ္ခ်င္တယ္ (၂)
ကြ်န္မရဲ႕ကုိယ္ပုိင္ဘ၀ဆုိတာက
စက္ဘီးကေလးတစ္စီး မိသားစုတစ္စု မ်ိဳးခ်စ္စိတ္တစ္ခု။
ဧည့္ခန္းေဆာင္ ယဥ္ေက်းမႈထက္
မီးဖုိေဆာင္တစ္ခုရဲ႕ခန္းနားႀကီးက်ယ္မႈကုိ ကြ်န္မပုိသိတယ္
ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ အဲ့ဒီကကုန္းထ ဧည့္ခန္းေဆာင္ကုိျဖတ္ လမ္းမေပၚဆင္းလာျခင္းပဲ။
ကြ်န္မကုိင္လုိက္လုိ႔
ေလးကုိင္းက သက္တံ့ႀကီးျဖစ္သြားရင္ ကြ်န္မ ေပ်ာ္တာေပါ့။
တစ္သက္မွာတစ္ခါျဖစ္တဲ့ ဆာမူရုိင္းသူရဲေကာင္းေတြလုိ
တစ္ႏွစ္မွာတစ္ခါပြင့္တဲ့ ဆာကူရာပန္းေလးေတြကုိ ကြ်န္မ ခ်စ္တယ္။
သစၥာရိွဖုိ႔၀န္ေလးေနတဲ့ ပိေတာက္ေတြ
ကြ်န္မအိမ္ထဲ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ လာပြင့္ေနတာကုိ ကြ်န္မခ်စ္တယ္။
ကြ်န္မ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့အိမ္ေမြးတိရိစာၦန္ေလးတစ္ေကာင္ေလာက္မွ သဒၵါမွန္ေအာင္မခ်စ္တတ္တဲ့လူေတြကုိေတာ့ ကြ်န္မမွာမုန္းပုိင္ခြင့္ရိွတာေပါ့
ဒါ ကြ်န္မရဲ႕ဒီမုိကေရစီပဲေလ။
ရွင္တုိ႔ သိပ္အံ့ၾသသြားႏုိင္တယ္ ကြ်န္မ မာရီက်ဴရီ ကုိႀကိဳက္တယ္
သူက ဇြဲရိွတယ္ ထက္ျမက္တယ္ ေတာ္တယ္ အနစ္နာခံတယ္ ၿပီးေတာ့ အဆင္းရဲခံႏုိင္တယ္
လူးေနလိမ့္ေနတဲ့ကမၻာႀကီးလြင့္မသြားေအာင္ သိပၸံပညာမွာ အသက္စြန္႔တယ္။
ဓါးသြားလုိလက္ပေနမယ့္ ဥာဏ္ပညာေပၚက ပ်ားရည္ကုိလွ်ာနဲလ်က္ရမယ္ဆုိလည္း
ဆင္ျခင္တုံတရားအတြက္ လွ်ာျပတ္သြားပါေစ ကြ်န္မလ်က္မယ္
ေခါင္းမျပတ္သြားဖုိ႔အေရးႀကီးတယ္မဟုတ္လား။
ယူခ်င္ရင္
ယူလုိက္ပါ
ခု ကြ်န္မေရာက္ေနတဲ့ေနရာအထိ။
ေသြးတစ္စက္ျပဳတ္က်လာတုိင္း လက္ခုပ္ထတီးတတ္တဲ့
ဒီစစ္ပြဲေတြအလယ္မွာ။
ေခြ်းအစက္စက္နဲ႔သံသရာအဆက္ဆက္ ဖေလာ္ရင့္ႏုိက္တင္ေဂးလ္လုိလည္းကြ်န္မသြားခ်င္
ကြ်န္မဟာ ေဒါက္တာေနာ္မန္ဗက္သြန္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့။
ညည္းသံတစ္ခ်က္ၾကားတုိင္း
လူနာကုတင္တစ္လုံးလုိ လန္႔လန္႔ေအာ္တတ္တဲ့ ကုတင္တစ္လုံးဟာ ကြ်န္မပါ။
ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိရွာတာ နာက်င္မႈကုိေဖ်ာက္တာ အာဏာရွင္ဆုိတာေတြကုိ အစေသေအာင္ အဆုံးသတ္တာ။
