စဖြင့္တဲ့အခန္းက virginia woolf ျမစ္ထဲ ဆင္းသြားတဲ့ အခန္းပါ။ ဒီအခန္းကုိ ေရထဲဆင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ရယ္ ေနာက္ဆုံးႏွုတ္ဆက္စာ ေရးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ရယ္ ခ်စ္လင္ Leonard က စာေတြကို ေတြ့ခဲ့တဲ့ အခန္းရယ္ ေပါင္းျပီး ျပသြားပါတယ္။ I don't think two other people could have been happier than we have been လို ့ ေနာက္ဆုံး ေက်းဇူးတင္စကားေရးခဲ့တယ္။ ငါစာမေရးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး အခ်စ္ေရ။ အသံေတြျပန္ၾကားေနရျပီ။ ငါ မင္းဘဝတစ္ခုလုံးကို အေနွာင့္အယွက္ေပးေနခဲ့သလုိပါပဲ။ ဒီေတာ့ ငါ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ဖို့ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါျပီ။ မင္း ငါ့အေပၚလုံးဝ စိတ္ရွည္ခဲ့တယ္။ ငါဘဝတစ္ခုလုံး ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မွုကို မင္းေပးခဲ့တယ္။ ဒီစာသားေတြကို ဖတ္ေနတဲ့ အခိ်န္ virginia က ျမစ္ထဲ ဆင္းေနခဲ့ပါျပီ။ ကုတ္အကၤ် ီထဲကို ခဲေတြထည့္သြားခဲတယ္။ ေရကုူးတတ္တဲ့ သူ ့အဖို ့ ျပန္ေပၚမွာ ေၾကာက္ေလရဲ့။ က်ေနာ္ ဒီဇာတ္ကား စဖြင့္ကတည္းက Nicole kidman ရဲ့ Virginia woolf ဇာတ္ရုပ္အေပၚ စ်ာန္ဝင္ႏုိင္မွုအေပၚ အံ့အားသင့္ခဲ့ပါတယ္။ သူ ့ရဲ့ စူးရွရွ အၾကည့္ေတြက စိတ္မလုံျခံဳသလို ဟန္ပန္ေတြက အကြက္တုိင္းမွာ ၾကည့္ေနတဲ့ က်ေန္ာ အာရုံလြင့္မသြားေအာင္ ဖမ္းစားႏုိင္ပါတယ္။ သူစာေရးေနတဲ့ အခန္းေတြဆုိ က်ေနာ္ ၾကည့္ရင္းနဲ့ ၾကည္ႏူးေနမိတယ္။ virginia လည္း ဒီအတုိင္း စာေရးေနခဲ့မွာပဲ။ သူ ေရးေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္နဲ ့ပတ္သတ္ျပီး ဇာတ္လမ္းနဲ ့ပတ္သက္ျပီး စဥ္းစားခန္းဝင္ေနတဲ့ သရုပ္ေဆာင္မွုဆုိ က်ေန္ာ ၾကည့္ျပီး အားက်ေနခဲ့တယ္။
ဒီရုပ္ရွင္က အခ်ိန္ကာလသုံးခုအေပၚဆက္စပ္ျပီး ရုိက္ျပထားခဲ့တာပါ။ 1923 England မွာ Mrs.Dalloway ကို ေ၇းေနခဲ့တဲ့ Virginia ရယ္။ 1951 los angeles မွာ ေယာက္်ားရဲ့ ေမြးေန ့မွာ ေသေၾကာင္းၾကံရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ညစ္ညဴးေနသူ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီး Laura Brown ရယ္။ 2001 New York မွာ ေသဆုံခါနီးဆဲဆဲ AIDS ေဝဒနာရွင္ gay အမ်ိဳးသားသူငယ္ခ်င္း အတြက္ ပါတီက်င္းပေပးဖို ့ျပင္ဆင္ေနတဲ့ Clarrisa ရယ္ပါ။
