အနီေရာင္ရဲရဲစာအိတ္ေပၚမွာ ေရႊေရာင္ပန္းစာလံုးနဲ႔
စာအိတ္တစ္အိတ္ ငါလက္ခံရရွိတယ္
ဒီဘက္နွစ္ထဲမွာ ဒီေလာက္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေနတာ
ဘယ္သူက ဘာပြဲေတြ ဖိတ္တာလဲ။
ငါေနတဲ့ "ေျမစြန္းရြာ"မွာ ငါ့မိသားစု၀င္ (၃)ဦး ေသျပီ
"ေရႊကူ"က ငါနဲ႔ေက်ာင္းေနဖက္ေဘာ္ဒါ(၁၀)ေကာင္ ေသျပီ
"ဒုတိယျမစ္က်ဥ္း"က ငါ့ေယာကၡမၾကီး၊ ငါ့တူေလးနဲ႔ သူ႔မိန္းမ ေသျပီ
ငါလည္း က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူး
ဘာ လိုးရွင္းမွ မလိမ္းဘဲ အသားေတြျဖဴလာတယ္။
ဘာ ေဆးမွ မစားဘဲ စကားေတြ၀ဲလာတယ္။
မနက္ေစာေစာဆို ၀ူရွဴးက,ခ်င္တာလိုလို၊ ထိုက္က်ိ က်င့္ခ်င္တာလိုလို ျဖစ္လာတယ္။
ငါ့နားလာေဆာ့တဲ့ သား ကုိေတာင္ ေဆာ့ခ ေပးရမယ္ဆိုျပီး
ေငြသံေၾကးသံထြက္ခ်င္လာတယ္။
မိန္းမကလည္း "မႏၱေလး ေရာက္ရင္ ေပါက္စီ၀ယ္ခဲ့ပါဦး"ဆိုျပီး ခဏခဏမွာတယ္။
စာအိတ္ကို ခုမွေသခ်ာၾကည့္မိ
ငါတို႔ရဲ႕ ဒုတိယေသြးလႊတ္ေၾကာၾကီးမွာ
စီးေနတဲ့ေသြးေတြ မရဲေတာ့ဘူး တဲ့။
ငါတို႔ငိုခ်လိုက္ရင္ေတာင္ ငါတို႔မ်က္ရည္ကို ငါတို႔မပိုင္ေတာ့ဘူး တဲ့။
ငိုရင္းနဲ႔ ရိႈက္လိုက္မိရင္ေတာင္ ရိႈက္တဲ့ေကာင္က ျပန္ေလ်ာ္ရဦးမတဲ့။
ငါတို႔ဟာ မ်ိဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္လုလု
ေရေနနို႔တိုက္သတၱ၀ါ
ငါတို႔နာမည္ အေျပာင္းခံရတဲ့ပြဲကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ရဦးမွာေပါ့
ဟုတ္ကဲ့ ...
ငါတို႔ကို Chinese Dolphin ေတြလို႔ ေခၚပါ။
ဟိန္း
No comments:
Post a Comment