ခႏၶာအိမ္ေသးေသးထဲ
အဆမတန္ေပါက္ကြဲအားကို ၿမိဳသိပ္သို၀ွက္ထားရ
အသက္ျပင္းျပင္းမရွဴရဲ
မ်က္ေတာင္မခတ္ရဲ
လြမ္းလို႔မွ အမွတ္တရပံုရိပ္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္မၾကည့္ရဲ
တစ္ပါးသူရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းနယ္ေျမထဲ
ေပါက္ကြဲသြားမွာကို စိုး႐ြံ႔အားနာ။
လက္ပစ္ဗံုးျဖစ္ၿပီး မေပါက္ကြဲရဲတဲ႔အခါ
ကိုယ္႔စနစ္တံကိုယ္ၿမိဳလို႔
တေငြ႔ေငြ႔....တုန္...ခါ...။
ညိမ္းညိဳ
No comments:
Post a Comment