ဒုကၡေတြက ကိုယ့္အေပၚ
မိုးသီးက်သလို က်တယ္။
ေရထုနဲ႕
ေလထုနဲ႕
ေျမထုအေပၚေတာ့
ျမဴတစ္မွဳန္ေတာင္ မက်ေအာင္
အရာရာ ကိုယ္မ်ိဳခ်ခဲ့ရ
တစ္ဘဝလံုး ရုန္းျပီးမွ
တစ္လကၼပဲေရြ႕လည္း ဘာအေရးလဲ
မိုးထဲေရထဲမွာ ကိုယ့္ေသြးသားေတြက ဆူပြက္ျမဲ
အေဝးက ခ်စ္သူေရ
မင္းရယ္သံက ကိုယ့္ရင္မွာ ေနျခည္ျဖာေတာက္ပျမဲ ။ ။
ေဝးေခါင္
၁၉၉၉
No comments:
Post a Comment