၀ါယာေရွာ့ျဖစ္တာေတြ ခဏထားခဲ့
မိတၳီလာကန္ေတာ္ေအာက္က ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ ခဏထားခဲ့
ေၾကးနီေတာင္ထဲက ေသြးနီေရာင္ သမုိင္း၀င္အရုိးစုေတြ ခဏထားခဲ့။
တစ္ဘ၀လုံးရြက္ထားမယ့္ က်မ္းေတြ ခဏထားခဲ့
တစ္သက္လုံးထမ္းထားမယ့္ ယုံၾကည္မႈေတြ ခဏထားခဲ့
တစ္သံသရာလုံး ရြတ္ဆုိေနမယ့္ ဂါထာေတြ ခဏထားခဲ့။
အသားအေရာင္နဲ႔ဘာသာစကား စစ္ပြဲေတြ ခဏထားခဲ့။
ေမာေနၿပီ မအိပ္ရတာ ေမာေနၿပီ မစားရတာေမာေနၿပီ ေၾကာက္ရတာေမာေနၿပီ
ေလွ်ာက္ရတာေမာေနၿပီ ။ ေမာေနၿပီ ေသရတာလည္းေမာေနၿပီ ေၾကြရတာလည္းေမာေနၿပီ
မီးျဖိဳင္ၿဖိဳင္အထုိးခံလုိ႔
မ်က္ရည္ေတြေ၀က်ၿပီးမွ က်က္မယ့္/နပ္မယ့္ ဒီထမင္းကုိ စားရတဲ့ ဒီအျဖစ္ေတြ ေမာေနၿပီ။
ေမာေနၿပီ ေမာေနတာေတြျဖတ္လာခဲ့ၾကတယ္။
ဒီ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာပဲ ရပ္လုိက္ပါ
ဒီ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ဘာအေတြးအေခၚတစ္ခုမွမေရးပဲ ထုိင္ခ်လုိက္ပါ
ဒီ သစ္ပင္ဟာ ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းမသိေအာင္ ကန္းေနတဲ့ အကန္းႀကီးပါ
ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလုံးကုိ
သူ႔မွာရိွသမွ် အညီအမွ် ခြဲေ၀ခ်ေၾကြး ေအးျမရိပ္ကုိေပးပါလိမ့္မယ္။
အခက္ထပ္ၿပီး ခ်ိဳးမသြားဖုိ႔ပဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္လုိက္ၾကပါ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
( ၂ ၀ ၁ ၃ )
No comments:
Post a Comment