♣♣♣
နယူးေယာက္ျမိဳ႕၏လမ္းမတစ္ခုေပၚတြင္ ျပင္းထန္စြာက်ေနေသာမိုးသီးမုိးေပါက္မ်ားကိုအံတု၍ လူတစ္ေယာက္ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္လာေနသည္။ ျဖတ္သန္းလူးလားေနေသာသူမ်ားကလည္း သူ႔ကိုစိတ္၀င္တစားလည္ျပန္ၾကည္႔သြားၾကစျမဲ။ ဟုတ္ပါသည္။ ရႊဲနစ္ေအးစက္ေနေသာခႏၶာကိုယ္၊
ျဖဴေဖ်ာ့တုန္ရီေနေသာႏႈတ္ခမ္းတို႔ျဖင့္ ထိုလူသည္ လက္ထဲမွ တစ္စံုတစ္ခုကို မိုးကာအက်ၤီျဖင့္ ေသခ်ာစြာပတ္ထား၏။ သူကိုယ္တိုင္ကားမ၀တ္။ နံေဘးမွျဖတ္သြားေသာ ရထားလုံုးတစ္စီးကို လွမ္းတားမည္ဟု ၾကံရြယ္ျပီးမွ သူ႔တြင္ အေမရိကန္ေငြ ၄ဆင့္သာပါသည္ကို သတိရသျဖင့္ စိတ္ကိုျပန္ေလွ်ာ့လိုက္၏။ အတန္ၾကာဆက္ေလွ်ာက္ျပီးေသာ္ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ မိုးစက္တို႔ေၾကာင့္ မ်က္လံုးကိုလက္၀ါးျဖင့္ကာ၍ ေသခ်ာေအာင္ၾကည္႔လိုက္၏။
"လွ်ပ္စစ္၏ဘုရားသခင္အက္ဒီဆင္"
ထိုကုမၸဏီၾကီး၏ ရံုးခန္းထဲတြင္မူ ပိုင္ရွင္အက္ဒီဆင္ႏွင့္ မိုးေရမ်ားစိုရႊဲေနေသာ ၂၈နွစ္အရြယ္လူရြယ္တစ္ဦး။ ထိုလူရြယ္က သူကိုယ္တိုင္ပင္ မိုးကာမ၀တ္ဘဲ မိုးကာျဖင့္ဂရုတစိုက္ပတ္ယူခဲ့ရေသာ အထုပ္ကိုျဖည္၏။ သံေသတၱာတစ္လံုး။ ဖြင့္လိုက္ေသာ္ ဆားကစ္ျပားမ်ား၊ တစ္စစီျဖဳတ္ထားေသာဒိုင္နမို၊ resistor မ်ား၊ capacitor မ်ား၊ ေလစုပ္ထားေသာဖန္သီးမ်ား၊ ကဗ်ာစာအုပ္အခ်ိဳ႕ နွင့္ လွ်ပ္စစ္သမားတိုင္းကိုင္ေဆာင္ေလ့ရွိေသာပစၥည္းကိရိယာမ်ား။ ထိုအရာတို႔ၾကားမွ စာတစ္ေစာင္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ေနာင္အခါကမာၻေက်ာ္စာတစ္ေစာင္ျဖစ္လာမည္႔ ထိုစာကို သူယခင္က အလုပ္လုပ္ခဲ့ေသာ ဘူတာပတ္စ္(Budapest)ျမိဳ႕မွတယ္လီဖုန္းကုမၸဏီပိုင္ရွင္ Charles Batchelor ကေရးသားေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ အက္ဒီဆင္နွင့္ေတြ႔လွ်င္ေပးရမည္႔ ေထာက္ခံစာလည္းျဖစ္သည္။ ထိုစာမွာ နွစ္ေၾကာင္းသာပါရွိေသာ္လည္း အလြန္ျပည္႔စံု၏။
"ကၽြန္ုပ္သည္ ဥာဏ္ပညာၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလွသူနွစ္ဦးကိုသာ ဘ၀တြင္ေတြ႔ဖူးသည္။ တစ္ဦးမွာ သင္(အက္ဒီဆင္)၊ ေနာက္တစ္ဦးမွာ ယခုသင့္ေရွ႕တြင္ရပ္ေနေသာလူရြယ္"။
အက္ဒီဆင္မွာ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနေသာလူရြယ္ကို အံ့ၾသစြာေမာ့ၾကည္႔လိုက္ေလသည္။ အခ်ိန္ကား ၁၈၈၄ခုနွစ္၏ မိုးရာသီတစ္ခု။
♣♣♣
လူသားတို႔ လွ်ပ္စစ္ကိုဖန္တီးထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သည္႔သမိုင္းတြင္ မပါမျဖစ္ျဖစ္ေသာ နီကိုလာတက္စ္လာ(Nikola Tesla)ကို ၁၈၅၆ခုနွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၉ရက္ေန႔ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္ Similijan ရြာ၊ Likaျပည္နယ္၊ Croatia နိုင္ငံတြင္ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက သိပၸံနွင့္စက္မႈပညာကို အထူးစိတ္၀င္စားခဲ့ျပီး အသက္၁၂နွစ္အရြယ္ခန္႔တြင္ သူ၏မိခင္အတြက္ ဂ်ဳံၾကိတ္စက္တစ္မ်ိဳးကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးေပးခဲ့သည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ ေအာ့စတီးယားတကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရရွိခဲ့ျပီး လွ်ပ္စစ္ဆိုင္ရာသိပၸံပညာကိုေလ့လာခ့ဲသည္။ ၁၈၈၂ခုနွစ္တြင္ ျပင္သစ္နိုင္ငံရွိ လွ်ပ္စစ္နွင့္ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ သူ၏ အထူးျပဳဘာသာရပ္မွာ Alternating Current (AC current) ေခၚ ျပန္လွန္လွ်ပ္စီးအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ AC current ဟူသည္ ယေန႔ကမာၻတြင္အသံုးျပဳေနေသာ လွ်ပ္စစ္သဘာ၀နွစ္မ်ိဳးအနက္မွ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ အီလက္ထရြန္မ်ားပံုေသမရွိဘဲ အဖို၊အမတစ္လွည္႔စီျဖစ္ေပၚေနသည္။ သက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားနွင့္ထိေတြ႔မိလွ်င္ သတၱ၀ါတို႔၏ ကိုယ္တြင္းရွိနာဗ့္ေၾကာမ်ားအားလံုးသည္ ဓာတ္ၾကိဳးမ်ားသဖြယ္အလုပ္လုပ္ျပီး အသက္ဆံုးရႈံးေစ၏။ ယေန႔ေခတ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုမ်ားမွ ထုတ္လႊတ္လိုက္ေသာလွ်ပ္စစ္ျဖစ္သည္။ AC လွ်ပ္စစ္၏ဗို႔အားကိုလိုသလိုျမွင့္တင္နိုင္ျပီး အလြန္ေ၀းကြာေသာအရပ္မ်ားထိတိုင္ ေပးေ၀ပို႔လႊတ္နိုင္သည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား Direct Current(DC current)ေခၚ တိုက္ရိုက္လွ်ပ္စီးျဖစ္သည္။ အဖို၊အမပံုေသတည္ရွိေနျပီး လူကို အႏၱရာယ္မျပဳနိုင္၊ ယေန႔ေခတ္၏ ဓာတ္ခဲ၊ဘက္ထရီ တို႔သည္ DCလွ်ပ္စစ္ထုတ္ေပးေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ေ၀းကြာလြန္းေသာေနရာမ်ားသို႔ဓာတ္အားပို႔လႊတ္၍မရ။ သြယ္တန္းထားေသာၾကိဳးမ်ား၏ခုခံမႈေၾကာင့္ ဗို႔အားမ်ားေဘးထြက္ေလ်ာ့ပါးတတ္သည္။ ယခုမူ DC ဒိုင္နမိုမ်ားထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနေသာသူေ႒းၾကီးအက္ဒီဆင္သည္ ACလွ်ပ္စစ္အေပၚ အလြန္အမင္းရူးသြပ္ယံုၾကည္ေသာ တက္စ္လာကို အငယ္တန္းအင္ဂ်င္နီယာရာထူး ခန္႔အပ္လိုက္ေလသည္။ ျပည္႔စံုခိုင္မာေသာ ေထာက္ခံစာေၾကာင့္လည္းျဖစ္နိုင္သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ... နက္ရိႈင္းက်ယ္ေျပာလွတဲ့အတၱလႏၱိတ္သမုဒၵရာၾကီးကိုျဖတ္သန္းခရီးဆန္႔လာရေသာ၊
သေဘၤာေပၚတြင္ ခရီးေဆာင္အိတ္နွင့္ေငြေၾကးမ်ားအခိုးခံလိုက္ရေသာ၊ ကဗ်ာစာအုပ္အနည္းငယ္၊ ေငြ၄ဆင့္နွင့္ သံေသတၱာတစ္လံုးသာပါေသာ တက္စ္လာသည္ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ၾကီးရွိ အက္ဒီဆင္၏ကုမၸဏီတြင္ တစ္ပတ္လုပ္ခ၁၀ေဒၚလာျဖင့္ သူမက္ခဲ့ရေသာအိပ္မက္တို႔ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ၾကိဳးစားေလေတာ့သည္။
အမွန္မွာအက္ဒီဆင္၏ DC ဒိုင္နမိုမ်ားသည္ ပံုပန္းသြင္ျပင္ေရာအရည္အေသြးပိုင္းပါ အဆင့္နိမ့္လ်က္ရွိသည္။ ထူးျခားေသာပင္ကိုယ္ပါရမီနွင့္ အလြန္အမင္းအလုပ္ၾကိဳးစားေသာေၾကာင့္ တစ္ခဏအတြင္းပင္ ၀န္ထမ္းေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေသာ တက္စ္လာက ထိုအခ်က္ကို ေထာက္ျပေျပာဆိုေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကုမၸဏီ၏၀န္ေဆာင္မႈနွင့္ေစ်းကြက္လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည္႔တင္းေပးရန္နွင့္ ပိုမိုအရည္အေသြးေကာင္းမြန္ျပီး ေသသပ္လွပေသာဒိုင္နမိုမ်ားထုတ္လုပ္ရန္ တက္စ္လာက ၁၈၈၅ခုနွစ္တြင္ ခြင့္ေတာင္းခဲ့ေလသည္။ အက္ဒီဆင္ကလည္းခြင့္ျပဳရံုသာမက၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္နိုင္လွ်င္ ေဒၚလာ ၅ေသာင္းခ်ီးျမွင့္မည္ဟုစိန္ေခၚလိုက္ေလသည္။ တစ္နွစ္မျပည္႔မီအခ်ိန္မွာပင္ ကမာၻအနွ႔ံအျပားမွ အမွာစာမ်ား ကုမၸဏီတြင္စုပံုေန၏။ ေကာင္းမြန္ေသာအရည္အေသြး၊ ဆန္းသစ္လွပေသာပံုစံနွင့္ ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာမႈတို႔ေၾကာင့္
အက္ဒီဆင္၏ဒိုင္နမိုမ်ားသည္ ထုတ္၍မနိုင္ေလာက္ေအာင္ေရာင္းခ်ခဲ့ရသည္။ အျမတ္အစြန္းမ်ားစြာကိုလည္း ရရွိခဲ့သည္။ အက္ဒီဆင္ကမူ ေရငံုနႈတ္ပိတ္ေနျမဲ။ စိန္ေခၚခ်က္ကိစၥကို စကားပင္မဟ။ ၾကာေသာ္ တက္စ္လာက ထုတ္ေျပာရ၏။ ေဒၚလာ ၅ေသာင္းကို သူရရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကုမၸဏီ၏ အက်ိဳးအတြက္ သူၾကိဳးစားေပးခဲ့ေၾကာင္း ။ ဤတြင္ အက္ဒီဆင္ေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ တက္စ္လာ၏အိပ္မက္ကေလးမွာ အပိုင္းပိုင္းအထစ္ထစ္ ခ်ိဳးဖဲ့ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရေလသည္။
"မင္းက ငါတို႔အေမရိကန္ေတြရဲ႕ဟာသကို နားမလည္ေသးဘူးပဲ"
(Tesla,you don't understand our American humor)
ကိုယ္ပိုင္စမ္းသပ္ခန္းတစ္ခုတည္ေဆာက္ဖို႔၊ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီတစ္ခုတည္ေထာင္ဖို႔၊ မိမိစိတ္ၾကိဳက္ AC ဒိုင္နမိုမ်ားစမ္းသပ္ထုတ္လုပ္ဖို႔ စသည္႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားသည္ အက္ဒီဆင္၏ေလွာင္ေျပာင္စကားတစ္ခြန္းေအာက္တြင္ က်ဆံုးသြားေလျပီ။ တရားက်ဖို႔ေတာ့ေကာင္းသည္။ ကိုယ့္စကားကိုယ္တာ၀န္မယူရဲေသာ သူေ႒းၾကီးအက္ဒီဆင္က တက္စ္လာကို တစ္ပတ္လုပ္ခ ၁၀ေဒၚလာမွ ၁၈ေဒၚလာသို႔ တုိးျမွင့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စကားဆိုလာျပန္သည္။ တက္စ္လာ၏ ပညာမာနတို႔ေပါက္ကြဲေလျပီ။ ခ်က္ခ်င္းျငင္းဆိုကာ အလုပ္မွထြက္ခဲ့ေလ၏။ ကိရိယာတန္ဆာပလာတို႔ထည္႔ထားေသာ သံေသတၱာေလးကိုပိုက္လ်က္ ...... ။ တကယ္ဆိုလွ်င္ သူေ႒းၾကီးအက္ဒီဆင္သည္လည္း ပညာရွင္တစ္ေယာက္သာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားပညာရွင္တစ္ဦးအေပၚေလးစားနားလည္နိုင္သင့္သည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း မီးရထားေပၚတြင္ ၀မ္းေရးအတြက္ရုန္းကန္ေနရင္းမွ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ဒီျဖစ္ရပ္အေပၚ သံုးသပ္သူတို႔က အက္ဒီဆင္သည္လည္းလူ႔သဘာ၀လူ႔သေဘာအရျဖစ္ခဲ့ေသာ၊ အ့ံၾသစရာမရွိေသာအျဖစ္အပ်က္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကဗ်ာဆရာေမာင္ျပည္႔မင္း၏ "လက္တစ္ဖက္ကိုျမဲေနေအာင္ကိုင္ထား"ဟူေသာကဗ်ာထဲမွ စာသားတခ်ိဳ႕ကိုသာ သတိတရရွိေနမိ၏။
" လက္တစ္ဖက္ကို စိန္လက္စြပ္အျပည္႔၀တ္
အသက္ကယ္ေဘာကြင္းကို ျမဲေနေအာင္ကိုင္ထား
လက္တစ္ဖက္ကို သူ႔ပခံုးဖက္လိုက္
၀ွက္ယူလာတဲ့ဓားကို ျမဲေနေအာင္ကိုင္ထား " ။
♣♣♣
၁၈၈၆ခုနွစ္တြင္ တက္စ္လာလွ်ပ္စစ္နွင့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားထုတ္လုပ္ေရး အမည္ျဖင့္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီတစ္ခုကို တည္ေထာင္ေလ၏။ ကိုယ္ပိုင္ဆိုေသာ္လည္း ေငြေၾကးစိုက္ထုတ္ေပးသူတစ္ဦးနွင့္ အခ်ိဳးတူျဖစ္သည္။ ထိုသူက ကုမၸဏီကို DC ဒိုင္နမိုမ်ားဦးစြာ ထုတ္လုပ္၊ ျပီးမွ အျမတ္မ်ားရလာလွ်င္ AC ဒိုင္နမိုမ်ားကို စမ္းသပ္ထုတ္လုပ္လိုသည္။ တက္စ္လာကမူ AC ဒိုင္နမိုမ်ားကိုသာ စြန္႔ဦးတီထြင္လုိသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ကုမၸဏီ၏သက္တမ္းမွာ ၁နွစ္ပင္မျပည္႔လိုက္။ ဆက္လက္ရပ္တည္နိုင္စြမ္းမရွိသျဖင့္ တက္စ္လာသည္ ကုမၸဏီကို ထိုသူထံထိုးအပ္ျပီးထြက္ခဲ့ရေလသည္။ ထုိအေျခအေနမ်ားတြင္ တက္စ္လာသည္ တစ္ရက္လုပ္ခ ၂ ေဒၚလာျဖင့္ ေျမတူးအလုပ္သမားဘ၀ေရာက္ခ့ဲေလသည္။ သို႔ေသာ္သူ၏ပညာဂုဏ္သတင္းသည္ သိပၸံေလာကအတြင္းအနည္းငယ္ပ်ံ႕နွ႔ံေနေလျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္ကုမၸဏီတစ္ခုထည္ေထာင္ထားေသာ ၀က္စတင္းေဟာက္စ္(Westinghouse)က လိုက္လံရွာေဖြေခၚယူခ့ဲသည္။ တက္စ္လာသည္ သူနွင့္တြဲဖက္ကာ AC ဒိုင္နမိုတစ္လံုးကိုတီထြင္နိုင္ခဲ့ျပီး ေပၚစဦးလွ်ပ္စစ္ေခတ္ကို ကိုင္လႈပ္နုိင္ခ့ဲသည္။ Electric Worldမဂၢဇင္းၾကီး၏ ေရးသားေဖာ္ျပမႈတို႔ေၾကာင့္လည္း တက္စ္လာ၏နာမည္သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈအရွိန္ျမင့္လာခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ တက္စ္လာ၏ AC ဒိုင္နမိုနွင့္ အက္ဒီဆင္၏ DC ဒိုင္နမို အားျပဳိင္ပြဲၾကီးစတင္လာသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ကို လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား၏စစ္ပြဲ(War Of Currents)ဟု ေလ့လာသူတို႔က အမည္တပ္ခဲ့ၾကေလသည္။
ဆင္ၾကီးမွာ ေ၀ဒနာမခ်ိမဆန္႔ျပင္းထန္စြာခံစားရျပီး အသက္ဆံုးသြားေလသည္။ လူထုမွာလည္း AC လွ်ပ္စစ္ကို လြန္စြာေၾကာက္လန္႔သြားၾကျပီး DC ဒိုင္နမိုမ်ားသာ အေရာင္းသြက္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္အျမင္က်ယ္လာေသာလူတို႔သည္ AC ဒိုင္နမိုတို႔ကိုသာ ဂရုတစိုက္အသံုးျပဳခဲ့ေလ၏။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကမာၻတြင္အားလံုးေသာ မီးေပးေ၀ေရးစနစ္မွာ AC လွ်ပ္စစ္သာျဖစ္သည္။
တက္စ္လာသည္ ဇူလိုင္လ ၃၀ရက္၊ ၁၈၉၁ခုနွစ္တြင္ အေမရိကန္နိုင္ငံသားအျဖစ္ခံယူခဲ့ေလသည္။ သူ၏တီထြင္မႈတို႔ေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ကူကူခံယူနိုင္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ AC ဒိုင္နမိုမ်ားထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျပီး ေငြေၾကးျပည္႔စံုလာေသာအခါ တက္စ္လာသည္ အလြန္ထူးဆန္းေသာ တီထြင္မႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ေလ၏။ သာမန္အားျဖင့္ မျဖစ္နိုင္ဟုယူဆရမည္႔ တက္စ္လာကိြဳင္(Tesla Coil)သည္ သူ၏ပထမဆံုးတီထြင္မႈျဖစ္သည္။
မီးအားျမွင့္စက္တစ္ခုအလုပ္လုပ္ပံုနွင့္ဆင္တူေသာ္လည္း သာမန္မဟုတ္ေခ်။ ဗို႔အား ၂၀၀ ၀န္းက်င္ရွိေသာ အိမ္သံုးမီးကို ဗို႔အားတစ္သန္းေက်ာ္အထိေျပာင္းလဲထုတ္လႊတ္ေပးနိုင္ေသာ ကြိဳင္မ်ားပါ၀င္သည္။ ထိုအခါထြက္ေပၚလာေသာ လွ်ပ္စီး၏ၾကိမ္နႈန္း(Frequency)သည္လည္း အလြန္ျမင့္မားစြာ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ သို႔ေသာ္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းပမာဏမွာမူ လြန္စြာေသးငယ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင့္မားေသာဗို႔အား၊ ျမင့္မားေသာၾကိမ္နႈန္းနွင့္ ေသးငယ္ေသာလွ်ပ္စီးပမာဏေၾကာင့္ ထိုကြိဳင္နွင့္အနီးတ၀ိုက္တြင္အလြန္လွပဆန္းၾကယ္ေသာ အျပာေရာင္၊ အနီေရာင္လွ်ပ္စီးတန္းမ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။ ပံုစံမွာ မိုးၾကိဳးပစ္ခ်ိန္တြင္ ျမင္ရေသာလွ်ပ္စီးတန္းမ်ားနွင့္ တူညီသည္။ ထူးျခားခ်က္မွာ လူနွင့္ထိမိေသာ္လည္း အႏၱရာယ္မရွိ။ ထိုျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ အနီးတ၀ိုက္ရွိေလစုပ္ထားေသာဖန္သီးမ်ား၊ ဖန္ေခ်ာင္းမ်ားမွာ မည္သည္႔အဆက္အသြယ္မွမရွိဘဲ မီးလင္းလာသည္။ လင္းလက္လာေသာ္လည္း မူလဓာတ္အားဆံုးရံႈးမႈမွာ အလြန္ပင္နည္းလွ၏။ သေဘာမွာ ယခု AC လွ်ပ္စီးျဖင့္ ၀ပ္ ၅၀ မီးလံုးတစ္လံုးကို ထြန္းညွိလွ်င္ မူလဓာတ္အားမွ ၀ပ္ ၅၀ ဆံုးရႈံးမည္။ တက္စ္လာကြိဳင္ျဖင့္ အသံုးျပဳလွ်င္မူ ၀ပ္၅၀ပို႔လႊတ္ေသာ္ ၀ပ္၅၀မီးလံုးအေျမာက္အျမားကို ထြန္းညိွနိုင္မည္ျဖစ္၏။ ဤအခ်က္ကို အားျပဳ၍ တက္စ္လာက ၾကိဳးမဲ့လွ်ပ္စစ္ဆက္သြယ္ေရးကို ၾကံဆခဲ့သည္။ တက္စ္လာကြိဳင္ စမ္းသပ္ခ်က္ကို အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားက ျပန္လည္ေျပာျပၾကသည္။ "ညဘက္ဆိုရင္ သူ႔အခန္းတစ္၀ိုက္မွာ အျပာေရာင္ေတြ၊ အနီေရာင္ေတြေတာက္ပေနတာ။ သူ႔ျခံေရွ႕က မီးသတ္ေရတိုင္ကလည္း မီးပြားေတြတဖြားဖြားပန္းတက္ေနတယ္။ ျခံထဲက သစ္ပင္ေတြမွာေရာပဲ၊ သစ္ကိုင္းေတြေပၚမွာ လွ်ပ္စစ္ေတြစီးေနတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမင္ရတယ္"။
ထိုျမင္ကြင္းကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေယာင္ၾကည္႔ရင္း ၂၀၁၀ခုနွစ္တြင္ထြက္ရွိခဲ့ေသာ မင္းသားNicolas Cage၏ "The Sorcerer's Apprentice" ဇာတ္ကားမွ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခန္းကိုအမွတ္ရမိ၏။ ထိုကားထဲတြင္ မင္းသားငယ္Jay Baruchelက တက္စ္လာကြိဳင္ကိုအထူးျပဳေလ့လာေနေသာ ေက်ာင္းလားတစ္ေယာက္အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ထားသည္။ သူနွစ္သက္သေဘာက်ေနေသာ ေကာင္မေလးအား သူဖန္တီးထားေသာတက္စ္လာကိြဳင္နွင့္ ေတးဂီတကို တြဲဖက္၍သရုပ္ျပပံုျဖစ္သည္။ အခန္းထဲတြင္ပ်ံ႕ႏွံ႔လွပေနေသာ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကိုျမင္ရေသာအခါ ၂၁ရာစုလူသား ကၽြန္ေတာ္ပင္ အံ့ၾသမွင္သက္ရေလသည္။
♣♣♣
၁၈၉၉ခုနွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၃ရက္ေန႔တြင္ တက္စ္လာက ထူးျခားခ်က္တစ္ခုကို ထပ္မံေတြ႔ရွိျပန္ေလသည္။ ၄င္းမွာကမာၻေျမၾကီးအတြင္းတြင္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ကို အက်ိဳးျပဳနိုင္ေသာ ပံုေသလိႈင္းတစ္ခုရွိေနေၾကာင္း၊ ထိုလိႈင္းသည္ အျခားလိႈင္းမ်ားျဖစ္ေသာ လွ်ပ္စစ္သံလိုက္လိႈင္းမ်ားနွင့္ ၾကိမ္နႈန္းကြဲျပားမႈရွိေနေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ထိုလိႈင္းကို ကမာၻ႔အေပၚယံမ်က္နွာျပင္နွင့္ Kennelly-Heaviside အလႊာ(ေျမျပင္မွ ၅၆-၉၃မိုင္)ၾကားတြင္ေတြ႔ရ၏။ ထိုလိႈင္း၏ ၾကိမ္နႈန္းနွင့္
တက္စ္လာကြိဳင္၏ၾကိမ္နႈန္းတို႔ထပ္တူညီေအာင္ျပဳျပင္နိုင္ခဲ့လွ်င္ ကမာၻေျမၾကီးသည္ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ လွ်ပ္ကူးပစၥည္းၾကိးျဖစ္လာမည္။ သေဘာမွာ မည္႔သည္႔ဓာတ္ၾကိဳးမွမလို။ သူ၏ မွတ္တမ္းထဲတြင္ စမ္းသပ္ခန္းနွင့္ ၂၅မိုင္ပတ္လည္ရွိ မီးသီးရာေပါင္းမ်ားစြာကို လင္းလက္ေစခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ၾကိမ္နႈန္းမ်ားကိုသာ ျပဳျပင္ယူနိုင္လွ်င္ တစ္ကမာၻလံုးသို႔ လွ်ပ္စစ္မ်ားျဖန္႔ျဖဴးေပးပို႔နိုင္မည္။ သူက ကမာၻၾကီးတစ္ခုလံုးမီးလင္းေစမည္ ဟုဆိုသည္။ သူ၏စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားအား ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးေနသူတို႔ကမူ ထိုသို႔မဟုတ္။ "တစ္ကမာၻလံုးရဲ႕ဘယ္ေနရာမွာမဆို မီးသီးအားလံုးလင္းေနရင္ က်ဳပ္တို႔႔ကုန္က်ထားတဲ့စရိတ္ေတြဘယ္သူက ေပးမွာလဲ၊ ဘယ္လိုျပန္ရွာရမွာလဲ" ဟုဆိုကာ
ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေနမႈမ်ားအား ရပ္ဆိုင္းခဲ့ေလသည္။ တက္စ္လာ၏ ေတြ႔ရွိခ်က္မွာလည္း ေငြသံေၾကးသံတခၽြင္ခၽြင္ထြက္ေသာစကားလံုးမ်ားေအာက္တြင္ နစ္ျမဳပ္သြားရေလ၏။
၁၉၃၁ခုနွစ္တြင္မူ တက္စ္လာက အံ့ၾသဖြယ္ရာတစ္ခုကို ထပ္မံမိတ္ဆက္ေပးျပန္သည္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခုခ်က္ခ်င္းစီစဥ္ျပီး စကားတစ္ခြန္းသာေျပာခဲ့ေလ၏။ "ဒါကိုေတြ႔ရွိသူကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္တုန္လႈပ္သြားပါတယ္။ လံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ စြမ္းအင္တစ္ခုကိုကၽြန္ေတာ္ေပးနိုင္ပါေတာ့မယ္" ။ တက္စ္လာက ထိုသို႔တစ္ခုျပီးတစ္ခုစမ္းသပ္ေနခ်ိန္တြင္ အက္ဒီဆင္၏ကုမၸဏီကမူ စီးပြားေရးကိုသာ အားစိုက္လုပ္ကိုင္ေန၏။ မည္သည္႔တီထြင္မႈကိုမွ် ထပ္မေတြ႔ရ။ ေငြေၾကးေနာက္ကိုသာ အေမာတေကာေျပးလိုက္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္၊ ေနွာင္းလူတို႔အတြက္တက္စ္လာက မွတ္သားဖြယ္ရာစကားတစ္ခြန္းကို ခ်န္ထားခဲ့ေလသည္။
"လူသားထုအားလံုးအေပၚ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစလိုေသာရည္ရြယ္ခ်က္မရွိခဲ့လွ်င္ ထိုသိပၸံပညာသည္ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈ(သို႔မဟုတ္)စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈသာျဖစ္သည္"
♣♣♣
ကမာၻတစ္၀ွမ္းလံုးစစ္မီးမ်ားစတင္ေလာင္ကၽြမ္းေနခ်ိန္တြင္ တက္စ္လာက သူ၏ေတြ႔ရွိမႈကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။ အလြန္ျမင့္မားေသာစြမ္းအားျဖင့္ အီလက္ထရြန္မ်ားကို ပစ္လႊတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ားက ထိုေရာင္ျခည္ကို မရဏေရာင္ျခည္(Death Ray)ဟု အမည္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ထိုအရာသည္ မိုင္ ၂၅၀ အကြာအေ၀းတြင္ရွိေသာ အင္အား ၁ေသာင္းခန္႔ရွိ သေဘၤာအုပ္စု(သို႔မဟုတ္)ေလတပ္စခန္းတစ္ခုကို မိနစ္ပိုင္းအတြင္းအမႈန္႔ျဖစ္ေစမည္ဟုဆိုသည္။
သူကိုယ္တိုင္ကမူ ထိုေရာင္ျခည္ကို ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္(Peace Ray)ဟု ေခၚဆိုခဲ့သည္။ သူက ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္ျဖင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးမျဖစ္ေအာင္တားဆီးမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္ထုတ္လႊတ္မည္႔ အစီအစဥ္အား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ မူလေငြေၾကးစိုက္ထုတ္သူမ်ားထံ ကမ္းလွမ္းခဲ့၏။ မေအာင္ျမင္၊ စိတ္မ၀င္စားၾက။ ထိုအခါ ျဗိတိန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ခ်န္ဘာလိန္းနွင့္တိုက္ရိုက္ေတြ႔ဆံုကာ စစ္မက္မျဖစ္ပြားေရးအတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္နိုင္ေၾကာင္းရွင္းျပသည္။ ဤမွ်အဖ်က္စြမ္းအားၾကီးမားေသာေရာင္ျခည္ကို စမ္းသပ္ျပလိုက္လွ်င္ နိုင္ငံအားလံုးအံ့ၾသထိတ္လန္႔ကာ စစ္ပြဲမ်ားမျဖစ္ေအာင္ တားဆီးနိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပ၏။ သို႔ေသာ္ နိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တို႔က စိတ္မ၀င္စားၾက။ ထုတ္လႊတ္ရန္ေမွ်ာ္စင္နွင့္ စမ္းသပ္ခန္းမ်ားတည္ေဆာက္ျပီးမွ မေအာင္ျမင္လွ်င္ ဆံုးရႈံးသြားမည္႔ေငြေၾကးအတြက္ စိုးရိမ္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က နိုင္ငံတိုင္းတြင္ ဘ႑ာေရးဘတ္ဂ်တ္ရနိုင္သေလာက္ကို စစ္စရိတ္အတြက္အသံုးျပဳေနခ်ိန္။
ထို႔ေၾကာင့္တက္စ္လာက ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္ကို ေဆာက္လုပ္ဆဲကိုယ္ပိုင္ေမွ်ာ္စင္ေပၚတြင္ ပစ္လႊတ္ရန္ စီစဥ္သည္။ ၁၉၃၁ခုနွစ္၊ဇြန္လ၃၀ရက္ေန႔တြင္ မိတ္ေဆြျဖစ္သူ ေဂ်ာ့ရွစ္ဖ္(George Scherff)နွင့္အတူ စမ္းသပ္ခဲ့သည္။ ထိုေရာင္ျခည္တန္းအား လူဦးေရနည္းပါးေသာ အာတိတ္ေဒသအနီးရွိ Peryျမိဳ႕အေနာက္ဘက္သို႔ ခ်ိန္ရြယ္ပစ္လႊတ္ခဲ့သည္။ ထိုေရာင္ျခည္တန္းသည္ သာမန္မ်က္စိျဖင့္ မျမင္နိုင္သည္႔အတြက္ ပစ္လႊတ္ျပီးသည္၊မျပီးသည္ကိုပင္ ဆံုးျဖတ္၍မရခဲ့ေပ။ တိုက္ဆိုင္စြာပင္ ထိုအခ်ိန္၌ ေမွ်ာ္စင္အမိုးၾကားမွ ဇီးကြက္တစ္ေကာင္သည္ ပစ္လႊတ္ေသာလမ္းေၾကာင္းေရွ႕မွ ျဖတ္ပ်ံမိ၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဇီးကြက္သည္ အစိတ္စိတ္အပိုင္းပိုင္းျပတ္ထြက္ကာ တစ္စစီလြင့္စင္သြားခဲ့သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ကို တက္စ္လာကသူ၏ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းအတြင္း ေသခ်ာထည္႔သြင္းေရးခဲ့သလို မိတ္ေဆြျဖစ္သူေဂ်ာ့ကလည္း ထိုအေတြ႔အၾကံဳကို ေနာင္တြင္စာအုပ္ေရးသားခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္တြင္ Pearyျမိဳ႕သို႔ ေၾကးနန္းရိုက္ကာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္မည္သို႔ေသာထူးျခားမႈမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း စံုစမ္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္အေျဖကအားရစရာမရွိ၊ မည္သို႔မွ မထူးျခားပါတဲ့။
တက္စ္လာသည္ ထိုညေနတြင္ပင္ စမ္းသပ္ခ်က္မေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ၀န္ခံရန္ျပင္ဆင္ေနျပီျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဆိုက္ေဘးရီးယားေဒသေတာနက္ထဲတြင္ ဧက၅သိန္းခန္႔က်ယ္၀န္းေသာ ေပါက္ကြဲမႈၾကီးျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း၊
မည္သည္႔အေၾကာင္းေၾကာင့္ဟု မသိရေသးေၾကာင္းသတင္းရရွိခဲ့သည္။ ၄င္းေပါက္ကြဲမႈၾကိးေၾကာင့္ အနီးအနားေတာအုပ္ရွိအပင္မ်ားလည္း ေပါက္ကြဲမႈဗဟိုမွ ဆန္႔က်င္ဘက္လားရာသို႔ဦးတည္ကာ လဲျပိဳသြားရေၾကာင္း၊ ေတာမီးေလာင္မႈမ်ားလည္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း၊ ေပါက္ကြဲသံၾကီးကို မိုင္ ၆၀၀ေက်ာ္ေ၀းေသာေနရာမွပင္ ၾကားလိုက္ရေၾကာင္း ထပ္ဆင့္သိရသည္။ တက္စ္လာကမူ Peace Ray ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္စဥ္ မွားယြင္းမႈေၾကာင့္ ထိုေပါက္ကြဲမႈၾကီးျဖစ္ရသည္ဟု ယံုၾကည္ခဲ့သည္။ အျခားသိပၸံပညာရွင္တို႔ကမူ ၾကယ္တံခြန္အပိုင္းအစ(သို႔မဟုတ္)ဥကၠာခဲတစ္ခုက်ေရာက္ခဲ့ျခင္းဟု ထုတ္ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ယခုအခ်ိန္ထိ ထိုထုတ္ျပန္ခ်က္အေပၚ သက္ေသမျပနိုင္ခဲ့ေပ။ တက္စ္လာမလည္း သူ၏ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခ္ညဆက္လက္တည္ရွိေနပါက မေကာင္းမႈျပဳခ်င္သူမ်ားအတြက္သာ ပို၍အက်ိဳးရွိေနနိုင္ေၾကာင္းခန္႔မွန္းမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္စစီျဖဳတ္သိမ္းကာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္သည္။ "ကၽြန္ေတာ့္ဦးေနွာက္ထဲမွာပဲရွိတဲ့အရာကို ဘယ္သူကလာခိုးနိုင္မွာလဲ"ဟု ဆိုခဲ့၏။
♣♣♣
ထိုျဖစ္ရပ္အားလံုးသည္ ထိုေခတ္ကျပည္သူလူထု၊ သတင္းစာမ်ား၊ တက္စ္လာ၏ကိုယ္တိုင္ေရးေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမ်ား၊ သူနွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးသူမ်ားကို အေျခခံ၍ သိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏တီထြင္မႈအားလံုးတြင္ ဒိြဟအျဖစ္ရဆံုးမွာ Death Ray ေခၚ Peace Ray ျဖစ္သည္။ မည္သည္႔သိပၸံပညာရွင္ကမွ ျပန္လည္စမ္းသပ္မႈမျပဳနိုင္၊ ျပန္လည္မတီထြင္နိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔သိပၸံေလာကတြင္ Peace Ray တကယ္ရွိခဲ့ေၾကာင္း ယံုၾကည္သူမ်ားရွိသလို၊ တကယ္မရိွခဲ့ေၾကာင္း ယံုၾကည္သူမ်ားလည္းရွိေနဆဲပင္။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္၍ ကၽြန္ေတာ္ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ၂၀၁၀ခုနွစ္တြင္ထြက္ရိွခဲ့ေသာ Megamind ကာတြန္းရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းေရးသားသူကမူ ယံုၾကည္ပံုရေလ၏။ ထိုဇာတ္ကားထဲတြင္ ထိုေရာင္ျခည္ျဖင့္ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ပံုအားေဖာ္ျပထားသလို တက္စ္လာကြိဳင္မ်ားလည္း ဖန္တီးျပထားသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုဆိုတက္စ္လာသည္ သာမန္ဥာဏ္စြမ္းထက္ အလြန္သာလြန္ေသာဦးေနွာက္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ေလသည္။
