ပစ္ကယ္ဆလပ္ ခ်ဥ္ငံစပ္ ◄အမြန္မြန္း►

ကိုယ့္ခါးနံပါတ္ကို ကိုယ္ၾကည့္ပါ။ နံပါတ္ေတြ တူရာစု။ ေခါင္းစဥ္ေတြ ဥၾကတာေပါ့။
ကဲကဲကဲ အေရးၾကီးတာက နံပါတ္တစ္ ပထမ အရင္ဆံုး ၾကြပါ လာပါ ခ်ီးျမွင့္ပါ။
ပရိတ္သတ္ၾကီးခင္ဗ်ာ အားေတာ့နာပါရဲ ့စကားလံုးက အသစ္စက္စက္ ရုပ္ထြက္ပဲ နည္းနည္းညံ့ေနတယ္။
ေဟာဒီမွာ ဟိုးပေ၀သဏီက ျငိမ္းခ်မ္းေရးပါ ဟုတ္ကဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နာမည္ မဟုတ္ ဟိုင္းေ၀းကားနာမည္ မဟုတ္ပါ။
တဆိတ္ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းပါရေစ။ အား နဲ ့ပါခင္ဗ်ာ။ အားလို ့ပါခင္ဗ်ာ။ မာန္နဲ ့ပါခင္ဗ်ာ။ အမွန္ နဲ ့ပါခင္ဗ်ာ။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္ခ်စ္ပါတယ္။ ျမန္ပါတယ္။ မာပါတယ္။ အားတိုးေဆးပါခင္ဗ်ာ။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိသူမ်ား လိုက္ခ္ လုပ္ၾကပါ။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိသူမ်ား ဘုတ္ခ္ ေပးၾကပါ။
လမ္းၾကံဳရင္ ေထာလပတ္ေခါင္းလိမ္းဆီ ကိုယ့္အတြက္ တစ္ပုလင္း၀ယ္ခဲ့ေပးပါ။
ဆံပင္သန္ပါတယ္။ တလြဲေကာင္းပါတယ္။ ဂ်က္လီကဲ့သို ့ေရွ ့တစ္လက္မေျပာင္ ေနာက္ျမီးတြဲပါတယ္။
အို ဟိုကဗ်ာက ရန္ကုန္ုျမိဳ ့ၾကီး၀တ္လာျပန္တယ္။ ဘယ့္ႏွယ့္ နံ ့ေစာ္ေနတာပဲ။ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ။
ရင္ခုန္စရာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနပံုက ဆက္စီက်လိုက္တာ။ ဟိုနားေပၚ ဒီနားျပဲ ခင္ဗ်ား၀တ္ထားတာ ခင္ဗ်ားအရိပ္ပဲ။ ေနာက္တခါ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ၾကီးကို ေလွ်ာ္ဖြတ္ျပီးမွ ၀တ္လာပါ။ သူ ့ခမ်ာ ခင္ဗ်ားတို ့ကိုယ္ေပၚေရာက္မွာ ေသာက္တလြဲ။ ဟိုဘက္က ကဗ်ာ ငိုလွခ်ည္လားဗ်ာ။ အသည္းကင္ဆာ ႏွလံုးသားမွာျမစ္ပြားနာ ဟုတ္စ။ ေရႊယုန္မင္းလိမ္း။ ျမစ္ပြားနာ ဂရင္ဂ်ီနာ အသည္းကြဲနာ အကုန္ေပ်ာက္တယ္။ ကြဲၾကပါ။ ကြာၾကပါ။ ခြာခ်ပါ။ အသည္းကို အရသာခံ ေၾကကြဲျခင္းျဖင့္ အကယ္ဒမီရပါေစ။ ကိုၾကီးေက်ာ္မပါေစ။  အေမဂ်မ္း မပါေစ။ အသည္းကြဲေသာ ေရာဂါ ကူးဆက္ျပန္ ့ပြားၾကပါေစ။ ျမိဳ ့ေတြ ၀တ္လာတဲ့ လူေတြ ျမိဳ ့ထဲျပန္သြားပါ။ ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ၾကေစ။
အခ်စ္သူရဲေကာင္းမ်ား တက္လာပါ။ မျမ၀င္းမွ မျမ၀င္းပဲလား ဗိုလ္ေအာင္ဒင္။
ဂ်ဴးလိယက္မွ ဂ်ဴးလိယက္ေပါ့ေလ ရိုမီယို။ ရိုမန္ ့တစ္ဆိုတာ ရိုဟင္ဂ်ာရဲ ့ေဒြးေတာ္လားကြဲ ့။
အခ်စ္ၾကီးၾကသူမ်ား ခ်စ္တီးကုလားထံ အေပါင္ခံပါ။အခ်စ္မ်ား  ပိုလွ်ံတဲ့အခါ ဒီေရတက္တတ္၏။
ႏွပ္ထြက္တတ္၏။ ထိုကဗ်ာမ်ား ေစ်းကြက္၀င္၏။ ဗယ္လန္တိုင္းေဒးတြင္ စင္ေပၚတက္ႏိုင္၏။
အခ်စ္ကို အျမတ္ထုတ္ ကဗ်ာလုပ္ေရးဦး တစ္ပုဒ္တစ္ေထာင့္ငါးရာ။ ဂရင္းအတြက္ ရင္းစရာပဲ။
ဘာက်န္ေသးလဲ ရာသီစာ။ ရာသီမွာ လာေသာ ရာသီစာ။ အပီကိုင္စရာ။
ရာသီစာ မ်ားကို သူ့ ့ရာသီႏွင့္သူ မွီ၀ဲျခင္းျဖင့္ ေဘာ့ပင္ႏွင့္စာရြက္ အဆင္သင့္ရွိပါေစ။
လန္ပီ။ လန္ ့ျပီးမဖတ္ရ။ လွန္ျပီးမဖတ္ရ။ သို ့ေသာ္ဖတ္ျပီး လန္းမည္။ မလန္ ့ရေသာ လန္ပီ။
စာလံုးေပါင္းမွားတာ မေျပာနဲ ့အသံထြက္ေတာင္မွ မမွန္ခ်င္တဲ့ ၾကိဳးနဲ ့ရစ္။
ခပ္ရင့္ရင့္ေတြ က ခင္ဗ်ားလား ဖလပ္ဖလပ္နဲ ့ဖလန္းဖလန္းကို ထေနေတာ့တာပဲ။
ဂ်ြတ္ဆတ္ဆတ္မာေၾကာေၾကာေတြက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဘဲ။ မေက်နပ္ဘူးလား။ ဖက္နမ္းေရာပဲ။
အင္ဖက္ေျပာပါတယ္။ အင္ ဖတ္လို ့ေျပာပါတယ္။ မဖတ္ဘူးလား။ မဖတ္ရင္ လည္း လွန္သြားေပါ့ဗ်ာ။
ေက်နပ္နပ္ မေက်နပ္နပ္ ခင္ဗ်ားတို  ့ပိုင္တဲ့(ပါတဲ့) အပိုင္းကို ခင္ဗ်ားတို ့ျဖုတ္ယူသြားၾက ။ရက္စ္။
ရိုက္ေပါက္ပဲ။ ရိုက္စားပဲ။ ဆရာမ်ားသားေသ။ ကဗ်ာဆရာမ်ား ဖားေသ။ ခက္။ ခပ္ထုတ္ပလိုက္။
ဇြန္းၾကီးၾကီးနဲ ့ဇြတ္ခပ္ပါ။ အလြမ္းမ်ားမ်ားပါပါေစ။ ရန္ခုန္ရတာ အရူးတပိုင္းပဲ။ အမူးအရိုင္းပဲ။
အျပိဳင္းျပိဳင္းထလို ့သစ္ပင္မ်ားမ်ားေပါက္ျပီး သစ္ေတာစိမ္းပါစ အို ကဗ်ာေလာက။
စပ္ကူးမယ္ မတ္ကူးမယ္။ မိတၱဴကူးၾကမယ္ကြဲ ့။ ေနာက္ထြက္မယ့္ ေတာင္ပို ့လဲ ဖြတ္တက္ဦးမွာပဲလား။
ကဗ်ာသူကဗ်ာသားမ်ား စီးၾကကြဲ ့(ကား) လံုးၾကမယ့္(စကား)။ ေတာ္လဲေရာထိုင္ေခ်ာ္လဲေျဗာကိုင္။
အလန္းဇယားပဲ။ ကဲကဲ ဂလိုဘယ္ေလးက်ေအာင္ အိုပါးဂမ္းန စတိုင္ နဲ ့သိမ္းမယ္။ မွတ္။

အမြန္မြန္း

၂၀၁၂၊၁၁၊၁၄