လက္ခုပ္တီးဖုိ႔အမွန္ျခစ္ဖုိ႔ ခ်ီတက္ဖုိ႕နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ပြန္းတစ္ေကာင္လုိေရွ႕မွာ က်ည္ကာအကႌ်တစ္ထည္လုိေနဖုိ႔

မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအလင္းရဖုိ႔
ကြ်န္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ
တိမ္ေတြကုိဆုတ္ၿဖဲ နံရံေတြကုိ ခုတ္လွဲေပးရမလား။

ခင္ဗ်ားတုိ႔ရက္ေရာမႈကလည္း ရက္စက္ပါေပ့
ေဆာင္းတြင္းမနက္ခင္းႀကီးရဲ႕စမ္းေခ်ာင္းထဲ
ငါးေတြလုိငါတုိ႔ကုိ ေမွ်ာလုိက္တယ္ ဆုိက္ေဘးရီးယားအထိတဲ့။

ပလက္ေဖါင္းေဘးမွာ
ေလလြင့္ေခြးတစ္ေကာင္ကုိဖက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနသူ ကေလးနဲ႔
ပလက္ေဖါင္းေပၚမွာ
အလွေမြးေခြးတစ္ေကာင္ကုိေပြ႕ၿပီးေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ေကာင္မေလး
တိုက္မိၾကေတာ့
ေဆာင္းဟာမီးထပြင့္သြားတယ္။

ငါတုိ႔မွာနားရက္မရိွေအာင္ နားရြက္ႀကီးေတြစြင့္ကား
ႏြားေတြလုိထြန္ယက္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။

ငါတုိ႔မွာနားရက္မရွိေအာင္ ပခုံးေတြကုိျပင္ထား
ေရွ႕ေခတ္ေက်းကြ်န္ေတြလုိေက်ာက္တုံးေတြကုိ တြန္းတင္ခဲ့ရတယ္ေလ။

ေအးေလသူတုိ႔က သစ္ေတာေတြခုတ္ၿပီးစားသလုိ
ငါတုိ႔ကလည္း၀ါးေတြခုတ္ၿပီး စားခဲ့ရတာေပါ့။

ေအးေလသူတုိ႔က ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးစီးၿပီး သြားခဲ့ၾကသလုိ
ငါတုိ႔ကလည္းေရကူးၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကရတာေပါ့။

ေအးေလသူတုိ႔က ေလလုံမုိးလုံ နန္ေတာ္ႀကီးထဲ ၾကားဖဲေလးတစ္ခ်ပ္ကုိဇိမ္ခံၿပီးဆြဲေနသလုိ
ငါတုိ႔ကလည္း၀ုန္းတုိင္းႀကဲေနတဲ့ေလျပင္းမုန္တုိင္းေအာက္မွာပိျပားေနတဲ့ ဆန္ထုပ္ေလးကုိ
ဘုရားတၿပီးျပန္ဆြဲထုတ္ေနခဲ့ရတာေပါ့။

လမ္းေပၚထြက္လာၾကတယ္
အစာထက္လြတ္လပ္မႈကုိ လုိခ်င္ၾကလုိ႔လား
လြတ္လပ္မႈထက္အစာကုိ ပုိလုိခ်င္ၾကလုိ႔လား။

အေမွာင္ထဲမွာ
သူတုိ႔ခႏၶာကုိယ္ထဲကလက္က်န္အရုိးေလးေတြကုိ ပြတ္တုိက္ခဲ့ၾက
ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာကမၻာဦးလူသားေတြလုိ မီးထေတာက္လာႏုိးနဲ႔။

အလင္းေရာင္မရပဲအရုိးေတြပါးလႊာ ဓါးသြားေတြျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီ။

အလင္းေရာင္ကုိကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔သြားႏွင့္ပါ

လတ္တေလာ
အမွာင္ထဲမွာပဲကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူေနခဲ့ပါရေစ။ ။

ခရမ္းျပာထက္လူ
(  ၂  ၀  ၁  ၃  )