Thursday, January 24, 2013
တထိတ္ထိတ္ ◄ကိုေရြး► (ေရႊဘုိျမဳိ႕၊ပန္းကဗ်ာအဖဲြ႔မွ ေပးအပ္ေသာ ၂၀၁၂၊ ပန္းကဗ်ာေခတ္ေပၚကဗ်ာဆုရ)
ျမက္ဖ်ားက ႏွင္းသီးေလး ေၾကြၾကသြားတဲ့အခါ
ျမက္ပင္ေလးဟာ အလံတိုင္ေလးလို ေထာင္မတ္လာမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရင္ထဲ တထိတ္ထိတ္
မစားဘူးဆိုတဲ့အစားကို ဘယ္ေတာ့မွမစားသူက
မသြားဘူးဆိုတဲ့ လမ္းကို ေျခလွမ္းလိုက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရင္ တထိတ္ထိတ္
ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္မယ္ဆိုတဲ့ ယႏၱရားေအာက္မွာ
ပြင့္ခ်ိန္လြန္ ဖူးငုံေလးအတြက္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရင္ တထိတ္ထိတ္
ဇြန္ပန္းရုံအနီး ႏြံထဲကၽြံေနတဲ့လွည္းဟာ
ငါတို႔က်ီထဲက စပါးေတြကို သယ္ဖို႔လာတာမ်ားလား ၀ိုင္းကူတြန္းရင္း
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရင္ တထိတ္ထိတ္
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး မ်ိဳသိပ္ထားရတဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ
လမင္းသာေနသလား ၾကယ္ေတြေ၀ေနသလား
မိုးတိမ္ပိေနသလား စိုးရိမ္မိတာလည္း
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရင္ တထိတ္ထိတ္
အမ်ားအတြက္ေတာ့ အားတက္စရာပါ
သူ႕ျပည္သူအတြက္ အသက္ ဘ၀ ႏွလုံးသား
အႀကိမ္ႀကိမ္ စေတးထားသူက
အမုန္းဓားကို ႏွလုံးသားနဲ႔ေထာက္ၿပီး ေကြးေနရတာဆိုေတာ့
အမုန္းဓားကို ႏွလုံးသားနဲ႔ေထာက္ၿပီး ေကြးေနရတာဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရင္ တထိတ္ထိတ္ ။ ။
ကိုေရြး
ရနံ႔သစ္ မဂၢဇင္း
ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၊ ၂၀၁၂ - ခုႏွစ္ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment