Tuesday, December 31, 2013

အနမ္း(၁)







ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနၿပီး အလြန္ေမာပန္းႏြမ္းနယ္တဲ့ အားကစား။
ဒီေနရာမွာ ရရင္ရ မရရင္ခ် တို႔
ေတာင္းယူလို႔မရရင္ တိုက္ယူရမယ္ တို႔
သံုးႏႈံးလို႔ မရဘူး။
စိတ္က မတံု႔ျပန္ရင္ေတာင္
စိတ္နဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္မရတဲ့ ႂကြက္သားမွ်င္ေလးေတြက
တုံ႔ျပန္မွာ အေသအခ်ာပါ။
ဒါဟာ
တစ္ေယာက္အနာကို တစ္ေယာက္ကပ္ေပးလိုက္တဲ့ ပလာစတာေလး၊
တစ္ေယာက္electronကို တစ္ေယာက္protonဆီ
ခ်ိတ္ဆက္ေပးလိုက္တဲ့ ၾကားခံကိရိယာေလး၊
တစ္ေယာက္ပခံုးေပၚကို တစ္ေယာက္ဘ၀တစ္ခုလံုး
ေသာ့ခတ္ပစ္တင္လိုက္တဲ့ ေသတၱာေလး၊
တစ္ေယာက္႐ွက္ျပံဳးေလးကို တစ္ေယာက္အမိဖမ္းေနတဲ့ ပိုက္ကြန္ေလး၊
အထိအေတြ႔က စပါးလံုးတစ္ေထာက္စာ...
အနက္အ႐ိႈင္းကေတာ့ ခါကာဘိုရာဇီတစ္ေထာက္စာ ေပါ့။
မ်က္ခံုးေလးကို ရည္ရြယ္တယ္
မွိတ္ထားတဲ့မ်က္ခြံေလးပါ စက္ကြင္းမလြတ္ဘူး။
ရာသီဥတုက ပူတယ္
ကမာၻေျမႀကီးက ဆြဲငင္တယ္
ဒီေတာ့ ေရခဲတံုးေႏြးေႏြးကေလးဟာ ေအာက္ကို ေပ်ာ္က်လာတာေပါ့။
ၿပီးေတာ့ . . . ၿပီးေတာ့ . . .
ဆက္ေျပာရမွာ နည္းနည္း႐ွက္တယ္။


ဟိန္း

၁.၁၂.၁၃

1 comment:

  1. ေဘးမွာရွိတဲ့ ေခါင္းအံုးကို ဖက္ကိုက္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ ဆက္မေျပာတာ ေက်းဇူးတင္တယ္ အစ္ကို
    :D

    ReplyDelete