Laura ေနရာမွာ Julianne Moore က အႏုစိတ္သရုပ္ေဆာင္သြားခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိဘဝကို အဓိပၸာယ္မဲ့တယ္လုိ ့ထင္ေနသူ၊ သူ ့အမ်ိဳးသမီးမိတ္ေဆြအေပၚ စိတ္သာယာမိသူအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ ့ေယာက္်ားေမြးေန ့မွာ Mrs.Dalloway ကို ဖတ္ရင္း ဟုိတယ္ တစ္ခုကိုသြားျပီး ေသေၾကာင္းၾကံဖို့ ရည္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေကာင္က ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မေပ်ာ္ပိုက္ပဲ စိတ္ဓာတ္အၾကီးအက်ယ္ က်ေနသူ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ကိုယ့္အတြင္းစိတ္ကုိ သူမ်ားေတြ မရိပ္မိရေအာင္ ဟန္ုလုပ္ေနရပါတယ္။ အဲ ရိပ္မိတဲ့သူက သူ ့သားေလးပါပဲ။ ဒီကေလးက ေနာင္တခ်ိန္မွာ Meryl Streep ဇာတ္ေကာင္ Clarrisa ရဲ့ gay friend Richard ျဖစ္လာခဲ့သူပါ။
ဒီကားထဲမွာ Meryl Streep ႕က Lesbian ပါ။ အမ်ိဳးသမီး ဇာတ္ေကာင္ သုံးဦးစလုံး Lesbian ေတြျဖစ္ပါတယ္။ Meryl streep က sperm donor နဲ ့သမီးေလးတစ္ေယာက္ ေမြးထားျပီး သူ ့ အမ်ိဳးသမီး ခ်စ္သူ နဲ့ အတူေနတာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ျပီ ဆုိပါတယ္။ သူ ့အမ်ိဳးသားသူငယ္ခ်င္း richard ကို သူနာျပဳလုပ္ေနတာလည္း ၾကာလွေပါ့ေလ။ Meryl ႕က lesbian သာဆုိတယ္ richard နဲ့လည္း သံေယာဇဥ္တြယ္ဖူးသူပါ။ သူ ့ကို အခုထိ ခ်စ္ေနဆဲ အႏြံတာခံေစာင့္ေ၇ွာ္ငေနဆဲပါ။ richard ကလည္း ငါအခုထိ မင္းအတြက္ အသက္ရွင္ေပးေနတာပါတဲ့။
ေတာ္ေတာ္ ဆန္းၾကယ္တဲ့ အသိရခ႕က္တဲ့ လူတုိ ့ရဲ့ သံေယာဇဥ္ကို ျပသြားခဲ့ပါတယ္။ richard က စိတ္ဓာတ္အျပင္းအထန္က်ေနျပီး သူအတြက္လုပ္ေပးတဲ့ ပါတီေတာင္ မတက္ရပါေစနဲ လို ့ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ Meryl က ရွင္ဘာမွလုပ္စရာမလိုဘူး။ ဒီအတုိင္းေလးေပၚလာျပီး ထုိင္ေပးေနရုံပဲေလလုိ့ ေခ်ာ့ပါတယ္။ richard က HIV ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ dementia ဝင္ေနပါျပီ။ သူ ့ဒီေန ့ရမယ့္ စာေပဆုကို ရျပီးသားလုိ ့ေတာင္ ထင္ေနပါတယ္။
အဂၤလန္က viginia ကလည္း သူ့ ညီမနဲ့ ကေလးေတြလာတာ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ ညီမျဖစ္သူက ေရာက္လာခဲ့ေပမယ့္ အမကို သိပ္ဂရုမစိုက္နုိင္ပါဘူး။ ေမ်ာက္ရွံးေအာင္ ေဆာ့ေနတဲ့ ေယာ္က်ာ္းေလးႏွစ္ေကာင္ကို ထိန္းေနရပါတယ္။ ဒိေတာ့ virginia နဲ ့ အဖြဲ့က်သြားတာက သူ ့တူမေလးပါ။ တူမေလးနဲ ့အတူ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ ေသအန္မူးမူးျဖစ္ေနတာကို နင္းဆီပန္းေတြနဲ့ အသုဘခ်ေပးရင္းက သူ ့စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ ထိခိုက္သြားတယ္။ ငွက္ကေလးရဲ့ မ်က္လုံးေတြက ေန စူးစမ္းၾကည့္မိျပန္ပါေသးရဲ့။