၀ုန္းဒုိင္းႀကဲေနတဲ့ မုိးရာသီတစ္ခုရဲ႕
ခုိလႈံစရာမရိွတဲ့တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ကနာက်င္မႈတစ္ခုကုိ
ကြ်န္မရင္ေငြ႔ေတြနဲ႔ေႏြးေထြးေပးလုိက္ခ်င္သလုိ
အျမင့္ပ်ံငွက္တစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း
ကြ်န္မအေတာင္ပံေတြနဲ႔ ကမၻာႀကီးကုိအရိပ္ထုိး မုိးေပးခဲ့ခ်င္တယ္။
အုိ ဥေရာပ
ရွင္တုိ႔စားေနသလုိ ကြ်န္မကေလးေတြကုိ စားေစခ်င္တယ္
အုိအေမရိက
ရွင္တုိ႔၀တ္ထားသလုိ ကြ်န္မကေလးေတြကုိ ၀တ္ေစခ်င္တယ္။
အုိ အာရွတုိက္ႀကီး
ရွင္တုိ႔ ပြဲလန္းသဘင္ေတြသြားသလုိ ကြ်န္မကေလးေတြကုိ သြားေစခ်င္ၿပီး
ကြ်န္မကေလးေတြကုိ
ရွင္တုိ႔ကစားစရာေတြနဲ႔စားစရာေတြကုိ၀ယ္ေပး/ေကြ်း ေပ်ာ္ေမြ႕ေပးလုိက္ခ်င္တယ္။
ဒီေလာကႀကီးရဲ႕
ခဏတစ္ျဖဳတ္ကမၻာႀကီးမွာ ေမာင္းျဖဳတ္ခံေနရတဲ့ ကြ်န္မကေလးေတြဟာ
ဆဲလ္မြန္ငါးေတြလုိ ဆန္တက္ေနရတယ္။
ကြ်န္မ မိသားစုဟာ ခုမွ ဂူထဲကကြ်ံထြက္လာသလုိ
သစ္ကုိင္းေျခာက္ေလးေတြပြတ္တုိက္ ေဆာင္းကုိအန္တုေနရတယ္။
ကြ်န္မ ေတာ္၀င္နန္းေတာ္ႀကီးထဲမွာထုိင္ေနၿပီး
အေရွ႕ဘက္က ေနလုံးႀကီးကုိ အမိန္႔ေပးမေနခ်င္ပါဘူး။
ဂုိးတုိင္ေဘးနားမွာ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ကေလးထုိင္ၿပီး
ကုိယ့္အသင္းကုိယ္ အင္တုိက္အားတုိက္အားေပးမယ့္ ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္လုိ
ကြ်ံလာတဲ့ေဘာလုံးတုိင္းကုိ မႈတ္ထုတ္ေပးေနခ်င္တယ္။
ေရာမေခတ္ ကြ်န္ေတြလုိ
ေက်ာက္တုံးေတြကုိ ေတာင္ကုန္းေတြေပၚတြန္းတင္ခုိင္းၿပီး
အဆင္းဘီးတပ္ျပန္လြတ္ေပးလုိက္ျခင္းခံရတဲ့ ဒီလူအုပ္ႀကီးအတြက္
ကြ်န္မ ေခြ်းနည္းစာေလးကုိခ်ေကြ်းခဲ့ခ်င္တယ္။
ေမာတာေပါ့ရွင္
ကြ်န္မက ၁၈ ႏွစ္သမီးမွ မဟုတ္ပဲ
လွ်ိဳ႕၀ွက္လက္နက္ပုန္းေတြနဲ႔ လုံး၀န္းေနတဲ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ကြ်န္မေမာတာေပါ့။
ကတုတ္က်င္းေတြ ခံတပ္ေတြ သံခ်ပ္ကာကားႀကီးေတြအတြက္ေတာ့
ကြ်န္မမွာရိွတာက လူထုႀကီးရယ္ကြ်န္မကုိယ္ပုိင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္၊ ဒါပါပဲ။
ဒီႏြံဟာ လႈပ္ရင္ျမဳပ္မယ္ဆုိတာ ကြ်န္မသိတာေပါ့