သူသည္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္မည္သည္႔တီထြင္မႈကိုမွ် မလုပ္ခဲ့ေပ။ အသက္ဆက္ရွင္နိုင္ရန္ သင့္တင့္ေသာစား၀တ္ေနေရးနွင့္ေနာက္ထပ္တီထြင္မႈမ်ားျပဳလပ္နိုင္ရန္ အရင္းအနွီးအနညး္ငယ္တို႔ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ အျခားေသာ သိပၸံပညာရွင္မ်ားမွာကား တက္စ္လာကဲ့သို႔မေရာင့္ရဲနိုင္ၾက။ ယေန႔ယူဆေနေသာ စြမ္းအင္ေပးသေလာက္စြမးအင္ျပန္ရမည္ ဟူေသာ အယူအဆကိုတက္စ္လာက လက္မခံခဲ့ပါ။ စြမ္းအင္ေပးသည္ထက္ အဆမ်ားစြာပိုေသာစြမ္းအင္ျပန္ရမည္ဟုသူက ယံုၾကည္သည္။ သူ႔အယူအဆအခ်ိဳ႕တြင္ အလြန္ေသးငယ္ေသာေပါက္ကြဲမႈေလးတစ္ခုကိုအေျခခံ၍ စြမ္းအင္ပြားမ်ားေစကာ ေျမငလ်င္အၾကီးစားတစ္ခုကိုဖန္တီးနိုင္ေၾကာင္း၊ ဆႏၵရွိလွ်င္ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးနိုင္ေၾကာင္းေျပာခဲ့၏။ ထိုသို႔ေျပာဆိုခ်က္မ်ားေၾကာင့္ပင္ ျပည္သူလူထုၾကား၌သူသည္ အရူးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္လာသည္။ သာမန္လူအမ်ားေတြးေတာနားလည္နိုင္စြမ္းမရိွေသာ အယူအဆတို႔ကလည္း သူ႔အမည္ကို တျဖည္းျဖည္းေမွးမွိန္ေစခဲ့သည္။ သူ႔ဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ ၁၀နွစ္ခန္႔ကို နယးေယာက္ကာ(New Yorker)ဟိုတယ္၏ ၃၃ထပ္၊ အခန္းနံပါတ္ ၃၃၂၇တြင္ တစ္ကိုယ္တည္းကုန္လြန္ေစခဲ့သည္။ မည္သူနွင့္မွေတြ႔ဆံုျခင္းမရွိ၊ မည္သည္႔တီထြင္မႈကိုမွ် မလုပ္ေတာ့။ ဂူေအာင္းက်င့္စဥ္တစ္ခုကို က်င့္ေနေသာလူထူးလူဆန္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ အမ်ားကသတ္မွတ္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ တက္စ္လာသည္ ျဂိဳဟ္သားမ်ားနွင့္ဆက္သြယ္ေနနိုင္ျပီး ထိုအခန္းတြင္းမွေန၍ အာကာသခရီးသြားေနသည္ဟု ေကာလဟာလမ်ားေျပာဆိုၾကသည္။ သူသည္ ၁၉၄၃ခုနွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၇ရက္ေန႔ ထိုအခန္းနံပါတ္ ၃၃၂၇မွာပင္ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္၈၇နွစ္ရိွျပီျဖစ္ျပီး
နွလံုးေသြးေၾကာပိတ္ေရာဂါ(Coronary thrombosis)ျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေၾကာင္းဆရာ၀န္တို႔ကအတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ တက္စ္လာကြယ္လြန္အျပီး တစ္နွစ္အၾကာမွ အေမရိကန္နိုင္ငံ၏အျမင့္ဆံုးတရားရံုးက သူသာလွ်င္ေရဒီယိုတီထြင္ျခင္း၏ စစ္မွန္ေသာတီထြင္သူျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့၏။ ၁၉၅၆ ခုနွစ္တြင္ လွ်ပ္စီးစက္ကြင္း၏ျပင္းအား(တစ္နည္း)တစ္စတုရန္းမီတာဧရိယာတြင္ရွိေသာ လွ်ပ္စီးအေရအတြက္ကိုေဖာ္ျပသည္႔ နိုင္ငံတကာသံုးယူနစ္တစ္ခုကို သူ၏အမည္အျဖစ္သတ္မွတ္ဂုဏ္ျပဳေခၚဆိုခဲ့သည္။(SI unit of magnetic flux density=Tesla/symbol T)။ ထိုသုိ႔ ဂုဏ္ျပဳခံရျခင္းမွာ အေမရိကန္သိပၸံပညာရွင္မ်ားထဲတြင္ သံုးဦးသာရွိခဲ့သည္။ အမ်ားဆိုသလို တက္စ္လာသည္ သာမန္လူသားဟုတ္မဟုတ္မေျပာနိုင္ေသာ္လည္း သာမန္သိပၸံပညာရွင္ေတာ့မဟုတ္ပါ။
"ကမာၻၾကီးကို မင္းသိေအာင္လုပ္၊ မင္းကို ကမာၻၾကီးကသိလာလိမ့္မယ္"
ဟူေသာစကားအတိုင္း ယေန႔ကမာၻၾကီးသည္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ားျဖင့္အံ့အားသင့္ေစခဲ့သူ နီကိုလာတက္စ္လာကို ေမာ့ၾကည္႔ေလးစားဦးညႊတ္လြမ္းဆြတ္ေနရျပီသာျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ဟိန္း
၂၀.၁.၁၃
2:44 AM
ကိုးကား-
http://www.teslasociety.com
http://en.wikipedia.org
http://www.biography.com
http://www.spaceandmotion.com
ေမာင္ျပည္႔မင္း(လက္တစ္ဖက္ကို ျမဲေနေအာင္ကိုင္ထား)
(Tesla Coil စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားကို စိတ္၀င္စား၍ၾကည္႔ရႈလိုလွ်င္ www.youtube.com တြင္ tesla coil experiments ဟု ရိုက္နွိပ္ရွာေဖြၾကည္႔ရႈနိုင္ပါသည္)
(လက္မွတ္မထိုးထားေသာပံုမ်ားမွာ google မွရွာေဖြ၍ စာတန္းထည္႔ေပးထားျခင္းျဖစ္ျပီး က်န္ပံုမ်ားမွာ ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္သည္)
No comments:
Post a Comment