virginia က သူ ့ညီမျဖစ္သူကုိ သာမန္ထက္ပုိျပီး ခင္တြယ္ပါတယ္။ ညီမကေလးေတြနဲ ့ထြက္သြားေတာ့ လြမ္းက်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ ့ပဲ ဒီေက်းရြာေလးမွာ စိတ္ေရာဂါေၾကာင့္ လာေနရတဲ့ ဘဝကို ျငီးေငြ ့လာျပီး ဘူတာရုံဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ Leonard က ေနာက္ကေျပးလိုက္ရျပီေပါ့။ ဘုူတာရ့ံမွာ ႏွစ္ေယာက္သားအေျခအတင္ ျငင္းခုံၾကရင္း ဒီမွာေနရတာနဲ့ ေသရမွာဆုိ ေသပဲေသလုိက္ေတာ့မယ္လို့ virginia ကေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဘဝကို ေရွာင္လြႊဲေနလို ့မ၇ဘူးေလ leonard ရယ္လို ့ျငီးခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္က leo နဲ ့ virginia သရုပ္ေဆာင္တာ အရမ္းသေဘာက်တာပါ။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်စ္လာခဲ့တဲ့ လင္မယား။ တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္လည္း အျပန္အလွန္ ကူညီေနၾကသူေတြ။ best friends ေတြယူထား ၾကတဲ့ စုံတြဲဆုိေတာ့ ဒီလို စိတ္ေရာဂါသာ ဝင္မလာရင္ ဘယ္ေလာက္ ျငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္လုိက္မလဲ။ ဆရာေနဝင္းျမင့္ ဆရာမခင္ခင္ထူးတုိ့ ဇနီးေမာင္ႏွံလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
virginia ကို ေန့လည္စာအတူစားရေအာင္လုိ့ leonard ကေခၚေတာ့ ပထမဆုံးစာေၾကာင္းကို စဥ္းစားလို ့ရေနျပီလို ့ျငင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ leonard က အရွုံးေပးလိုက္တယ္ ပုံစံနဲ ့သြားေရးခ်ည္လုိ ့ေျပာေတာ့ viginia လုပ္ျပတဲ့ မ်က္ႏွာေပးက အရမး္မိုက္ပါတယ္။ ရွင့္ အေၾကာင္း မသိရင္ ခက္ဦးမယ္ ေမာင္ရယ္ ဆုိတဲ့ အၾကည့္ပါ။
Meryl streep ဆီလည္း richard ရဲ့ ခ်စ္သူေဟာင္းက ေရာက္ခ်လာပါတယ္။ မေတြ ့တာ ဆယ္နွစ္ေလာက္ရွိေရာ့မယ္။ ခ်စ္သူေဟာင္းရဲ့ ေနာက္ဆုံးပါတီမို ့ လာတက္တာပါ။ Meryl က ခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္း လက္ခံစကးေျပာေနရင္းနဲ ့ရုတ္တရက္ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾက ျဖစ္သလုိ ခံစားလုိက္ရပါတယ္။ ဧည့္သည္ကလည္း ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိနဲ ့ပါ။ ရွင္ က်ေတာ့ ကံေကာင္းလုိက္တာ။ richard က ရွင့္ကို ခ်စ္တယ္။ ရွင္နဲ့ အတူေနခဲ့တယ္။ ထားပါ။ က်မမွာလည္း ေနြရာသီေလးတစ္ခုေတာ့ အမွတ္တရ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူက်မကို ေခၚလုိက္တဲ့ Mrs Dalloway ဆိုတဲ့ နာမည္ကုိ က်မအခုထိ စြဲလမ္းေနတုန္းပဲ။ ေျပာရင္း ရင္ဖြင့္ရင္းနဲ ့မွ သက္သာလာပါတယ္။
ပြဲမတက္ခ်င္ဘူးလုိ့ ျငင္းေနတဲ့ richard ဆိ Meryl က ေရာက္သြားေတာ့ ဟုိက ျပတင္းေပါက္ေပၚက ခုန္ခ်ဖို ့လုပ္ေနပါျပီ။ မင္းအတြက္ ငါရွင္ေနခဲ့တာပါ ။အခုေတာ့ ငါ့ကို သြားခြင့္ျပဳပါေတာ့လို့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တုိ ့ႏွစ္ေယာက္ထက္ေတာ့ ဘယ္သူေတြကမွ ပိုမေပ်ာ္ႏုိင္ပါဘူးရယ္လုိ့ ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ျပီး ခုန္ခ်သြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီကားက မင္းသမီးဇာတ္ေတြဆိုေပမယ့္ လုပ္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသားဇာတ္ေကာင္ေတြကလည္း ရွယ္မွရွယ္ပါ။ leonard အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ သူကလည္း အခ်စ္ၾကီး စုိးရိမ္ၾကီးတဲ့ ဇာတ္ရုပ္ကို ပီျပင္ပါတယ္။ julianne morre ရဲ့ ခင္ပြန္းအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ သူဆုိလည္း သာမန္အိမ္ေထာင္သည္ဘဝမွာ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနတဲ့ သူအျဖစ္ပါခဲ့တာပါ။ မိန္းမက ဖုတ္ေပးတဲ့ ကိတ္မုန္ ့ေလးကို မ်က္ရည္လည္ျပီး ဝမ္းသာတတ္သူပါ။ richard အၾကီးအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ မင္းသားကလည္း AIDS ေဝဒနာသည္အျဖစ္ ေျပာင္ေျမာက္စြာ လုပ္သြားခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ ေျပာဖို ့က်န္ခဲ့လို ့မျဖစ္တာက richard အငယ္အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ကေလးသရုပ္ေဆာင္ပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အမူအယာအစစ္နဲ့ လုပ္သြားတာပါ။ တခ်ိဳ ့ကေလးသရုပ္ေဆာင္ေတြက လူၾကီးပုံဖမ္းတတ္ၾကလြန္းလို ့ၾကည့္ရင္းနဲ့ အျမင္ကပ္လာတဲ့ အထိျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သူကေတာ့ မိခင္ကို တြယ္တာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ပုံက အျပင္က ကေလးအတုိင္းပါပဲ။
ဒိကားနဲ Nicole kidman ေအာ္စကာရခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကားက သူ ့အတြက္ မွတ္တုိင္ပါပဲ။ သူဒီကား ရုိက္ေနတုန္းက အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပမွုေတြ ရင္ဆုိင္ေနရခ်ိန္ပါ။ ဒီကားက ေအာင္ျမင္သြားေတာ့ သူ တြမ္ခရုစ္အရိပ္ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္လာခဲပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ စ်ာန္ဝင္ခဲ့သလဲဆုိ ျမစ္ထဲဆင္းေသတဲ့ အခန္းမွာ သရုပ္ပဲေဆာင္ျပေနာ္ ညည္းတကယ္မေသျပနဲ ့လို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိေပးေနခဲ့ရပါသတဲ့။
ဒီကားကေန AIDS ေဝဒနာရွင္အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ Ed harris ေရာ ေနာက္ Julianne More ေရာ ေအာ္စကာစာရင္း ဝင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီကားကို ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ရတာ တန္သြားျပီလို ့ဆုိခ်င္ပါတယ္။
ရုပ္ရွင္ရုိက္ဖုိ့ မျဖစ္နုိင္ဘူးထင္ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို ဇာတ္ညႊန္းေရးခဲ့တဲ့ David Hare ကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။ ဇာတ္လမ္းထက္ ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို အသားေပးထားျပီး သူတုိ ့ရဲ့ အေသးစိတ္လွုပ္ရွားမွုကအစ အရသာရွိေနတာပါ။
ဇြဲလြင္
No comments:
Post a Comment