ဒီျမားဟာ စူး၀င္ရင္ႏႈတ္ရခက္မယ္ဆုိတာလည္း ကြ်န္မသိတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ရခဲ့ၿပီ
ဒီမျပတ္သားေ၀၀ါးလွတဲ့ ဒီ၀ုိးတ၀ါးကမၻာႀကီးရဲ႕ ဒီျမဴလုိ ႏွင္းလုိအခုိးအေငြ႕ေတြဟာ
ကြ်န္မ မသိေအာင္ခုိးေသာက္ေနတဲ့ ကြ်န္မသားေလးရဲ႕ေဆးလိပ္မီးခုိးေတြျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း
ဒါကုိကြ်န္မ ေက်နပ္ခဲ့ၿပီ
မိသားစုဆုိတာ ကြ်န္မမိထားတဲ့ ကမၻာႀကီးပဲ ၊ ဒါေၾကာင့္
ကမၻာႀကီးကုိ ေဘးရန္ကာဆီး အႏၱရယ္မီးတြင္းထဲကဆြဲႏႈတ္ခ်င္လုိ႔
ကြ်န္မ သမၼတႀကီးျဖစ္ခ်င္ရတာပဲ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
( ၁ ၊ ၁ ၊ ၁၄ )
ေအာင္ျမင္ ဆန္းျပား ကမၻာႀကီးနဲ႔ စုလ်ားရစ္ပတ္ စီးဆင္းေနေသာ ၾကည္လင္တဲ့ေရ
ဒီတုိင္ကပ္နာရီႀကီးရဲ႕ေအာ္သံက
ဘုရားနဲ႔ဆူးၿခံဳပုတ္ မွား မရွင္းပစ္ဖုိ႔လုိတယ္တဲ့။
ခင္ဗ်ားလာရင္ ကြ်န္ေတာ္ထၿပီးမတ္တပ္မရပ္ေပးႏုိင္ေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္မတ္တပ္ထရပ္ရင္ သူမေရာက္ေနၿပီဆုိတာ ေသခ်ာၿပီ။
သူေတာ္စင္တစ္ပါး မဟုတ္ေပမယ့္
သူမဟာ ေတာ္ေတာ္စင္ၾကယ္မွန္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သိၾကတယ္။
သူမကုိၾကည့္ရတာ
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေလဘာတီလြတ္လပ္ေရး အရုပ္ႀကီးတစ္ရုပ္ ရပ္ေနသလုိ
သူမကုိၾကည့္ရတာ
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ မဟတၱမဂႏၶီႀကီးနဲ႔ နယ္လ္ဆင္မန္ဒဲလားအၾကားေရာက္ေနသလုိ။
အနာဂတ္ကုိသြားဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဗုဒၶ ရိွတယ္။
အတိတ္ကုိျပန္လည္စဥ္းစားဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရိွတယ္။
ပစၥဳပၸန္ တည့္တည့္ရပ္ေနႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ေတာ့ သူမ ရိွခဲ့တယ္ေပါ့။
ကုိယ့္လူေရ
ေခတ္ကာလ သားသမီးမ်ားရဲ႕ဘ၀အေရးဘ၀တာ ညေရးညတာအတြက္ဆုိ
သူမဟာ ၾကယ္သီးေလးတစ္လုံးျဖစ္ရင္ေတာင္
ရင္၀တည့္တည့္ေျပး၀င္လာေနတဲ့ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္ကုိ သူ႔အသက္နဲ႔လဲ
ကာကြယ္ေပးသြားလိမ့္မယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ယုံၾကည္ထင္ျမင္ေနမိခဲ့ေလေပါ့။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
၂၀၁၃ ၊ ဒီဇင္ဘာ
ေအာ္တာေနးတစ္ဗ္ ႏုိင္ငံေတာ္
ေတာ္လွန္ေရးကုိ စေကာထဲထည့္ၿပီး
ေစာက္မနက္မခ်င္း ေလွာင္ေျပာင္၊ ႏုိင္ငံေရးကုိလွ်ာေပၚတင္ၿပီး
ဆီးစပ္အထိ မေရာက္မခ်င္းလႈပ္ခ်၊ ဟာသလုပ္
အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးေတြ အဲ့ဒီ အရင္းေကာက္ေကာက္ႀကီးေတြ
ေျမႀကီးနဲ႔ျမစ္ႀကီးကုိျပစ္ထားၿပီး လင္ငယ္ေနာက္လုိက္ တုိက္ေဆာက္/သုိက္ေစာင့္ ၊ လုိင္းေပ်ာက္
အရင္းအႏွီးနည္းလြန္းတဲ့တာတုိအေျပးသမားေတြ လမ္းထြင္ တန္း၀င္ ပန္း၀င္ဖုိ႔ႀကိဳးစား
အရင္ဘ၀ကလည္း အရာရိွျဖစ္ဖူးေတာ့ ဒီအရသာကုိ ဒီအရွိဳးရာေတြနဲ႔မလဲႏုိင္ဘူး။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာေလ
ဖဲလိမ္ရုိက္ၿပီး ဖင္လိမ္ကခ်င္ေသး
ၿပီးမွ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ အမဲရုိးနံ႔ကုိခုန္အုပ္မလုိ႔
စာသင္ခ်ိန္ကုိ ခုိးၿပီးထြက္လာၾကတယ္။
စိန္တစ္ျပည္စာနဲ႔ဆင္တစ္စီးစာရရင္အိမ္ျပန္မယ္
မ်က္ႏွာနဲ႔ျမက္ပင္ႀကီး ျမင္းအကန္ခံထားရပုံနဲ႔ ဖားျပဳပ္ႀကီးမ်ား။
သူမ်ားထက္ပုိခ်စ္ပါတယ္အခ်ိဳးနဲ႔ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ၿပီးလည္း၀င္လာတယ္
တယ္ရီယာေခြးေလးတစ္ေကာင္ေလာက္မွ သစၥာမရိွစာအုပ္
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသးအစုိခံေဘာင္းဘီေလာက္မွ မသန္႔ရွင္းတဲ့ရွပ္အကႌ်
အပင္းေတြအန္ထုတ္ၿပီးအသုိက္လုပ္ ေခြလုိက္တယ္ ဇီ၀ဇုိးငွက္တဲ့၊ တဟြပ္ဟြပ္ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းနဲ႔ ေျမာင္းဆုိးေတြ။
ႏုိင္ငံေတာ္အလံကုိေနာက္ခံလႊင့္လုိ႔ အမိအရေျပးလာေနတဲ့ ေနာက္ေက်ာထုိးဓားေတြက တလူလူတလႊင့္လြင့္နဲ႔တလက္လက္ ပြက္ပြက္ညံဗြက္ထ ပြပလဲ။
ေဆြမ်ိဳးကုိယုံခဲ့တယ္
သားသမီးကုိယုံခဲ့တယ္
ေနာက္ထပ္ ဘာကုိထပ္ယုံရဦးမွလည္း
စုံလုံးကန္းေျပးစရာေျမမရိွေတာ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
၂ ၀ ၁ ၃
Subscribe to:
Posts (Atom)